Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Κτήμα Πόλιου... μια όαση καλού γούστου στη Νεάπολη της Αίγινας

  Το κτήμα Πόλιου βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο της Αίγινας που οδηγεί από το "Ακρογιάλι" προς το Φάρο το Μαραθώνα και την Πέριδκα. Δεσπόζουσα θέση σε αυτό κατέχει το μεγάλο πέτρινο οίκημα, μια σωστή  αριστοκρατική έπαυλη, η τρίτη στη σειρά όπως τις συναντάμε μετά τη στροφή στο 'Ακρογιάλι". Η περιοχή αυτή πολύ παλιά ονομαζόταν "Νεάπολη".
   Η εικόνα του σπιτιού είναι από τις πλέον γνώριμες στην Αίγινα. Ποιός δεν έχει θαυμάσει αυτά τα πέτρινα σπίτια που μαρτυρούν την ποιότητα ζωής της παλιάς αριστοκρατικής Αίγινας;
   Ευκαιρία  για  την επίσκεψή μας στο κτήμα μας έδωσε η οργάνωση από την κ. Ίριδα Κρητικού ενός εργαστηρίου εικαστικών στα πλαίσια του 5ου Φεστιβάλ Φιστικιού, την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου στις 12  το μεσημέρι.
   Με δέος περάσαμε την είσοδο του κτήματος. Το σπίτι κλειστό, άριστα διατηρημένο με την επιβλητική διπλή και στριφτή εξωτερική του σκάλα, τα θαυμάσια κιγκλιδώματα και έναν κήπο που το μάτι σου στην κυριολεξία χάνεται. Δεκάδες φυστικόδεντρα αλλά και φοίνικες σε μια έκταση που αρχίζει από την παραλία και φθάνει στον εσωτερικό παράλληλο δρόμο της Αγίας Ειρήνης. Ο συννεφιασμένος ορίζοντας, το αντικρινό Αγκίστρι και η ήρεμη θάλασσα συνέθεταν ένα μοναδικό φθινοπωρινό τοπίο εκείνη τη μέρα.
   Όπως πληροφορηθήκαμε από τον καλό φίλο κ. Πασχάλη Μελισσάρη, ο οποίος ζει στην περιοχή  η ιστορία του κτήματος και του σπιτιού είναι παλιά. Ο ίδιος  γνώριζε προσωπικά τους τελευταίους ιδιοκτήτες του. Το διατηρητέο κτίριο ανεγέρθηκε  στις αρχές του αιώνα και πέρασε στα χέρια της κας Σαραντάκου, η οποία παντρεύτηκε τον κύριο Πόλιο ,μεγαλέμπορο από την Ήπειρο και Δήμαρχο Αίγινας την περίοδο της κατοχής .Το οίκημα ανακατασκευάστηκε και μετά τον αναπάντεχο θάνατο του ιδιοκτήτη , πέρασε ως κληροδότημα στο Νοσοκομείο Αίγινας ,όπου ανήκει μέχρι και σήμερα.
   Το κτίριο όπως και ο περιβάλλον χώρος παραμένουν στις μέρες μας  αναξιοποίητοι. Στέκουν στην άκρη της σύγχρονης ζωής της Αίγινας. Πως όμως θα μπορούσαν αλήθεια  να αξιοποιηθούν για να αποκτήσουν  όχι μόνο την αίγλη και την αξία που τους αρμόζει αλλά να βοηθήσουν και τους σημερινούς ιδιοκτήτες του (Νοσοκομείο), να βγουν από το οικονομικό τέλμα τους.