Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Η Αίγινα του Σπύρου Βασιλείου

   Ο ζωγράφος, χαράκτης, σκηνογράφος Σπύρος Βασιλείου μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ο κατεξοχήν καλλιτέχνης που ύμνησε στον καμβά του την Αίγινα. Λάτρης του νησιού κάθισε με τις ώρες στο όμορφο λιμάνι και αποτύπωσε τα καϊκια, την Παναγίτσα, την οδό Αχιλλέως, τα σπίτια, τα μικρομάγαζα με μια απαλότητα και  γλυκύτητα στα χρώματα που αναδεικνύουν το ιδιαίτερο φως του νησιού. Δεν ήταν μόνο ο ζωγράφος των συνοικιών της Πλάκας και του Θησείου και των γύρω από την Ακρόπολη περιοχών. Από το χρωστήρα του ιστορήθηκαν η Ερέτρια, ο Ωρωπός ακόμα και τα πλοία που συνδέουν τις δύο πόλεις του Ευβοϊκού. Στην Αίγινα το γοήτευσε  το λιμάνι και ιδιαίτερα τα πλεούμενά του. Υπάρχουν δεκάδες πίνακες που  το μαρτυρούν αυτό. Μη ξεχνάμε όμως ότι ο Σπύρος Βασιλείου φιλοτέχνησε και την αφίσσα  του ΕΟΤ  για τα νησιά, όπως αυτήν που παραθέτουμε και απεικονίζει  το λιμάνι της Αίγινας από την πλευρά της Κολώνας.
   Με την ευκαιρία αυτή παραθέτουμε στη συνέχεια ένα σύντομο βιογραφικό του. Η υπέροχη φωτογραφία που τον δείχνει μ ετο καβαλέτο του στην παραλία της Αίγινα ςέχει αναρτηθείσ το διαδίκτυο από τον κ. Γρηγόρη Συριώτη.

 

Ο Σπύρος Βασιλείου (Γαλαξίδι 1903 - Αθήνα 1985) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους του εικοστού αιώνα και η οικογένεια του έχει μετατρέψει το ατελιέ και την οικία του, κάτω από την Ακρόπολη, σε γκαλερί του έργου του και σε μουσείο. Ο Βασιλείου γεννήθηκε στο Γαλαξίδι το 1903 και ήλθε στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του 1920 για να φοιτήσει στην Σχολή Καλών Τεχνών με υποτροφία. Απογοητευμένος από τον άνυδρο τρόπο διδασκαλίας της εποχής, που έδινε έμφαση στην θεωρητική κατάρτιση, ο Βασιλείου και μια ομάδα συμφοιτητών του επαναστάτησαν και απαίτησαν μεταρρυθμίσεις. Η στάση τους ανάγκασε τη Σχολή να αλλάξει διευθυντή και μεθόδους διδασκαλίας, εισήγαγε το εργαστήριο και υιοθέτησε την διδασκαλία μοντέρνων μεθόδων και σχολών ζωγραφικής όπως ο ιμπρεσιονισμός. Ο Βασιλείου αποφοίτησε το 1923. Η καταξίωση του ήταν άμεση και στα επόμενα 60 χρόνια έγινε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες. Εκτός από τους καμβάδες του, παρήγαγε θρησκευτικές εικόνες, ξυλόγλυπτα, εικονογραφήσεις, αφίσες, σκηνικά για το θέατρο, κλπ. Οι εικόνες και τα σχέδια του έχουν αφομοιωθεί πλήρως στην σύγχρονη Ελληνική πολιτιστική κληρονομιά. Ο Βασιλείου πίστευε ότι η σύγχρονη Ελληνική τέχνη πρέπει να ενσωματώσει τις επιρροές των διεθνών ρευμάτων χωρίς όμως να χάνει τον Ελληνικό χαρακτήρα της, όπως έχει διαμορφωθεί μέσα από χιλιετίες παράδοσης. Οι ιμπρεσιονιστικοί και μοντερνιστικοί πίνακες του δεν απέχουν ποτέ πολύ από την Βυζαντινή παράδοση εικονογραφίας, όπως την προσάρμοσε ο ίδιος στην σύγχρονη πραγματικότητα.
   Το χρονολόγιο της ζωής του, με μια ματιά: 1903. Γεννιέται στο Γαλαξείδι. 1921. Μπαίνει στη Σχολή Καλών Τεχνών. 1929. Κάνει την πρώτη του έκθεση στην αίθουσα τέχνης Στρατηγοπούλου. 1930. Του απονέμεται το Μπενάκειο Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για την αγιογράφηση του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη. 1934. Συμμετέχει στην Μπιενάλε της Βενετίας. 1941. Παντρεύεται την Κική Κωνσταντακοπούλου. 1945. Πρώτη σκηνογραφία για το Εθνικό Θέατρο 1949. Εικονογραφεί το αναγνωστικό της Ε΄ Δημοτικού. 1950. Ιδρύει με τη Ραλλού Μάνου το Ελληνικό Χορόδραμα 1960. Κερδίζει το βραβείο Γκουγκενχάιμ. 1961. Σκηνογραφεί την κινηματογραφικήυποψήφια για Όσκαρ "Ηλέκτρα" του Μιχάλη Κακογιάννη. 1969. Εκδίδει το αυτοβιογραφικό "Φώτα και σκιές". 1975. Μεγάλη αναδρομική στην Εθνική Πινακοθήκη. 1982. Σκηνογραφεί το 146ο και τελευταίο έργο του. 1985. Πεθαίνει στο σπίτι του, κάτω από την Ακρόπολη.