
Το μικρό αλσύλλιο από πεύκα έχει πλέον εξαφανιστεί και από αυτό ένας μεγάλος κορμός παραμένει όρθιος να θυμίζει ότι στην περιοχή υπήρχε ένας μικρός πνεύμονας από πεύκα. Ένας κορμός που οι βροχές τον έχουν ξεπλύνει από τη στάχτη της φωτιάς και του έχουν αφαιρέσει τον καμένο φλοιό.
Απορίας άξιον πως κι αυτός ο κορμός δεν κόπηκε μαζί με άλλα πολλά δέντρα στην περιοχή - εν γνώσει ή εν αγνοία της Δασικής Υπηρεσίας - ποιος ξέρει αλλά και ποιόν ενδιαφέρει πια !!!

Οι επόμενες φωτογραφίες μαρτυρούν του λόγου μας το αληθές.
Οι στοίβες των καμένων κλαδιών και κορμών ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανοίξει την όρεξη σε κάποιους για μια επόμενη φωτιά.
Και το λέμε αυτό γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε καμία φωτιά δεν μπαίνει μόνη της.
Το χωράφι καθαρίστηκε, πρασίνισε και τα καμένα ρίχτηκαν στο από κάτω γειτονικό χωράφι. Πολιτισμός ή συνήθη πρακτική;