Viva Papa φώναζαν ενθουσιασμένοι οι εκατοντάδες καθολικοί που αψηφώντας τη βροχή είδαν τον άσπρο καπνό να βγαίνει από το παρεκκλήσι της Καπέλλα Σιξτίνα του Βατικανό.
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία από χθες το απόγευμα έχει νέο Πάπα. Πρόκειται για τον καρδινάλιο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, που προέρχεται από την Αργεντινή και ο οποίος είχε αναπτύξει πολύ μεγάλη φιλανθρωπική δράση στα πέτρινα χρόνια των δικτατορικών καθεστώτων που είχαν επιβληθεί στη χώρα αυτή τις προηγούμενες δεκαετίες. Ακούγονται πολλά θετικά και κολακευτικά σχόλια για το πρόσωπο του νέου ποντίφηκα, κάτι συνηθισμένο άλλωστε όταν εκλέγεται ένας νέος ηγέτης, για τη δράση του, για την αμεσότητά του, για το φιλολαϊκό του προφίλ, για τη γλυκύτητα του προσώπου του, για την ταπεινή του καταγωγή, για τις παλαιές χορευτικές του ικανότητες, για την πρώην αρραβωνιαστικιά του. Ακόμα και το γεγονός ότι μετακινιόταν με τα Μέσα μαζικής μεταφοράς. Όλα καλά. Όμως μη μας διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό.
Ότι ο νέος ποντίφηκας προέρχεται από το Τάγμα των Ιησουϊτών. Από το αυστηρότερο και συντηρητικότερο μοναχικό τάγμα που ίδρυσε το 1534 στην Ισπανία ο Ιγνάτιο Λογιόλα με μοναδικό σκοπό την ανάσχεση κάθε μεταρυθμιστικής και ανανεωτικής προσπάθειας. Πολλοί Ιησουίτες διακρίθηκαν ως ιεραπόστολοι , στα γράμματα στην επιστημονική έρευνα και την παιδαγωγική τακτική. Ωστόσο είναι το Τάγμα το οποίο εφάρμοσε την Ιερά Εξέταση η οποία αποτελεί και μία μαύρη σελίδα της Ιστορίας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Είναι το Τάγμα που προχώρησε στο κάψιμο βιβλίων, δήλωνε τυφλή υπακοή στον εκάστοτε πάπα και προέβαινε σε ενέργειες για την τόνωση του κύρους, της δύναμης και της εξουσίας του.
Αυτά τότε. Οψόμεθα λοιπόν εις Βατικανό.
Αυτά τότε. Οψόμεθα λοιπόν εις Βατικανό.