Ζωγραφίζοντας το λιμάνι της Αίγινας

    Θα  μπορούσε να είναι τίτλος μιας  καλοκαιρινής έκθεσης. Θα  μπορούσε να είναι τίτλος ειδικού λευκώματος. Είναι όμως μια αλυσίδα μια σειρά πολύτιμων εικόνων που δημιούργησαν πολλοί παλαιοί και νέοι καλλιτέχνες έχοντας όλοι τους κάτι κοινό. Τον έρωτα για το Αιγινήτικο τοπίο και ιδιαίτερα  για  το λιμάνι αυτού του νησιού που δίκαια έχει χαρακτηριστεί από τα ωραιότερα της Ελλάδας. Άθελα τους και χωρίς να έχουν συνεννοηθεί ο καθένας με το πινέλο του αποτύπωσε το λιμάνι  της Αίγινας σε διαφορετικές εποχές και στιγμές. Το σύνολο  όλων αυτών των έργων έχει πλέον και ιστορική αξία πέρα από την καλλιτεχνική.

     Αναρωτιέμαι άν πράγματι άλλο λιμάνι πέρα από αυτό του Πειραιά έχει μαγέψει  τόσα πινέλα ζωγραφικής, όσο αυτό της Αίγινας

   Βασιλείου, Πώπ, Νικολάου, Κοντοβράκης, Κάππος, Χατζίνας, Μπέσης, Χαμπίδης και τόσοι άλλοι καταθέτουν ψηφίδες μέσα από  τις οποίες παρακολουθούμε την εξέλιξη όχι μόνο του οικιστικού μετώπου, αλλά  και  της χρήσης  της παραλίας καθώς και των κάθε είδους πλεούμενων που έδεναν  στο λιμάνι. Από  τα παλιά  σφουγγαράδικα έως τα επιβατηγά και εμπορικά καΐκια μέχρι  τα μανάβικα και τα αλιευτικά σκάφη.

  Το παραλιακό μέτωπο της πόλης μετην νεοκλασσική γραμμή  στις στέγες, στα παράθυρα, στις πόρτες και τα χρώματα δημιουργούν νοσταλγία  αλλά και προβλημματισμό για το σήμερα. Και ο νους γυρίζει αμέσως στην προτροπή του κ. Νεκτάριου Κοντοβράκη για  την αφαίρεση κάθε περιττού στοιχείου και αντικειμένου από τις όψεις  των κτιρίων και την παραλία.

   Τέλος  οι περισσότεροι πίνακες περιστρέφονται γύρω από τις εκκλησίες - σήματα  της παραλίας,  του Αγίου Νικολάου και της Παναγίτσας  που θα έλεγε κανείς  ότι φρουρούν και σκεπάζουν το λιμάνι  στη μια και στην άλλη άκρη του. "Προστασία φοβερά"  των ψαράδων και  όλων των ναυτικών  τούτου  του τόπου.

  Ο ενδιαφερόμενος μπορεί  να  αναζητήσει πολλούς πίνακες και έργα νεότερων ζωγράφων  στο λεύκωμα που κυκλοφορεί  στα βιβλιοπωλεία με  τίτλο: "Η Αίγινα των ζωγράφων"  και  το οποίο προέρχεται από την ομώνυμη έκθεση που είχε  οργανωθεί και παρουσιαστεί στο Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας πριν από χρόνια  σε επιμέλεια  Ίριδος Κρητικού.