Θα μπορούσε κανείς να γράψει και τη λέξη βεβήλωση γιατί η πράξη που θα περιγράψουμε μπορεί να χαρακτηριστεί κι έτσι.
Δεν αναφερόμαστε στις εικόνες εγκατάλειψης και αδιαφορίας που συναντάμε συνεχώς στις εκκλησίες της Παλαιάς Χώρας. Μιλάμε για συγκεκριμένες πράξεις που αποτυπώνουν το πως κάποιοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα πράγματα. Πως αξιολογούν την πολιτιστική μας κληρονομιά. Πως οδηγούνται σε αυτές τις πράξεις που δεν ταιριάζουν σε βυζαντινά μνημεία ενός τόπου.
Ο εικονιζόμενος ναός είναι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ένας από τους παλαιότερους ναούς του λόφου της Παλαιάς Χώρας με βαριά ιστορία. Βρίσκεται στην ανατολική άκρη του λόφου μετά το μοναστηριακό συγκρότημα της Αγίας Κυριακής, σε σημείο που δύσκολα κάποιος αποφασίζει να φτάσει μέχρι εκεί.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σύμφωνα με τον Μ. Γκητάκο και με βάση εντοιχισμένη επιγραφή, υπολογίζει την ανέγερση του ναού το 1123, ενώ ο καθηγητής Ν. Μουτσόπουλος την υπολογίζει στα 1324 μ.Χ.
Το ενδιαφέρον σε αυτό το ναό δεν στρέφεται στην αρχιτεκτονική του τόσο, ή στις αγιογραφίες που έχουν εντελώς καταστραφεί αλλά στην ύπαρξη οστών, που σύμφωνα με την επιγραφή προέρχονται από την οικογένεια των Βριέννιων. Λείψανα αποθαμένων μελών της οικογένειας αυτής, ιερέων, μαρτύρων που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο σε κάποια από τις πειρατικές επιδρομές. Κάτω από την Αγία Τράπεζα υπήρχαν και κρανία παιδιών ηλικίας έξι έως δέκα ετών.
Τα λείψανα αυτά είχαν τοποθετηθεί στη δυτική πλευρά, δεξιά από την είσοδο του ναού σε ειδικό χώρο. Άλλωστε σε όλα τα βιβλία μνημονεύεται ως ο ναός με το οστεοφυλάκιο.
Στην επόμενη φωτογραφία βλέπουμε ένα μέρος αυτών των οστών που υπήρχαν μέχρι το 2019, όταν με ομάδα μαθητών επισκεφθήκαμε το χώρο. Τα οστά ήταν εκτεθειμένα με κίνδυνο να βεβηλωθούν, να κλαπούν και να καταστραφούν από οποιονδήποτε.
Διαμαρτυρηθήκαμε έντονα και κάναμε κοινωνό αυτής της αγωνίας μας τον ίδιο το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Εφραίμ. Τα οστά έπρεπε να φυλαχθούν.
Στην επόμενη επίσκεψη μας κατά τη διάρκεια του χειμώνα ο ναός κλειδώθηκε.
Στις 27 Οκτωβρίου του 2020 όταν επισκεφθήκαμε το ναό με τον πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως αρχιμανδρίτη Νεκτάριο Δαρδανό, αντικρίσαμε το παρακάτω θέαμα! Τα οστά δεν υπήρχαν και ο χώρος που μέχρι πέρσι είχαν τοποθετηθεί ήταν γεμάτος χώματα και πέτρες, όπως μαρτυρούν και οι επόμενες φωτογραφίες.
Τι συνέβη; Ποιος ενήργησε; Με ποίου την άδεια;
Ασφαλώς και δεν θα υπάρξουν απαντήσεις. Απλά στην Παλαιά Χώρα ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, όπως ο τουρίστας εκείνος που συναντήσαμε σε εκείνη την τελευταία μας επίσκεψη και έφευγε ανενόχλητος κρατώντας ως λάφυρο ένα αντικείμενο μεταλλικό.
Κάποιοι μας είπαν "μα γιατί τα γράφετε συνέχεια αυτά;" Αυτά είναι "περσινά ξινά σταφύλια". Μάλιστα!!!
Αυτή λοιπόν είναι η αντίληψη μας για αυτόν τον πολιτιστικό θησαυρό της Αίγινας; Οι εικόνες αυτές δεν τιμούν κανέναν, δεν τιμούν το νησί μας και την μακραίωνη ιστορία του.
Κάτι πρέπει να γίνει άμεσα.
