Σκαλίζοντας αυτές τις ημέρες τις πηγές και τα αρχεία προκειμένου να ετοιμάσουμε ένα αφιέρωμα στην ζωή και τα πρόσωπα της Κυψέλης, η ματιά μας στάθηκε πάνω από ένα πρόσωπο που έγραψε τη δική του ιστορία με την τέχνη του.
Είναι η Γεωργία Περράκη που έκανε το κοπανέλι επάγγελμα της. Αθόρυβη, υπομονετική και χαμογελαστή εκεί στην άκρη της Κυψέλης προς την Αγία Παρασκευή που ήταν το σπίτι της, δούλευε με επιμονή και υπομονή το κουσούνι της. Τα ξυλάκια - τα κοπανέλια - κελαηδούσαν στα χέρια της και με υπομονή δημιουργούσε το δικό της έργο με τις κλωστές και τις καρφίτσες της.
Η Γεωργία Περράκη συνέχισε για πολλά χρόνια την παλιά αυτή τέχνη.
Το κοπανέλι ευτυχώς ως τέχνη ή ασχολία των γυναικών της Αίγινας, δεν χάθηκε, συνεχίζεται και σήμερα από άξιες γυναίκες της Αίγινας.
Η φωτογραφία της κ. Χριστίνας Κολαΐτη προέρχεται από την εργασία των μαθητών του Γενικού Λυκείου Αίγινας τη σχολική χρονιά 1996 -97 με τίτλο: "Αιγινήτικα επαγγέλματα που χάνονται" με υπεύθυνους καθηγητές τη Σοφία Μηλιώτη και τον Άρη Παύλο.