Η σπάνια αυτή φωτογραφία του Βασίλη Λυκούρη από την τελευταία έκθεση του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης με παλιές φωτογραφίες από την Αίγινα, απεικονίζει μια διαφορετική πλευρά του νησιού το 1920. Σε μια εποχή πολύ δύσκολη, σε μια Αίγινα χωρίς δρόμους, χωρίς συγκοινωνίες με υποτυπώδη μέσα διαβίωσης, το λιμάνι σφύζει από ζωή. Γεμάτο από μικρά και μεγάλα σκαριά. Είναι ο Αιγινήτικος στόλος της εποχής. Τα εμπορικά καΐκια τα οποία μετέφεραν από και προς την Αίγινα τα προιόντα. Είναι η εποχή που η Αίγινα εξάγει κανάτια και αρκετό μούστο προς τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου και της Αττικής. Η καλλιέργεια της φυστικιάς δεν έχει ακόμα εξαπλωθεί.
Η φωτογραφία απεικονίζει το σημείο που σήμερα ορίζεται από το 'Μαριδάκι" ως την "Ρέμβη". Η Παναγίτσα καμαρωτή στην άκρη του λιμανιού και τα κατάρτια των καικιών να φθάνουν ή να ξεπερνούν σε ύψος το καμπαναριό και τον τρούλο της.