Κι όμως ναυληγούνται ακόμα ξύλνα παραδοσιακά σκαριά.
Και το όνομα αυτού «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ».
Από το απόγευμα της Παρασκευής βρίσκεται στο λιμάνι της Καλύμνουμ ένα
νεοκατασκευασμένο σφουγγαράδικο σκάφος, τύπου «αχταρμάς» με το όνομα
«ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ».
Ένα πανέμορφο λευκό σκάφος, που θυμίζει στους παλαιοτέρους εκείνες
τις καλές εποχές ,τότε που τα σφουγγαράδικα σκάφη και το σφουγγάρι
αποτελούσαν τον ακρογωνιαίο λίθο της τοπικής οικονομίας, ενώ κάνει
κοινωνούς τους νεότερους στην παράδοση του νησιού.
Το σκάφος αυτό ναυπηγήθηκε στην Κάλυμνο στο καρνάγιο της οικογένειας
Σαρούκου (γνωστοί ως Τριπολίτηδες) και είναι πιστό αντίγραφο αντίστοιχου
σκάφους που είχε κατασκευαστεί το έτος 1938 και λειτουργούσε έως και το
1980.
Κοιτάζοντας το νέο αυτό αχταρμά μπορεί εύκολα να διαπιστώσεις ότι
κατασκευάστηκε με πολύ μεράκι, στην εντέλεια και είναι προσεγμένο και
στην παραμικρή του λεπτομέρεια.
Σε επόμενο ρεπορτάζ μας θα παρουσιάσουμε ένα πολύ ενδιαφέρον ιστορικό
και αναλυτικά στοιχεία για το νέο σκάφος και για το σκοπό που
ναυπηγήθηκε.
Να σημειώσουμε ότι η επίσημη καθέλκυση και ο αγιασμός θα
πραγματοποιηθούν την επόμενη Κυριακή 9 Αυγούστου 2015 στις 7.00 το
απόγευμα στην προβλήτα μπροστά από το Λιμεναρχείο,όπως φαίνεται και στην
παρακάτω πρόσκληση.
Κλείνοντας να παραθέσουμε κάποια στοιχεία για το τι ήταν το σφουγγαράδικο σκάφος τύπου αχταρμάς.
H νέα μέθοδος σπογγαλιείας εκείνης της εποχής οδήγησε στην καθιέρωση
ενός άλλου τύπου σκάφους που ανταποκρινόταν καλύτερα στις νέες
απαιτήσεις. Ο «αχταρμάς» ή «μηχανοκάικο» ήταν μια παραλλαγή του γνωστού
τρεχαντηριού, προσαρμοσμένη στην καινούργια χρήση. Το ολικό μήκος του
σκάφους ήταν συνήθως 9 με 10 μέτρα και το πλάτος του λίγο περισσότερο
από τα 3 μέτρα του ολικού μήκους.
Ο «αχταρμάς» είχε έντονη σιμότητα (καμπυλότητα) στο κατάστρωμα, κατά
μήκος και εγκάρσια στον άξονα συμμετρίας του, ώστετα νερά που έπεφταν
πάνω στο κατάστρωμα από τις φουρτουνιασμένες θάλασσες να φεύγουν από τα
μπούνια στο παραπέτο του σκάφους. Πριν την καθιέρωση της μηχανής
εσωτερικής καύσης (γύρω στο 1920) ο «αχταρμάς» είχε ένα κατάρτι με μια
παραλλαγή του πανιού σακολέβα.
Το σκάφος του «αχταρμά» ήταν αρκετά φαρδύ με «μάσκες» ώστε να
διαθέτει αρκετό χώρο, αλλά και μεγάλη επιφάνεια καταστρώματος αναλογικά
με το μέγεθός του. Στο αμπάρι θέση είχε η χειροκίνητη αεραντλία (μηχανή)
που τροφοδοτούσε τους δύτες με αέρα και οι κουκέτες για την ξεκούραση
των δυτών.
Στον «αχταρμά» δούλευαν συνήθως 12 με 24 άντρες, εκ των οποίων οι μισοί ήταν δύτες και οι υπόλοιποι πλήρωμα.
Τα πιο γνωστά μέρη που χτιζόντουσαν «αχταρμάδες» ήταν η Σύμη, η Κάλυμνος, η Ύδρα και αργότερα ο Πειραιάς και το Πέραμα.