Η Δέσποινα και ο Βαγγέλης έρχονται στην Αίγινα για δύο παραστάσεις με το "Noise"
Δεν είναι ένα καινούργιο έργο. Είναι το έργο το οποίο παρουσίασαν οι δυο ηθοποιοί στα
δύο τελευταία Φεστιβάλ Θεάτρου της Αίγινας. " Μεταξύ συρμού και
αποβάθρας" λοιπόν με νέο τίτλο αλλά με τους ίδιους συνετελεστές με
νέα φωτογράφιση, ανανεωμένο και φρέσκο προσφέρεται για άλλες δυο παραστάσεις στο Αιγινήτικο κοινό το διήμερο 16 και 17 Φεβρουαρίου στην αίθουσα του 2ου Γυμνασίου Αίγινας στην ΚυψέληΗ παράσταση που στην κυριολεξία "έσκισε" στην Αίγινα μεταφέρθηκε σε Αθηναϊκή σκηνή και παίχτηκε τον περασμένο Οκτώβριο συγκεντρώνοντας επαινετικές κριτικές. Να υπενθυμίσουμε ότι ήταν μια παραγωγή ειδικά για το 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας η οποία επαναλήφθηκε και στο 7ο Φεστιβάλ. Τούτη τη φορά οι δύο ηθοποιοί προσφέρουν την παράστασή τους με δωρεάν είσοδο για το κοινό αλλά με φιλανθρωπική προσφορά για δύο νέα παιδιά του νησιού μας που χρειάζονται την οικονομική μας στήριξη.
Σχετικά γράφει η Ανθή Αγγελοπούλου
«Noise» σημαίνει δυνατός,
ανεπιθύμητος ή ενοχλητικός ήχος, ή οποιοσδήποτε αντιληπτός ήχος ή δεδομένα που
παρεμποδίζουν τη λήψη σήματος ή πληροφοριών. Το «Noise» είναι από τα λίγα
θεατρικά έργα που έχει και απόδοση στη νοηματική γλώσσα βασίζεται σε συρραφή κειμένων,
τα οποία γράφτηκαν κατά τη διάρκεια των προβών, ως αποτέλεσμα έρευνας,
συζήτησης και πρακτικής διερεύνησης πάνω στην επικοινωνία των ανθρώπων χθες και
σήμερα. Η πρόζα άρρηκτα συνδεδεμένη με
την κίνηση, τη μουσική, τη μιμητική, το χορό, την performans, τη νοηματική
γλώσσα, ασχολείται με ένα από τα βασικά ερωτήματα της σύγχρονης
κοινωνίας: υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία για τον σημερινό άνθρωπο;
Η δυνατότητα που του δίνεται μέσω
του διαδικτύου και κάθε συσκευής τηλεπικοινωνίας τελικά βελτιώνει την
ουσιαστική επαφή με τους γύρω του ή τον κρατά αποξενωμένο και «ασφαλή» πίσω από
οθόνες, ακουστικά και τεράστιες ή μικρές αποστάσεις; Η παράσταση, σε
ρυθμούς ανάλογους της «νέας εποχής» στην επικοινωνία, αντιδιαστέλει το σήμερα
στο χθες, τη γλώσσα των social media στον βωβό κινηματογράφο, το ηχητικό μήνυμα
στην αναμονή ενός γράμματος, την απόσταση στη δύναμη της αγκαλιάς. Χωρίς να
εξιδανικεύει μέσα ή εποχές, ερευνά την ανθρώπινη ανάγκη για επαφή μέσα από το
πρίσμα των αναγκών της σύγχρονης εποχής για γρήγορη και εύκολη επικοινωνία.
Αφορμή για το έργο στάθηκαν η προσωπική εμπειρία,
οι αληθινές μαρτυρίες και η παρατήρηση και έγιναν ο οδηγός της παράστασης
αυτής. Οι δύο ηθοποιοί «ταξιδεύουν» μέσα στο χρόνο, κρατώντας τα πόδια τους
γερά στο σήμερα, για να ερευνήσουν πώς καλύπτεται αυτή η βαθιά ανθρώπινη ανάγκη
να επικοινωνήσουμε.
Αρκούν ένα γράμμα, μια εικόνα,
ένας ήχος, μια λέξη; Τα σύγχρονα μέσα της προσχεδιασμένης επικοινωνίας
μηδένισαν τις αποστάσεις. Όμως, σε ένα κόσμο που κινείται γρήγορα, γεννά νέες
απαιτήσεις και ανάγκες κάθε μέρα, ζητά όλο και περισσότερο από το χρόνο μας, σε
ένα κόσμο γεμάτο θόρυβο, τελικά, καταφέρνουμε να δούμε πραγματικά ο ένας τον
άλλον ;
Συντελεστές
Κείμενα: Δέσποινα Γιαννούλη,
Βαγγέλης Πιτσιλός, Βασιλική Ταντάουι
Φωτογραφία: Δημήτρης Βλάικος
Απόδοση στην Ελληνική
Νοηματική Γλώσσα: Σοφία Παπαθεοδώρου
Αφίσα: Ελισσάβετ Νότογλου
Trailer: Θωμάς Γιαννάκης