Τα πρόσωπα του Θείου πάθους Β΄

Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας

 Ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία αναφέρεται ως κρυφός μαθητής του Χριστού. Ο ίδιος ήταν μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου της Ιερουσαλήμ  και σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο αντιτάχθηκε στην καταδίκη του Ιησού μέσα στο Συνέδριο. Μετά το θάνατο  του Ιησού ζήτησε από τον Πόντιο Πιλάτο την άδεια να αποκαθηλώσει το νεκρό σώμα του Ιησού από το Σταυρό, προκειμένου να τον ενταφιάσει στο λαξευτό οικογενειακό  του τάφο. Η άδεια αυτή παραχωρήθηκε και  με συμπαραστάτη τον Νικόδημο ενταφίασε τον Χριστό «σινδόνι καθαρά ειλήσας και αρώμασι εν μνήματι καινώ κηδεύσας απέθετο».

  Ο Ιωσήφ για να κατεβάσει το σώμα του Ιησού από το Σταυρό έπρεπε να πάρει ειδική άδεια γιατί από το Ρωμαίο διοικητή γιατί όπως επέβαλε η νομοθεσία, άφηναν τους σταυρωμένους για αρκετές μέρες πάνω στο σταυρό για μεγαλύτερο δημόσιο εξευτελισμό.

  Τα ιερά Ευαγγέλια δεν μας αναφέρουν τίποτε για τις μετέπειτα δραστηριότητες του Ιωσήφ. Διάφορες όμως παραδόσεις τον αναφέρουν να ακολουθεί τον Απόστολο Φίλιππο, το Λάζαρο και τη Μαρία τη Μαγδαληνή  σε ιεραποστολικό ταξίδι στους Γαλάτες. Επίσης αναφέρεται πως ο Ιωσήφ σταλμένος από τον Απ. Φίλιππο  κήρυξε το χριστιανισμό στο νησί της Βρετανίας. Τίποτε όμως από τα παραπάνω δεν αποδεικνύεται ιστορικά.

Νικόδημος

   Ο Νικόδημος ο βουλευτής  αναφέρεται ως ο νυκτερινός μαθητής του Ιησού που μαζί με τον Ιωσήφ από την Αριμαθαία  έκαναν την αποκαθήλωση και την ταφή του Κυρίου. Ονομάζεται νυχτερινός ή κρυφός μαθητής  γιατί επισκεπτόταν κρυφά τον Ιησού λόγω της θέσης που κατείχε μέσα  στην Ιουδαϊκή κοινωνία.

   Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του μαζί με τον Ιωσήφ και τις μυροφόρες γυναίκες δύο Κυριακές μετά το Πάσχα, την Κυριακή των Μυροφόρων.

Οι δύο ληστές.

      Στην εικόνα της Σταύρωσης  διακρίνουμε τους δύο ληστές  που συσταυρώθηκαν με το Χριστό πάνω στο Γολγοθά. Η παράδοση αναφέρει τα ονόματά τους, Δυσμάς και Γίστας (ή Γέστας και Δημάς). Στη δεξιά πλευρά του Ιησού σταυρώνεται ο Δυσμάς ο οποίος και γίνεται ο πρώτος οικιστής του Παραδείσου σε αντίθεση με το Γίστα στα αριστερά του Χριστού ο οποίος κατακρίνει και χλευάζει τον Ιησού.

    Τα ονόματα των δύο ληστών όπως και του Πετρώνιου που φρουρούσε τον τάφο του Ιησού επικράτησαν στην παράδοση της Εκκλησίας και απεικονίζονται στην Αγιογραφία

Βαραββάς

Ο Βαραββάς πιθανόν να ήταν επαναστάτης Ζηλωτής. Βρισκόταν φυλακισμένος που «μαζί με άλλους επαναστάτες, που κατά την εξέγερση είχαν διαπράξει φόνο» (Μάρκου 15,7)  Καταδικάστηκε λοιπόν σε θάνατο για φόνο που διέπραξε σε εξέγερση που έγινε στην Ιερουσαλήμ (Λουκάς 23:19). Ο Ματθαίος τον ονομάζει "περιβόητον δέσμιον" (Ματθαίος 27:16), ο Μάρκος "συνωμότη" (Μάρκος 15:6) και ο Ιωάννης "ληστή" (Ιωάννης 18:40).    Την εποχή της δίκης του Ιησού ήταν στη φυλακή. Ο Πιλάτος στη προσπάθειά του να αφήσει ελεύθερο τον Ιησού με την ευκαιρία του εθίμου, όπου κάθε Πάσχα ελευθερωνόταν ένας φυλακισμένος (Ματθαίος 27:15, Λουκάς 23:17), πρότεινε στους Ιουδαίους να ελευθερώσει τον Ιησού. Ο όχλος όμως κατόπιν επιρροής των αρχιερέων ζήτησε να ελευθερωθεί ο Βαραββάς και να καταδικαστεί ο Ιησούς (Ματθαίος 27:20, Μάρκος 15:11, Λουκάς 23:18, Ιωάννης 18:40). Έτσι ο Πιλάτος θέλοντας να φανεί καλός με το πλήθος ελευθέρωσε το Βαραββά και παρέδωσε τον Ιησού για να σταυρωθεί (Ματθαίος 27:26, Λουκάς 23:25, Μάρκος 15:15).