Στην Κυψέλη, όπως βέβαια και σε άλλα μέρη της Αίγινας, η παράδοση συνεχίζεται. Μια παράδοση που θέλει τα νέα κορίτσια να μαθαίνουν από τη γιαγιά καταρχήν και τη μητέρα τα μυστικά και την τέχνη του ζυμώματος. Στην προκειμένη περίπτωση το σημείωμά μας αναφέρεται στο ζύμωμα του πρόσφορου που απαιτεί ιδιαίτερη προετοιμασία αλλά και μαστοριά. Δεν αρκούν τα υλικά, όπως το καλό αλεύρι, το νερό, το προζύμι και η ξύλινη σφραγίδα, αλλά βοηθούν η γνώση, η τέχνη που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, η πίστη προς το αντικείμενο και η αγάπη.
Τα παιδιά ετοιμάζουν λοιπόν τα πρόσφορα για τον εκκλησιασμό των Χριστουγέννων στο σχολείο τους. Πρόσφορα - από τη λέξη προσφορά - ή όπως λέγονται σε κάποια μέρη τη "λειτουργιά", γιατί από αυτά ο παπάς πολύ πρωί την ώρα του Όρθρου, θα ετοιμάσει τη Θεία Κοινωνία μαζί με το κρασί. Αλλά και από αυτά τα πρόσφορα θα κοπεί το αντίδωρο και θα μοιραστεί στους πιστούς.
Έτσι συνεχίζεται η παράδοση. Έτσι βιώνεται η λειτουργική εμπειρία.