φωτογραφία του εξαιρετικού κ. Δ. Βλάικου
Μιλάμε και πάλι για αισθητική αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου της Αίγινας. Γιατί μόνο του παραλιακού μετώπου; Η ενδοχώρα δεν έχει χρεία αισθητικής αναβάθμισης; Ας είναι. Και πάλι μας διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό. Τα σημεία αναφοράς. Οι εμβληματικές εικόνες που διαφοροποιούν στο μάτι του ταξιδιώτη - επισκέπτη την εικόνα της Αίγινας, από άλλες νησιωτικές πολιτείες. Η παραλιακή ζώνη της Αίγινας διαθέτει θησαυρούς. Ξεκινώντας από το σπίτι του Ν. Καζαντζάκη, τις οικίες των Νικολάου, Δραγούμη, το φάρο του Μπούζα, τον πύργο δίπλα στο ξενοδοχείο Ναυσικά, τον αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας, το σπίτι του Κανάρη (δίπλα στο ταχυδρομείο - αλήθεια ποιός το γνωρίζει ή το αναγνωρίζει σήμερα;), την οικία Βογιατζή, το εκκλησάκι του Αη- Νικόλα - τον πύργο του Μάρκελου, το σπίτι του Λογιωτατίδη, το νεοκλασσικό κτίριο του Δημαρχείου, την Παναγίτσα, τις αποθήκες των σφουγγαράδων ιδιοκτησία Μαΐλλη, τα ιστορικά ξενοδοχεία Μπράουν και Μιράντα, τις μεγάλες επαύλεις μετά το σινέ - Ακρογιάλι. Μια αλυσίδα από ιστορικά κτίρια για τα οποία κανείς οδηγός δεν μιλά, δεν υποδεικνύει, δεν παρουσιάζει.
Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλο παραλιακό μέτωπο νησιωτικής πολιτείας που να έχει σε τόσο λίγα χιλιόμετρα συγκεντρωμένη τόση παράδοση, ιστορία και ζωή.
Μιλάμε για αισθητική αναβάθμιση και πάλι. Πως έχουμε συμβάλει μέχρι τώρα στην αναβάθμιση και προβολή όλων αυτών των σημείων; Τι προτάσεις υπάρχουν; Τι μπορεί να γίνει; Υπάρχει διάθεση για μελέτη για έρευνα από ειδικούς και μόνο ειδικούς και όχι από σελέμπριτυ και αιθεροβάμονες;
Ας πάρουμε για παράδειγμα την οικία Βογιατζή.(Αντιγράφουμε από σημείωμα του Saronic Magazine)
" Ενα μνημείο
της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, το Κτίριο Βογιατζή, που κοσμεί και
χαρακτηρίζει το λιμάνι της Αίγινας, πωλείται…
Χτίστηκε το 1880 από τον Κωνσταντίνο Βογιατζή, έχει κηρυχθεί διατηρητέο από το Υπουργείο Πολιτισμού και, παρά τις φθορές που έχει προξενήσει ο χρόνος, κατοικείται. Το Κτίριο Βογιατζή στέκει επιβλητικό και περήφανο στο μέτωπο της Αίγινας, αποτελώντας την πρώτη εικόνα που αντικρίζει ο ταξιδιώτης πριν ακόμη αποβιβαστεί από το καράβι.
Είναι έργο τέχνης ανυπολόγιστης αξίας, κόσμημα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, του οποίου η εσωτερική διακόσμηση –τα ζωγραφισμένα ταβάνια και οι τοιχογραφίες– διατηρεί σήμερα την αρχική της ζωντάνια. Χρήζει όμως επισκευής, και οι ιδιοκτήτες του δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος. «Η άδεια επισκευής θεμελίων εγκρίθηκε, η μελέτη, που μας κόστισε 300.000 ευρώ, ολοκληρώθηκε, το δάνειο των 2.500.000 ευρώ ήταν έτοιμο να εκταμιευτεί, μόνο που μία ημέρα πριν η χώρα εισήλθε επισήμως στην οικονομική κρίση» λέει με απογοήτευση στο SM η κ. Μαργαρίτα Μωραΐτη-Βογιατζή, εκ μέρους της οικογένειάς της, στην ιδιοκτησία της οποίας έχει περιέλθει το κτίριο.
Χτίστηκε το 1880 από τον Κωνσταντίνο Βογιατζή, έχει κηρυχθεί διατηρητέο από το Υπουργείο Πολιτισμού και, παρά τις φθορές που έχει προξενήσει ο χρόνος, κατοικείται. Το Κτίριο Βογιατζή στέκει επιβλητικό και περήφανο στο μέτωπο της Αίγινας, αποτελώντας την πρώτη εικόνα που αντικρίζει ο ταξιδιώτης πριν ακόμη αποβιβαστεί από το καράβι.
Είναι έργο τέχνης ανυπολόγιστης αξίας, κόσμημα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, του οποίου η εσωτερική διακόσμηση –τα ζωγραφισμένα ταβάνια και οι τοιχογραφίες– διατηρεί σήμερα την αρχική της ζωντάνια. Χρήζει όμως επισκευής, και οι ιδιοκτήτες του δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος. «Η άδεια επισκευής θεμελίων εγκρίθηκε, η μελέτη, που μας κόστισε 300.000 ευρώ, ολοκληρώθηκε, το δάνειο των 2.500.000 ευρώ ήταν έτοιμο να εκταμιευτεί, μόνο που μία ημέρα πριν η χώρα εισήλθε επισήμως στην οικονομική κρίση» λέει με απογοήτευση στο SM η κ. Μαργαρίτα Μωραΐτη-Βογιατζή, εκ μέρους της οικογένειάς της, στην ιδιοκτησία της οποίας έχει περιέλθει το κτίριο.
Η άδεια
επισκευής θεμελίων εγκρίθηκε, η μελέτη, που μας κόστισε 300.000 ευρώ,
ολοκληρώθηκε, το δάνειο των 2.500.000 ευρώ ήταν έτοιμο να εκταμιευτεί, μόνο που
μία ημέρα πριν η χώρα εισήλθε επισήμως στην οικονομική κρίση".
Και να σκεφτεί κανείς ότι η οικογένεια Βογιατζή, απόγονος της οποία είναι ο κ. Κώστας Χάνος, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μεγάλο κεφάλαιο των σφουγγαράδων στην Αίγινα.