Στέκονται ακόμα στη ίδια θέση εδώ και πολλές δεκαετίες σκουριασμένοι πλέον και αχρησιμοποίητοι, αψευδείς μάρτυρες ενός ένδοξου παρελθόντος. Των χρόνων εκείνων που οι κάτοχοί τους, οι ιδιοκτήτες τους, νοικοκυραίοι και αγρότες τους είχαν τοποθετήσει κοντά στα ρέματα και στους χειμάρρους για να αντλούν νερό, να το αποθηκεύουν σε στέρνες με σκοπό να ποτίζουν τα χωράφια και τα οικόσιτα ζώα τους.
Ο λόγος για τους παλαιούς νερόμυλους που ακόμα συναντάμε σε πολλά σημεία της Κυψέλης αλλά και της υπόλοιπης Αίγινας.
Τις δύσκολες εκείνες εποχές, όπου το νερό ήταν πολύτιμο αλλά και απαραίτητο για την μικρής κλίμακας γεωργία και κτηνοτροφία του τόπου, οι παλαιοί Αιγινήτες είχαν αξιοποιήσει με αυτόν τον τρόπο το βρόχινο νερό. Τέτοιες κατασκευές τους επέτρεπαν να διοχετεύουν με αυλάκια το νερό σε στέρνες. Η κίνηση του μύλου γινόταν με τη βοήθεια ζώων, ενώ σιδερένια δοχεία (τενεκεδάκια) με την κίνηση γέμιζαν νερό και το άδειαζαν στο αυλάκι.