Η ξεχασμένη δεξαμενή νερού πάνω στο Σφεντούρι εκτός από εστία μόλυνσης τους καλοκαιρινούς μήνες, στάθηκε αιτία να πνιγεί ένας σκύλος τις προηγούμενες ημέρες, όπως μας πληροφορεί η φίλη κ. Φωτεινή Γιωτάκη. Μια είδηση που αναμεταδόθηκε στο Fb και σχολιάστηκε αρκετά. Κυρίως όμως τα σχόλια επικεντρώθηκαν στην αδιαφορία των κρατούντων και την εγκατάλειψη της περιοχής.
Στο νου μας όμως έρχεται και το θέμα της ύπαρξης μιας τόσο μεγάλης στέρνας σε ένα ορεινό χωριό της Αίγινας. Σε μια περιοχή που ηλεκτροδοτήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και ο δρόμος που οδηγεί σε αυτόν τον οικισμό δεν είναι και από τους καλύτερους ακόμα και σήμερα, ασφυκτικά στενός και με αρκετές λακκούβες.
Μια στέρνα λοιπόν, όπως και πολλές άλλες - ιδιωτικές ασφαλώς - που εξασφάλιζαν νερό για πότισμα στις μικρές καλλιέργειες. Από κοντά και οι μικρότερες στέρνες που ήταν σκεπασμένες και συγκέντρωναν βρόχινο καθαρό νερό. Οι μικρές και μεγάλες δεξαμενές, οι "σουβάλες"
παλαιότερα, τα ταπεινά πηγάδια που τα έκαναν βόθρους, οι μικρές στέρνες
στα σπίτια κάλυπταν ικανοποιητικά τις ανάγκες των σπιτικών. Αυτήν την
οικιακή οικονομία εγκαταλείψαμε μαζί και την ύπαρξη
μικρής κλίμακας κτηνοτροφίας που τόσα προσέφερε στις δεκαετίες του 20ου αιώνα.
Η κρίση, η ανεργία και η αναζήτηση εργασίας από τους νέους ίσως μας κάνει να εξετάσουμε σοβαρά την επιστροφή όχι απλά στα παραδοσιακά επαγγέλματα αλλά τη στροφή στην ενίσχυση των μικρών καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας που πολύ ενοχλεί .... κάποιους.