Μιας Εκκλησιάς που γιόρταζε σήμερα και όπως κάθε χρόνο η Παναγιά θα μάζευε κάτω από την ποδιά της όλα τα παιδιά της.
Το ακοίμητο φως των καντηλιών αναμμένο να φέγγει το λυπημένο βλέμμα της.
Στην πλατεία οι σημαίες στον ιστό τους κι ένα στεφάνι στο Ηρώον να δηλώνει το παντοτινό χρέος σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα.
Παντού σιωπή. Μια εκκωφαντική σιωπή.
Ο γκρίζος ουρανός να δίνει χρώμα στη θλίψη και την αγωνία των ανθρώπων.
Ο κρύος αγέρας να διώχνει το φόβο.
Ο ήχος της καμπάνας να προμηνύει την ΑΝΑΣΤΑΣΗ που όλοι καρτερούν.