Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021

Αθανάσιος Γιέφτιτς, η κοίμηση ενός συγχρόνου Αγίου Επισκόπου..

    Μια μεγάλη μορφή για τον Ορθόδοξο Θεολογικό κόσμο στάθηκε ο Σέρβος Επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς. Ο πανεπιστημιακός  δάσκαλος και άνθρωπος  της δράσης, ο απλός ιεράρχης με τα τριμμένα άμφια, ο χαριτωμένος Θεολόγος με το μεστό λόγο του έγινε  πνευματικός  φάρος  για πολλούς πιστούς, φοιτητές, σπουδαστές, ιερείς και μοναχούς  του Ορθόδοξου κόσμου. Η φήμη  του, τα γραπτά  του, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ξέφυγαν από τα στενά όρια  της πατρίδας  του και έθρεψαν πνευματικά  γενιές Ορθοδόξων.

Στην Αίγινα είχαμε τη χαρά να έρθει ο επίσκοπος  Αθανάσιος κυρίως το 1996 (απ΄όπου και η φωτογραφία) συμμετέχοντας στο Θεολογικό Συνέδριο που έγινε στο Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννηση  του Αγίου.

Παραθέτουμε ένα μικρό  βιογραφικό  του επισκόπου Αθανασίου Γιέφτιτς

Ο Σεβασμιώτατος Δρ. Αθανάσιος Γιέβτιτς, πρώην Επίσκοπος Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης, γεννήθηκε το 1938 στη Μπρντάριτσα της Σερβίας. Σπούδασε Θεολογία στο Βελιγράδι (όπου εκάρη μοναχός το 1960), στη Χάλκη, στην Αθήνα και το Παρίσι. Διετέλεσε καθηγητής στο Παρίσι, καθηγητής και κοσμήτωρ στη Θεολογική Σχολή Βελιγραδίου..

  Γράφτηκε στη Σχολή Θεολογίας το 1958 και χρίστηκε μοναχός τον Δεκέμβριο του 1960. Αποφοίτησε από τη Σχολή Θεολογίας το 1963 και το 1964 εισήχθη στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή. Εκεί εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στη Δογματική Θεολογία. Το φθινόπωρο του 1968, μετακόμισε στο Παρίσι, όπου αρχικά συνέχισε τις θεολογικές σπουδές στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, ενώ μετά την πάροδο ενός μόλις έτους έγινε καθηγητής στο Ινστιτούτο. Τα επόμενα τρία χρόνια δίδαξε «Εισαγωγή στη Θεολογία» και «Ασκητική Πατρολογία» και «Ιστορία της Εκκλησίας της Βυζαντινής περιόδου». Επέστρεψε από το Παρίσι το 1972 και από τότε δίδαξε στην Θεολογική Σχολή της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Βελιγράδι «Ιστορία της Χριστιανικής Εκκλησίας», «Ιστορία της Σερβικής Εκκλησίας». Το έτος 1987 εκλέχθηκε στην έδρα της Πατρολογίας. Εξελέγη ως κοσμήτορας της Σχολής Θεολογίας κατά τις περιόδους 1980-1981 και 1990-1991. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην σχολή δημοσίευσε περίπου περί τις εκατό επιστημονικές εργασίες.[4]

Χειροτονήθηκε Επίσκοπος στις 7 Ιουλίου 1991, ανήμερα των γενεθλίων του Ιωάννη του Προδρόμου (με το Ιουλιανό ημερολόγιο) από τον τότε Πατριάρχη Σερβίας Παύλο και άλλους Μητροπολίτες.

Ο Αθανάσιος υπηρέτησε επίσης τοποτηρητής της επισκοπής Ράσκας και Πριζρένης το 2010 μετά την παραίτηση του Επισκόπου Αρτεμίου από τη θέση του λόγω φερόμενης υπεξαίρεσης χρημάτων. [5]

Τον Φεβρουάριο του 2021 διαγνώσθηκε θετικός στον κορονοϊό  SARS-CoV-2 και νόσησε από COVID-19. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ιεράς Επισκοπής Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε κατά την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου. Απεβίωσε στις 4 Μαρτίου 2021, συνέπεια της ασθένειάς του.

Συνέγραψε θεολογικά έργα, όπως: Ο Θεός Σαρξ Εγένετο, Η Εκκλησιολογία του Αποστόλου Παύλου, Ιλαρόν Φως του Κόσμου, Χριστός Αρχή και Τέλος. Τέκνο πνευματικό του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς