Αναρωτιέμαι πολλές φορές γιατί επιτρέψαμε "κάποιους" να μας αναγκάζουν να κάνουμε χριστούγεννα στις Τράπεζες!!!
Δεν είναι η πρώτη φορά. Δεν είναι η πρώτη χρονιά. Έχουμε χάσει πλέον τον αριθμό. Ίσως κουραστήκαμε πιά να μετράμε χρόνια κρίσης. Γιατί αυτά τα χρόνια το μόνο που κάνουμε είναι να μετράμε. Να μετράμε χρέη, υπόλοιπα λογαριασμών, ρυθμίσεις.

Αντίθετα στο απέναντι πεζοδρόμιο οι πανηγυριστές των Χριστουγέννων έχουν πάρει από νωρίς αριθμό για να εξασφαλίσουν νωρίς σειρά για να πληρώσουν.Κι έχουν να πληρώσουν πολλά: ΕΝΦΙΑ, τέλη κυκλοφορίας, ΔΕΗ, λογαριασμούς κινητών και σταθερών, ρυθμίσεις χρεών ή ανεξόφλητων λογαριασμών, και τόσα άλλα που έχουμε πάψει πιά να καταμετράμε.....

Αυτές οι ημέρες για πολλούς είναι οι πιό ζόρικες του χρόνου.Και όχι τυχαία ή άδικα. Το συναίσθημα παίζει άτιμα παιχνίδια και μια χαμένη παιδικότητα παίζει κρυφτό στην επόμενη γωνία.
Αυτές τις μέρες που άλλοτε τα σπίτια μοσχοβολούσαν από όλα τα καλά και όλοι φορούσαν τα γιορτινά καινούργια ρούχα και παπούτσια, εμείς ας μην χαλάσουμε το έθιμο. Ας βάλουμε τα καλύτερά μας, ας βάλουμε κι από εκείνη την παλιά κολώνια ή το άρωμα που κάποτε μας έκαναν δώρο κι ας πάμε στις Τράπεζες. Εκεί τουλάχιστον είναι ζεστά. Υπάρχει η αυταπάτη του ξοδέματος. Ας πληρώσουμε λοιπόν το λογαριασμό για εκείνα τα επιπόλαια Χριστούγεννα που ζήσαμε κάποτε. Κι ας μην αναλογιστούμε ποιός φταίει. Είναι ίσως αργά. Πολύ αργά.
Αυτές τις μέρες μπορεί να δείτε ουρές στις Τράπεζες. Θα δείτε όμως ουρές και στις άλλες Τράπεζες, αυτές που τις είπαν πολύ κομψά: "Τράπεζες τροφίμων".
Χριστούγεννα 2016
Γιατί άραγε;