Τετάρτη 7 Αυγούστου 2019

Μεγαλύτερη βεβήλωση είναι η αδιαφορία μας.

 Εκείνοι έκαναν απλά αυτό που έχουν μάθει να κάνουν ανενόχλητοι και ατιμώρητοι. Εκτονώθηκαν γράφοντας  τον "καημό" τους στα κτίσματα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Εκεί που οι πρόγονοι μας έκτισαν έναν ναό θέλοντας να ευχαριστήσουν το Θεό για το δώρο της ελευθερίας μετά τον αγώνα του '21.
  Εμείς απλά ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση και κάπου - κάπου τα φωτογραφίζουμε, κουνάμε το κεφάλι από αγανάκτηση, γράφουμε και δυό λόγια, τα σκεπάζουμε με λινάτσα για να κάνουμε την προγραμματισμένη συναυλία του Φεστιβάλ, βγάζουμε λόγους καυτηριάζοντας το γεγονός και μετά σιωπή. Τίποτα! Ούτε μια πρωτοβουλία καθαρισμού και απάλειψης της ασχήμιας.
   Μα αλήθεια όλο το χρόνο κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτήν την κατάσταση; Πρέπει να έρθει η στιγμή του καλοκαιρινού πανηγυριού του Σωτήρος (6/8) για να καταδικάσουμε τις πράξεις;
   Τελικά ποιός φταίει περισσότερο; Ποιός ευθύνεται;
   Τελικά  ποιά είναι η μεγαλύτερη πράξη ή στάση, η αδιαφορία ή η βεβήλωση του χώρου;