Καθώς πλησιάζει η μέρα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, επιχειρούμε από σήεμρα ένα μικρό αφιέρωμα στις Παναγιές της Αίγινας που πανηγυρίζουν το Δεκαπενταύγουστο κάνοντας αρχή από τις λιγότερο γνωστές. Ανηφορίζοντας
στην ενδοχώρα του νησιού, η Παναγιά στο Κουλινάρι, στην περιοχή των Ασωμάτων
είναι η πρώτη στάση μας. Ο όμορφος και γραφικός ναίσκος , άγνωστος ακόμα
και σε ντόπιους, συγκεντρώνει κάθε Αύγουστο
τους ενορίτες που τον πανηγυρίζουν
με κάθε επισημότητα. Βρίσκεται στην περιοχή των Ασωμάτων, λίγο πιό πάνω από την Αγία Βαρβάρα και το Γενικό Λύκειο Αίγινας.
Ανάμεσα
στα ταβερνάκια και στις
φρέσκο - ασβεστωμένες αυλές των σπιτιών,
μέσα στο λιμανάκι της Πέρδικας, πανηγυρίζει η Κοίμηση της
Θεοτόκου. Ο μικρός ναός, γιορτινός και σημαιοστολισμένος συμπληρώνει
σαν πολύτιμη ψηφίδα την όμορφη
παραλιακή εικόνα στο ψαροχώρι της Πέρδικας. Τα τελευταία χρόνια οι εργασίες
αγιογράφησης που έχουν αρχίσει στο εσωτερικό του, με την φροντίδα του εφημέριου
των επιτρόπων αλλά και των ενοριτών έχουν χαρίσει στην μικρή
εκκλησούλα μια κατανυκτική ατμόσφαιρα.
Στα
ορεινά της Αίγινας, στο
παραδοσιακό οικισμό του Ανιτσαίου, θα συναντήσουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου, τον ενοριακό ναό
του οικισμού, που και αυτός πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου. Και εδώ το πανηγύρι
είναι μεγάλο και πραγματοποιείται με την φροντίδα του εφημέριου, των επιτρόπων,
των κατοίκων του οικισμού αλλά και των επισκεπτών.
Ανάμεσα στα πολλά εκκλησάκια που διασώζονται μέχρι σήμερα στο λόφο της Παλαιάς Χώρας, θα
συναντήσουμε και αυτό που είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η
ανέγερση της εκκλησίας αυτής
υπολογίζεται το έτος 1225 μ.Χ.
Στο εσωτερικό του ναού σώζονται θαυμάσιες τοιχογραφίες. Αναφέρετε ότι ο
αγιογράφος της εικόνας της Κοιμήσεως
ήταν ένας αγέλαστος ασκητής της Ανατολής,
που έφθασε στη Παληαχώρα φέροντας μαζί του αχνάρια και σχέδια από τα
πρότυπα των Μονών της Καππαδοκίας.