Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

Μαθητές της Αίγινας στο Θωρηκτό "Αβέρωφ"

 Είναι μοναδική εμπειρία για κάποιον να ανεβαίνει τη σκάλα  ενός ιστορικού πλοίου, να περπατά στα καταστρώματα, να αγγίζει τα ρέλια και τις λαμαρίνες που έχουν επάνω τους χαραγμένη την ιστορία  της σύγχρονης Ελλάδας. Ο "μπάρμπα Γιώργης"  για  τους Έλληνες ή το "Διαβολοκάραβο" για  τους Τούρκους είναι  το πλωτό μουσείο του Πολεμικού Ναυτικού  που δεμένο στο Τροκαντερό περιμένει  τους σημερινούς Έλληνες  για να τους διηγηθεί όχι μόνο  τη δική του ιστορία, αλλά  την ιστορία  της Ελλάδας.
  Ήσυχο, καθαρό, περιποιημένο, αστραφτερό χωρίς  την καπνιά του κάρβουνου ή την αλμύρα των κυμάτων στέκεται αγέρωχο και με αναπαυμένη  τη συνείδησή του ότι επιτέλεσε στο ακέραιο το καθήκον του.
  Η  ιστορία του ξεκινά από το Λιβόρνο της Ιταλίας  όπου και ναυπηγήθηκε αυτό το θηρίο  των πάνω από 140 μέτρα μήκους και 21  μέτρα πλάτους, που ήταν ατμοκίνητο και σε περίοδο ειρήνης είχε πλήρωμα 670 ναύτες και σε περίοδο πολέμου 1200. Η έναρξη των εργασιών ναυπήγησης έγινε  το 1907  και καθελκύστκε το 1910.
   Μια πλωτή πολιτεία που διέσχισε  τα Δαρδανέλια και έφτασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη όπως κανένα άλλο πλοίο δεν τόλμησε. Που έζησε και επέζησε από τον Α΄ και  Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, που οι ναύτες του ξεσηκώθηκαν, έκαναν ανταρσία και το πήραν χωρίς  τον κυβερνήτη στην αρχή και έφυγαν  για  την Κρήτη και τον Ινδικό  για να το σώσουν από τη βύθισή του που είχε διατάξει η τότε κυβέρνηση προκειμένου να μην πέσει στα χέρια των Γερμανών.
 Το πλοίο  που για πολλά χρόνια ήταν αγκυροβολημένο στον Πόρο, τα τελευταία  χρόνια  γνωρίζει μια νέα εποχή  στο Τροκαντερό και γίνεται προορισμός επίσκεψης και εκπαιδευτικών προγραμμάτων από σχολεία.
 Μέλος του πληρώματος  του,  ξενάγησε τους μαθητές  της Γ΄  Γυμνασίου  του 2ου Γυμνασίου Αίγινας και τους έδωσε μια πλήρη εικόνα  για την ιστορία  του πλοίου, τις ναυμαχίες τη ζωή του πληρώματος, την καθημερινότητα καθώς οι μαθητές περιδιάβαιναν  τους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους, θαυμάζοντας  τα κανόνια, τη γέφυρα, το παρατηρητήριο, τους χώρους εστίασης και ενδιαίτησης του κατώτερου και ανώτερου πληρώματος, το εκκλησάκι, τα μαγειρεία, το μηχανοστάσιο.
  Το πλοίο μετά από το ταξίδι  του στη Θεσσαλονίκη όπου το επισκέφθηκαν χιλάδες Θεσσαλονικιών επέστρεψε  στο Τροκαντερό και περιμένει τους σύγχρονους Έλληνες  για να  τους ταξιδέψει στην ιστορία τους.