Κυψέλη 28 Οκτωβρίου 2014 - η αλήθεια μιας παρέλασης.
Είναι κάποιες φορές που δεν βρίσκονται λόγια. Οι λέξεις δραπετεύουν και εξαφανίζονται. Η περηφάνεια σφιχταγκαλιάζεται με τη συγκίνηση και γεννούν το δικό τους δάκρυ που σιγοκαίει στο μάγουλο. Κι αυτό το δάκρυ είναι χαστούκι που τσούζει την υποκρισία μας και ακυρώνει όλες εκείνες τις αντιλήψεις που έχουμε για τα σημερινά παιδιά. Γιατί έχουμε μάθει να κρίνουμε μόνο εξ όψεως, από την ταμπέλα, από το φαίνεσθαι, από τη στιγμιαία συμπεριφορά. Πίσω από την εξωτερική εμφάνιση υπάρχει ένας εσωτερικός κόσμος. Υπάρχει ουσία. Και εκεί βρίσκεται η πραγματική περιουσία μας, ο θησαυρός μας.
Ας τους αφήσουμε να μας διδάξουν γιατί όπως έχει πει και ο Σαββόπουλος, "πως να κρυφτείς απ' τα παιδιά έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα και μας κοιτάζουν με μάτια καθαρά...."
Συγχωρέστε για το πολύ ιδιαίτερο και προσωπικό ύφος. Επιτρέψτε μου να κλέψω λίγη από την περηφάνεια αυτών των γονιών. Ίσως να καταλάβουν κάποιοι ότι αυτό που ζήσαμε σήμερα, εγώ δεν το αλλάζω με τίποτα. Ίσως καταλάβουν κάποιοι ότι πρέπει επιτέλους να είμαστε περήφανοι για τα παιδιά μας, για τα παιδιά της Αίγινας.
Γιώργος Μπήτρος
ένα τεράστιο ευχαριστώ στον κ. Νίκο Μαρίνο για αυτή τη στιγμή.