Κυριακή της Αποκριάς σήμερα, τρίτη κατά σειρά του Τριωδίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία φέρνει ενώπιόν μας την παραβολή της Μελούσης Κρίσης και της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Στον εκκλησιαστικό κόσμο η Κυριακή αυτή προβάλει την αρετή της αγάπης ως μοναδικό και κύριο κριτήριο της ζωής μας. Αυτό που μας κρίνει καθημερινά, μας καθορίζει ως ανθρώπους αλλά και μας τοποθετεί απέναντι του Θεού.
Καθημερινά μπαίνουμε στη δοκιμασία της αγάπης προς τον συνάνθρωπο, έμπρακτα βιωματικά και όχι εγκεφαλικά. Η αγάπη ως η τελειοτέρα των αρετών είναι και η μεγάλη πρόκληση μας.
Καθορίζει την υπεύθυνη στάση μας και συμπεριφορά έναντι των άλλων.
Σύμφωνα με την παράδοση και τους κανόνες της Εκκλησίας η σημερινή ημέρα είναι και η τελευταία που οι πιστοί τρώνε κρέας. Την εβδομάδα που ακολουθεί και λέγεται της Τυρινής τρώνε ψάρι ,αυγά και τυρί. Γι αυτό συνηθίζονται αυτή τη βδομάδα με αποκορύφωση την Κυριακή οι νοικοκυρές να φτιάχνουν ζυμαρικά και να ψήνουν γαλατόπιτες. Με αυτόν τον τρόπο και πολύ σοφά η Εκκλησία σταδιακά, οδηγούσε τους πιστούς στη νηστεία.
Παλαιότερα η βδομάδα μετά την Κυριακή της Αποκριάς εθεωρείτο και η πρώτη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και οριζόταν πολύ αυστηρή νηστεία.
Επανερχόμενοι στο θέμα της Μελούσης Κρίσεως που μονοπωλεί το ενδιαφέρον αυτής της Κυριακής, η Εκκλησία υπενθυμίζει την είδηση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού στον κόσμο με σκοπό να κρίνει τους ανθρώπους με μοναδικό κριτήριο την αγάπη. Την αγάπη που οι άνθρωποι έμπρακτα εκδήλωσαν απέναντι στο συνάνθρωπό τους. Ο δρόμος λοιπόν προς το Θεό περνά πρώτα από το κατώφλι του συνανθρώπου μας και ιδιαίτερα αυτού που "Πεινά, διψά, είναι ξένος, είναι γυμνός, είναι στη φυλακή, είναι άρρωστος"
