Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος
του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την σημερινή συνεδρίασή της, υπό τον
Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Ήταν μια κίνηση η οποία αναμενόταν εδώ και χρόνια καθώς στη συνείδηση των πιστών ο γέροντας Προφύριος έχει αναγνωρισθεί ως Άγιος, με ζωντανές εικόνες στη μνήμη εκατοντάδων ανθρώπων που είχαν εμπειρία από τη μορφή, τη διδασκαλία και τη βιοτή του. Το μεγάλο προσκύνημα στον Ωρωπό δέχεται καθημερινά πλήθη πιστών που προσέρχονται για να βοηθηθούν στον πνευματικό τους αγώνα. Να σημειώσουμε ότι για να αναγνωρισθεί κάποιος επίσημα ως Άγιος από την Εκκλησία θα πρέπει να έχουν περάσει ικανά χρόνια από την κοίμησή του ώστε στη συνείδηση των πιστών που συναναστράφηκαν και έζησαν τον Άγιο, να υπάρχει η βεβαιότητα για την αγιότητά του.
Βίος Οσίου Γέροντος Πορφυρίου
Ο Γέρων Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης του σημερινού
Δήμου Ταμιναίων της Εύβοιας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης
και από πολύ νωρίς έδειξε έφεση προς το μοναχισμό. Έτσι, σε ηλικία 13 χρόνων
και έχοντας τελειώσει μόνο την Β' Δημοτικού, μετέβη στη Σκήτη της Αγίας
Τριάδος, τα γνωστά "Καυσοκαλύβια" του Αγίου Όρους, όπου έζησε τα
επόμενα 6 περίπου χρόνια, ως υποτακτικός σε δύο γέροντες μοναχούς, λαμβάνοντας
το όνομα Νικήτας. Κατόπιν, λόγω σοβαρής ασθένειας, αναγκάστηκε να επιστρέψει
στην Εύβοια, όπου και εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους Λευκών
Ευβοίας, στο Αυλωνάρι της Εύβοιας.
Σε ηλικία 20 ετών συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο του Σινά Πορφύριο, ο
οποίος αναγνωρίζοντας σε αυτόν πνευματικά χαρίσματα, τον χειροτόνησε
πρεσβύτερο, δίνοντάς του και το όνομα με το οποίο έμελλε να γίνει γνωστός. Τα
επόμενα χρόνια, επειδή το μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών έγινε
γυναικείο, ο πατήρ Πορφύριος εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου,
στην Άνω Βάθεια του σημερινού Δήμου Αμαρυνθίων, επίσης στην Εύβοια.
Το 1940, σε ηλικία 34 ετών, μετέβη στην Αθήνα, όπου διορίστηκε εφημέριος
στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια.
Το 1973 έλαβε τη σύνταξή του από τη θέση του εφημερίου του Αγίου Γερασίμου,
για να εγκατασταθεί αρχικά στον Άγιο Νικόλαο, στα Καλίσσια (σημερινή Καλλιθέα)
της Πεντέλης και μετά από μερικά χρόνια στο Μήλεσι της Μαλακάσας, όπου και
οικοδόμησε το Ιερό Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Απέκτησε
σημαντική φήμη και πολλοί πιστοί τον επισκέπτονταν στον τόπο διαμονής του.
Το Νοέμβριο του 1991 μετέβη στο παλαιό κελί του, στα Καυσοκαλύβια του Αγίου
Όρους, όπου και πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.