Η κ. Μαίρη Γαλάνη Κρητικού κεντά τα δικά της Θεοφάνεια στο λιμάνι της Αίγινας. Τα Θεοφάνεια των παιδικών της χρόνων και όχι μόνο. Οι γλυκές αποχρώσεις του μπλε ανακατεύονται όμορφα και αρμονικά με τους πολύχρωμους εορταστές, τα μικρά και μεγάλα πλεούμενα, την εξέδρα με τους ιερείς αλλά και τα παγανά που κατά την παράδοση "ξορκίζονται" εκείνη την ημέρα. Κυρίαρχη θέση η εμβληματική φιγούρα του Αη - Νικόλα του θαλασσινού στο "έμπα" του λιμανιού και μικροί κολυμβητές που ανταγωνίζονται για το ποιός θα πιάσει το Σταυρό από τη θάλασσα. Το έργο της κ. Γαλάνη είναι μεγάλων διαστάσεων και έχει εκτεθεί στο Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας και στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης το καλοκαίρι του 2011.
Ήταν τότε που η τελετή του αγιασμού των υδάτων και της ρίψης του Σταυρού στη θάλασσα γινόταν στην προκυμαία του ΝΟΑ και έτσι υπήρχε απλωσιά για τους κολυμβητές, όχι σαν τώρα που στριμώχνονται όλοι ανάμεσα στα βαρκάκια στο εσωτερικό λιμανάκι που τα νερά είναι ρηχά και γεμάτα άγκυρες και .... άλλα αντικείμενα με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος για τραυματισμούς. Μη ξεχνάμε ότι ο ξύλινος Σταυρός πέρσι έσπασε κτυπώντας πάνω σε ένα καϊκάκι.
Ήταν τότε που όλοι είχαν δικαίωμα να πιάσουν το Σταυρό, όχι σαν τα τελευταία χρόνια που οργανωμένες ομάδες παλεύουν με νύχια και με δόντια να μη πιάσει το Σταυρό κάποιος αλλοδαπός που μπορεί να είναι και βαπτισμένος.
Άλλες εποχές , άλλα ήθη και καμώματα.