Του
Γιώργου Μπήτρου

Λίγοι γνωρίζουν ότι ο Άγιος συνέγραψε περισσότερα από εξήντα
βιβλία εκτός από τα άρθρα και τις επιστολές του, που καλύπτουν όλους τους
τομείς της Θεολογικής επιστήμης. Δίκαια θεωρείται μετά τον Άγιο Νικόδημο τον
Αγιορείτη ο πολυγραφότερος Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας των τελευταίων αιώνων.
Η επιθυμία της συγγραφής και ο ζήλος για τη
μετάδοση ωφέλιμων γνώσεων αρχίζει πολύ νωρίς στη ζωή του Αγίου. Τα πρώτα βήματα
για την υλοποίηση αυτών των στόχων του τα κάνει όταν ήταν ακόμα έφηβος και
δούλευε σε καπνοπωλείο στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί έγραφε πάνω σε καπνοσακούλες
εδάφια από την Αγία Γραφή και ρητά αρχαίων φιλοσόφων προκειμένου να ωφεληθούν
οι παραλήπτες των δεμάτων που ετοίμαζε.
Το καθαυτό όμως συγγραφικό έργο του Αγίου αρχίζει στην Αθήνα το 1885, θα
συνεχιστεί με πιο έντονα παραγωγικό ρυθμό στην Αίγυπτο, στην Εύβοια, στη
Φθιώτιδα και Φωκίδα όπου υπηρέτησε ως
ιεροκήρυκας, θα κορυφωθεί στα χρόνια που
διευθύνει τη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών και θα ολοκληρωθεί στα χρόνια
της μόνωσης και της άσκησής του στην Αίγινα.

Ανάμεσα στα έργα του ο αναγνώστης θα διακρίνει σχολικά
εγχειρίδια, μελέτες, ύμνους, έμμετρα ποιήματα, ιστορικά, δογματικά,
αντιαιρετικά βιβλία, πραγματείες, άρθρα σε περιοδικά, επιστολές.
Συνάμα ο Άγιος δεν επεδίωξε ποτέ μέσω των
γραπτών του πανεπιστημιακούς τίτλους ούτε να αναγνωρισθεί ως Θεολόγος με την
έννοια που ξέρουμε σήμερα. Κι όμως ο Άγιος γίνεται Θεοφόρος Θεολόγος γιατί
υπηρετεί πιστά τις ψυχές του πιστού λαού του Θεού. Θέλει να οικοδομήσει, να
σώσει, να οδηγήσει στην τελείωση. Μόνο
μέσα από αυτήν την προοπτική μπορούμε να προσεγγίσουμε και να αξιολογήσουμε
σωστά το συγγραφικό του έργο.
Δημοσίευση στο τεύχος 286 του περιοδικού "Πειραϊκή Εκκλησία" Νοέμβριος 2016.
Δημοσίευση στο τεύχος 286 του περιοδικού "Πειραϊκή Εκκλησία" Νοέμβριος 2016.