Τότε δεν έψηναν κάθε μέρα. Δεν ήταν χορτοφάγοι από άποψη! Απλά δεν είχαν την άνεση να τρώνε κρέας κάθε μέρα. Κρέας έτρωγαν μόνο τις "καλές μέρες" δηλαδή Χριστούγεννα και Πάσχα. Τα οικόσιτα ζώα με την παρουσία τους βοηθούσαν στην οικιακή οικονομία με τα αυγά τους, το γάλα, το μαλλί γι' αυτό ο νοικοκύρης δεν έσφαζε. Μόνο όταν υπήρχε λόγος. Σε κάποια γιορτή ή σε ένα χαρμόσυνο γεγονός.
Γι' αυτό και η Τσικνοπέμπτη τότε ήταν διαφορετική.
Η Τσικνοπέμπτη του σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την εποχή εκείνη που καθιερώθηκε. Οι παλαιοί που δεν έτρωγαν καθημερινά κρέας και νήστευαν στη Σαρακοστή που ακολουθούσε είχαν την ευκαιρία να "ξεδώσουν" αυτή τη μέρα τρώγοντας κρέας πίνοντας, τραγουδώντας και χορεύοντας.
Μια άλλη εκδοχή θέλει ότι αυτή την εποχή έφτιαχναν τα καπνιστά κρέατα που μόλις είχαν σφάξει. Το κρέας για να το διατηρήσουν μέχρι το Πάσχα.
Ασφαλώς και δεν θα γνωρίζετε πως παλιά, πολύ παλιά οι νοικοκυρές αυτήν την ημέρα στην Αίγινα, εκτός από το λιγοστό κρέας αν υπήρχε.... σκάρωναν και μια πίτα από τσουκνίδες !!! οι οποίες ότι είχαν φυτρώσει και ήταν πολύ τρυφερές.
Ασφαλώς και δεν θα γνωρίζετε πως παλιά, πολύ παλιά οι νοικοκυρές αυτήν την ημέρα στην Αίγινα, εκτός από το λιγοστό κρέας αν υπήρχε.... σκάρωναν και μια πίτα από τσουκνίδες !!! οι οποίες ότι είχαν φυτρώσει και ήταν πολύ τρυφερές.
Αυτά σε εποχές δύσκολες που οι άνθρωποι ήταν αναγκεμένοι αλλά έβρισκαν τρόπο να ξεγελούν τη φτώχεια να περνούν καλά και να γιορτάζουν με τα ελάχιστα.....
Έτσι για να δούμε σήμερα τι έχουμε ζήσει ως λαός και πως έχουν κατορθώσει να αντέξουν και να επιβιώσουν οι παλιότερες γενιές.