Ο Όσιος Λουκάς από την Αίγινα

    Ένας όχι και τόσο γνωστός Άγιος εορτάζει σήμερα 7 Φεβρουαρίου. Ο  Άγιος Λουκάς συγκαταλέγεται  στους  έντεκα Αιγινήτες Αγίους, με τη σημείωση ότι ο ίδιος δεν έζησε στην Αίγινα αλλά καταγόταν από  γονείς Αιγινήτες.

Ο Όσιος Λουκάς γεννήθηκε στο Καστρί ή Καστόριο των Δελφών το καλοκαίρι του 896 μ.Χ. ή στις αρχές του 897 μ.Χ.  Ο πατέρας του Στέφανος καταγόταν από την Αίγινα. Η μητέρα του ονομαζόταν Ευφροσύνη. Ο ίδιος ο Άγιος δεν ήλθε ποτέ στην Αίγινα. Οι γονείς του είχαν φύγει από το νησί εξαιτίας των πειρατών, οι οποίοι έκαναν επιδρομές και τρομερές λεηλασίες. Ο Λουκάς ήταν το τρίτο παιδί από τα επτά της οικογένειάς του.
Από πολύ νωρίς έδειξε την κλίση του προς τον μοναχικό βίο. Όταν ήταν σε ηλικία 12 –13 ετών μένει ορφανός από πατέρα. Δούλεψε σκληρά, ως βοσκός και γεωργός παρά το γεγονός ότι ήταν παιδί. Αναφέρεται ότι, όταν περνούσαν από την βοσκή του φτωχά παιδάκια και του ζητούσαν λίγο ψωμί, εκείνος τους έδινε και το προσφάγι του. Μαζί με τον Λουκά άλλα δύο αδέλφια του, η Καλή και ο Επιφάνιος, εκφράζουν την προτίμησή τους για τον μοναχικό βίο.

Σε ηλικία 14 ετών, το 910 μ.Χ., ακολουθεί κρυφά δύο μοναχούς και έρχεται στην Αθήνα, όπου γίνεται μοναχός. Οι παρακλήσεις της μητέρας του τον αναγκάζουν να επιστρέψει πίσω στο σπίτι του. Η μητέρα του ήταν βαριά άρρωστη. Παραμένει κοντά της για τέσσερις μήνες. Η μητέρα του πεθαίνει, και εκείνος πλέον ελεύθερος από οικογενειακές δεσμεύσεις, ανεβαίνει στο βουνό Ιωάννιτζα στην Δεσφίνα της Φωκίδας, όπου εκεί, στην απόλυτη ησυχία, φτιάχνει το ερημητήριό του, στο οποίο και ασκητεύει επί επτά χρόνια και κατόπιν γίνεται μεγαλόσχημος.
Ο Όσιος προείπε την επίθεση των Βουλγάρων κατά του Βυζαντίου, η οποία έγινε το 918 μ.Χ. με αρχηγό τον τρομερό τσάρο Συμεών.

Καταφεύγει στο Ζεμενό Κορινθίας, όπου υπηρέτησε τον στυλίτη μοναχό του χωριού επί 10 χρόνια. Μετά το Ζεμενό πηγαίνει στην Πάτρα.
Με την υπογραφή της ειρήνης ανάμεσα στο Βυζάντιο και τους Βούλγαρους, ο Λουκάς επιστρέφει στο ερημητήριό του στην Ιωάννιτζα, όπου ασκήτεψε για 12 χρόνια [940 μ.Χ.]

Τα έτη 940 –943 μ.Χ. βρίσκεται στον Κάλαμο Αττικής. Ύστερα από επιδρομή Σαρακηνών πειρατών, καταφεύγει στην Σαλαμίνα.

Τέλος, καταλήγει στο Στείριο της Φωκίδας μαζί με μαθητές του. Εκεί χτίζει το μικρό μοναστήρι, στο διάμεσο του Ελικώνα και του Παρνασσού, όπου παραμένει ως το θάνατό του, το 953 μ.Χ.

Ο Όσιος Λουκάς υπήρξε ονομαστός ασκητής , από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του μοναχισμού για την εποχή του. Ο Άγιος έχει θεραπεύσει παραλύτους , ασθενείς, δαιμονισμένους. Ο λαός τίμησε τον Όσιο για την ευσέβεια, τον ενάρετο βίο, τα πολυάριθμα θαύματά του και την αγάπη που έδειξε προς τον συνάνθρωπο. Δεν γνώριζε γράμματα, αλλά γνώριζε άριστα την τέχνη του γεωργού και του ψαρά, με αποτέλεσμα ό,τι παρήγαγε ο κήπος του και ό,τι αλίευε από την θάλασσα να το προσφέρει στους επισκέπτες του και στους φτωχούς.
Στο ησυχαστήριό του –αργότερα- οι μαθητές του έχτισαν το σημερινό περίφημο μοναστήρι του Οσίου Λουκά.

Η μνήμη του Οσίου Λουκά εορτάζεται στις 7 Φεβρουαρίου.

Από το βιβλίο: "Αγιοβάδιστα νησιά" των Χρ. Γελαδάκη και Γ. Μπήτρου