Σαν εικόνα από το παλιό αλφαβητάριο του Δημοτικού. "Βγήκε ο παπάς να αγιάσει", κρατώντας το Σταυρό και το βασιλικό στο χέρι, φορώντας το πετραχήλι του συνοδευόμενος από κάποιο παιδί. Η διαφορά όμως εδώ είναι .... στη γλυκύτατη συνοδό. Μια μικρή Υδραιοπούλα ακολουθεί τον πατέρα της στο δύσκολο για την ημέρα έργο, του αγιασμού των ανθρώπων, των σπιτιών, της φύσης και του τόπου. Και λέμε δύσκολο γιατί δεν είναι εύκολα τα στενά και τα καλντερίμια της Ύδρας, πολύ περισσότερο για ένα μικρό κοριτσάκι. Όμως όταν υπάρχει πίστη, θέληση και κυρίως το παράδειγμα του ακούραστου πατέρα, τότε όλα τα ξεχνάς και ακολουθείς.
Ο π. Ακίνδυνος Δαρδανός πέρα από τα καίρια Διοικητικά του καθήκοντα στα γραφεία της Ι. Μητροπόλεως Ύδρας, πέρα από τα εφημερικά και ενοριακά στον Ι.Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου και τις οικογενειακές του υποχρεώσεις ως πατέρας πολύτεκνης οικογένειας, δε διστάζει να ανεβαίνει στα "απόκρημνα της Ύδρας" για να αγιάσει το ποίμνιό του.
Είναι στιγμές σας κι αυτές που ο νους ταξιδεύει και η ψυχή αγαλιάζει. Κάποιοι τίμιοι και ταπεινοί εργάτες συνεχίζουν να σμιλεύουν την παράδοση στο βράχο του Ελληνισμού. Κάποιοι ακάματοι ιερωμένοι σκαρφαλώνουν για να υψώσουν το Σταυρό στις "Βίγλες" και τα "Βιγλατούρια" των νησιών μας χωρίς να φείδονται κόπου και χρόνου.
Μεγάλη ευλογία και χαρά πήραν οι ψυχές που είδαν την όμορφη κόρη να δρασκελεί το κατώφλι τους με το δοχείο του αγιασμού στο χέρι και το βασιλικό.
Ένα αγγελούδι που δραπέτευσε από κάποιον πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου..........
Και του χρόνου...............