Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021

Σταύρος Μαρινάκης. Ένας ευγενής Αιγινήτης.


 Όταν ένας άνθρωπος φεύγει από τη ζωή δεν τον αποκαλούμε πλέον "κύριο" ή κυρία". Έτσι ορίζει η δεοντολογία και οι καλοί τρόποι συμπεριφοράς.

Στην περίπτωση όμως κάποιων ανθρώπων δεν σου είναι εύκολο να μην τους αποκαλείς "κυρίους", διότι υπήρξαν εν ζωή κάτι παραπάνω από Κύριοι με  το "Κ" κεφαλαίο. Άνθρωποι σπάνιοι, μοναδικοί, άρχοντες, ευγενείς.

Ο  Σταύρος Μαρινάκης ανήκει στην κατηγορία  των ανθρώπων που σπάνια πλέον συναντάς στη ζωή. Βαθύτατα και ατόφια ευγενικός, προσιτός, φιλικός και με διάθεση προσφοράς και εξυπηρέτησης.

Πίσω ή μπροστά από τον πάγκο του έντυσε αναρίθμητους συμπολίτες μας, συμβούλεψε, πρότεινε και πάντα στη διάθεση  του πελάτη.

Ένας τίμιος και αληθινός επαγγελματίας με γνώση και ήθος.

Η απρόσμενη εκδημία  του λύπησε όλη την Αίγινα. Το νησί δεν στερείται απλά έναν καλό επαγγελματία αλλά έναν αγνό και τίμιο άνθρωπο, έναν οικογενειάρχη με αρχές και αξίες.

Το κατάστημα του απόψε ήταν σκοτεινό. Ο ίδιος απών από το φαρδύ πλατύσκαλο, τη μικρή βεράντα του να χαιρετά, να καλωσορίζει, να καλημερίζει, να ρωτά, να προσέχει  τα αυτοκίνητα που παρκάρουν, να διευκολύνει και να νοιάζεται για σένα όσο λίγοι.

Πως να ξεχάσω τις βραδιές που είχαμε πρόβες ή παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο, την έννοια του για το κτίριο, τα φώτα, ή τα αυτοκίνητά μας. Άνθρωπος με κοινωνική συνείδηση, με φιλάνθρωπα αισθήματα.

Η  φιγούρα θα λείψει από το μικρό δρόμο της Αίγινας. Η μορφή  και το ήθος του όμως θα παραμείνουν ζωντανά στη μνήμη μας και πάντα θα μας διδάσκουν.

Ας είναι αιώνια η μνήμη του.