Ο Άγιος Ζαχαρίας καταρρέει.

     Πνιγμένος από τα ξερόχορτα και την αδιαφορία  των υπευθύνων   του κράτους επιμένει να στέκεται όρθιος ο Άγιος Ζαχαρίας  στην Παλαιά Χώρα. Η εικόνα είναι απογοητευτική. Την ανέβασε ο σημερινός περιπατητής και ερευνητής της Αίγινας κ. Νεκτάριος Κουκούλης ο οποίος και κάνει έκκληση για τη διάσωση της μικρής εκκλησίας  γράφοντας  τα εξής:
  
   ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ: Κύριοι της εφορίας βυζαντινών αρχαιοτήτων, χρόόόνια τώρα ο Άη-Ζαχαρίας κραυγάζει "θέλω να ζήσω" κι επιμένει και στέκεται λεβέντης στα ανατολικά ριζά των βράχων της Παληαχώρας, περιμένοντας μια, υποτυπώδη έτσω, υποστήλωση. Θα βγάλει άραγε τον επόμενο χειμώνα; "Ελλάς απόντων υπευθύνων" !

  

   Πάνε πολλά  χρόνια  - δεκαετίες πριν – όταν συστάθηκε ο Σύλλογος για τη διάσωση της Παλαιάς Χώρας  προκειμένου να σωθούν τα μνημεία  του μεσαιωνικού οικισμού από τις εκρήξεις  του νταμαριού της περιοχής. Τα  χρόνια πέρασαν, το  νταμάρι έκλεισε, κάποια εκκλησάκια αναστηλώθηκαν χάρη στις ευγενικές χορηγίες ιδιωτών, όμως η εικόνα  της σημερινής Παλαιάς Χώρας είναι τραγική.

    Χωρίς ουσιαστική φύλαξη, χωρίς καθαριότητα από τα ξερόχορτα, χωρίς φωτισμό, χωρίς περίφραξη ( ο καθένας μπαίνει όποια ώρα θελήσει και από όποια πλευρά μπορέσει). Αναφερόμαστε στα στοιχειώδη γιατί ο κατάλογος είναι μακρύς.

   Ο Άγιος Ζαχαρίας ένα από τα βυζαντινά εκκλησάκια του λόφου καταρρέει όπως και πολλά άλλα κτίσματα. Ο χρόνος είναι αυτός που μόνο  τον  σέβεται κι έτσι κατορθώνει να παραμένει ορθός. Οι πέτρες  του μαρτυρούν  τη δική του ιστορία και προσφορά  στη πάλαι ποτέ ακμάζουσα πολιτεία  της Χώρας. Χωρίς αγιογραφίες πλέον στο εσωτερικό του, απλός και ανθρώπινος στις διαστάσεις  του, μια μικρή θολωτή μονόχωρη εκκλησιά, μας περιμένει να τον επισκεφθούμε και να νοιαστούμε γι’ αυτόν.

   Η καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία  της Αρχαιολογίας που βρίσκεται;

   Κοστίζει πολύ  να καθαριστεί έστω ο χώρος γύρω από το εκκλησάκι;