Το έργο σταθμός για την ίδια προσωπικά αλλά και το νέο ελληνικό θέατρο, "Ο γάμος" από το βιβλίο της Βάσα Σολωμού Ξανθάκη, ήταν η παράσταση που έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο το 5ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας, το Σάββατο 8 Αυγούστου στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας.
Η Άννα Βαγενά τίμησε το πολυπληθές πλέον κοινό της στην Αίγινα με μια σπαρακτική ερμηνεία. Είναι η τρίτη φορά που συμμετέχει στο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας ( "Αγγέλα" - "Γάλα", οι δύο προηγούμενες συμμετοχές της) με αποτέλεσμα να έχει αποκτήσει φανατικούς θεατές οι οποίοι για άλλη μια φορά έδωσαν το παρόν.
"Ο γάμος" σε διασκευή - ερμηνεία και σκηνοθεσία δική της, είναι το έργο με το οποίο έχει αναμετρηθεί πολλές φορές από το 1995 που το πρωτο - ανέβασε στο Θεσσαλικό Θέατρο στη Λάρισα. Έκτοτε έχει ανέβει πολλές φορές με αμείωτη επιτυχία πάντα με την ίδια στον πρωταγωνιστικό ρόλο της "Λενάκι".
«Ο Γάμος» είναι η
ιστορία μιας απλής γυναίκας από τα Αμπελάκια της Θεσσαλίας, της Λενάκη, μιας
χωριάτισσας που σήκωσε στους αδύνατους ώμους της, παλικαρίσια, τη μοίρα της και
συγχρόνως τη μοίρα πολλών γυναικών του τόπου μας. Έζησε τη βαναυσότητα ενός
αλκοολικού πατέρα, είδε την αγάπη του άνδρα της να μεταμορφώνεται σε
περιφρόνηση, όταν άρχισε να γεννάει κωφάλαλα παιδιά εξαιτίας της βαριάς
κληρονομικότητας του αλκοολικού πατέρα της και πάλεψε με νύχια και δόντια, σε
μια κοινωνία που δεν δέχεται εύκολα την αναπηρία.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ
ΓΙΑ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «Ο ΓΑΜΟΣ», ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ»
Η
Άννα Βαγενά ενσαρκώνει τους ρόλους της με τρόπο βιωματικό και αυθεντικότητα
αδιαπραγμάτευτη. Γι’ αυτό και είναι μοναδική όταν ανατρέχει σε
κείμενα-συναξάρια της ελληνικότητας, της εθνογραφικής μνήμης, της λαϊκής
ευαισθησίας και του γυναικείου ζητήματος – από την «Τύχη της Μαρούλας» μέχρι το
«Γάλα» και από την «Αγγέλα Παπάζογλου» μέχρι τον «Γάμο».
Ιλειάνα Δημάδη, ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, 15/1/15
Η
ηθοποιός, απομακρυνόμενη με τα χρόνια από κάθε σκηνική κοκεταρία, υιοθέτησε
δωρικές πτυχές στον λιτό και περιεκτικό της κώδικα και μετέτρεψε σε προτέρημα
την αναβλύζουσα, ιδιοσυγκρασιακή της συγκίνηση. Επικύρωσε τις διθυραμβικές
κριτικές του 1994 και του 2000 και στο «μνημείο ρόλου» που έπλασε τότε,
πρόσθεσε μια σημερινή σφραγίδα για τη δύναμη της μητρικής ρίζας αλλά και την
αδυναμία εκρίζωσης ριζωμένων δεινών στην κοινωνία μας.
Άννυ Κολτσιδοπούλου, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 9/11/14
Η
Άννα Βαγενά είναι αυτή που είναι, αυθεντική, δοσμένη ολοκληρωτικά σε κείνο που
μιλάει βαθιά μέσα της, πότε παίζοντας την Αγγέλα Παπάζογλου και πότε τη Λενάκη
του «Γάμου».
Πόσο
μάλλον τη Λενάκη. Μια γυναίκα από τον γενέθλιο τόπο της άρρηκτα δεμένο με
αρχέγονες ρίζες, πρόσωπα, μνήμες που έχουν καταγραφεί μέσα της από παιδί. Η
Αννα Βαγενά γνωρίζει καλά τη Λενάκη. Την έχει αναγνωρίσει σε δεκάδες μάνες,
είναι δική της, γυναίκα που έχει συναντήσει… Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη
παράσταση του «Γάμου», η Αννα Βαγενά συνεχίζει να συγκινείται και να συγκινεί
με τη Λενάκη…
Έφη Μαρίνου, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 18/11/14
Ένα
εξαιρετικό κείμενο, ένας ύμνος στην δύναμη της γυναίκας και της οικογένειας
φιλοξενείται στο Θέατρο Μεταξουργείο, ιδιαίτερα επίκαιρο σε μια εποχή, που
έχουμε λησμονήσει τις ρίζες μας, την αυθεντικότητα των αισθημάτων. Σε μια
γενικότερη κρίση αξιών, όπου εξαρθρώνονται οι αρμοί της οικογένειας ίσως αυτό
το έργο αποτελέσει ένα προσευχητάρι για άντληση δύναμης για έναν ανανεωμένο
δεσμό με τον άλλο εαυτό μας.
Στέλλα Χαχάλη, ARTIC, 23/10/14
[...] Η ιστορία της Λενάκης είναι η ιστορία
χιλιάδων γυναικών, συζύγων και µητέρων αυτού του έρµου τόπου. Απλή, τραγική,
τρυφερή, αποτρόπαια, απελπισµένη και αισιόδοξη µαζί. Όπως η ζωή η ίδια.
[...]
Όµως η συνταρακτική ερµηνεία της Άννας Βαγενά σφραγίζει αυτό το µικρό θαύµα. Η
καλή ηθοποιός ώριµη, κυρία των µέσων της, αυθεντική, πλήρης, κάτοχος µιας
συγκινησιακής δεξαµενής αρτεσιανών υδάτων, πλάθει µνηµείο ρόλου, αξέχαστη
στιγµή.
Ο
φίλος υπουργός Παιδείας πρέπει να δει την παράσταση και να την καταστήσει κτήµα
εσαεί του σχολικού προγράµµατος. Υποκαθιστά ώρες ιστορικής, κοινωνικής,
λογοτεχνικής και λαογραφικής ύλης [...]
Κώστας Γεωργουσόπουλος «ΤΑ ΝΕΑ»
