Η "Αχλάδα" είναι μια μεγάλη πέτρινη σουβάλα στους πρόποδες του Όρους. Είναι δύσκολο για κάποιον να την εντοπίσει αν δεν ξέρει το μονοπάτι από το Σφεντούρι που οδηγεί ως αυτήν. Αξίζει τον κόπο να περπατήσει κάποιος αυτό το πέτρινο μονοπάτι που ξεκινά από τα βόρεια του οικισμού του Σφεντουρίου, περνά μέσα από χωράφια με αναβαθμίδες γεμάτες λιόδεντρα, προσπερνάς δύο κάτασπρα ξωκλήσια και συνεχίζεις. Στο διάβα σου συναντάς ένα μεγάλο πέτρινο αλώνι. Αισθάνεσαι περήφανος που κατόρθωσες να φτάσεις ως εδώ. Η θέα προς τη θάλασσα σου δημιουργεί μια πληρότητα. Στα πόδια σου η Πέρδικα, η Μονή, το Αγκίστρι, τα Μέθενα. Και προχωράς βόρεια ακολουθώντας τη σήμανση του μονοπατιού που τώρα έχει μικρύνει αρκετά. Βρίσκεσαι στην πλαγιά του Όρους και από κάτω "χάσκει" ο αρχαίος Ελαιώνας. Κουδούνια από πρόβατα και κατσίκια διακόπτουν την απόλυτη ησυχία του τόπου. Ένας τόπος ιερός αλλά και τόσο ανθρώπινος. Οι άνθρωποι στην προσπάθειά τους να καλύψουν τις ανάγκες για ύδρευση αλλά και για το πότισμα των ζώων τους αξιοποίησαν τους "ομβροδέχτες" γαι συγκέντρωση του βρόχινου νερού. Ομβροδέχτες συναντάς κάποιος σε πολλά σημεία της Αίγινας. Ιδιαίτερα στις περιοχές γύρω από το Όρος, στο Σφεντούρι, στους Λαζάρηδες, στο Ανιτσαίο, στη Παχειά Ράχη ακόμα και στη Ψαχνή.
Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να πάρει κάποιος για τις "Σουβάλες της Αίγινας" από την ομώνυμη εργασία της Ομάδας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που κυκλοφορεί από το βιβλιοπωλείο 'Λυχνάρι", ή σε παλιότερη ανάρτησή μας.
Οι φωτογραφίες από την επίσκεψη μας στην Αχλάδα την Κυριακή 6 Απριλίου. Σε μια νοητή ευθεία η Πέρδικα, η Μονή, το Αγκίστρι.