Δεν συγκαταλέγεται στα γνωστά και αναγνωρίσιμα εκκλησάκια της Παλιαχώρας που βλέπουμε από το δρόμο. Για να συναντήσουμε τον Άγιος Φανούριο πρέπει να κατηφορίσουμε από το Σταυρό προς Σουβάλα.
Βρισκόμαστε λοιπόν στη βόρεια πλευρά της Παλιαχώρας, σε μια ρεματιά όπου για να φθάσουμε μέχρι την πόρτα της εκκλησίας θα πρέπει να διανύσουμε προσεκτικά το μονοπάτι και τις αναβαθμίδες της περιοχής. Το εκκλησάκι κάτασπρο σε αντίθεση με τα υπόλοιπα του λόφου της Παλιαχώρας εορτάζει κάθε χρόνο στις 27 Αυγούστου και στο πανηγύρι του συγκεντρώνει πλήθη πιστών κυρίως από το Βαθύ και τη Σουβάλα. Εκκλησιαστικά ανήκει στην ενορία του Βαθέος.
Από το σημείο αυτό αρχίζει να πυκνώνει η βλάστηση του πευκοδάσους που φθάνει μέχρι τα πρωτα σπίτια της Σουβάλας και των Αγίων.
Η περιοχή τα παλαιότερα χρόνια είχε αρκετό νερό και αυτό μαρτυρείται όχι μόνο από την πηγή του Κουρέντη αλλά και από την είσοδο μιας υπόγειας στοάς στην περιοχή, της οποίας η αρχή βρίσκεται στο υδραγωγείο του παλαιού οικισμού της Παλιαχώρας. Η είσοδος της στοάς είναι σήμερα ασφαλισμένη.
Η εκκλησία είναι κατά πολύ νεότερη των εκκλησιών της Παλιαχώρας γι΄αυτό και δεν συγκαταλέγεται στον κατάλογο των εκκλησιών του λόφου και δεν αναφέρεται στις μελέτες για τα κτίσματα της Παλιαχώρας.
Η τελευταία φωτογραφία προέρχεται από σχετική ανάρτηση του Aeginaportal. gr το 2009