Εδώ και δεκαετίες έχουν αποσπάσει το θαυμασμό πολλών επισκεπτών του νησιού. Έχουν φωτογραφηθεί από Έλληνες και ξένους. Πολλά περιοδικά τους έχουν αφιερώσει σελίδες τους. Είναι τα πλωτά μανάβικα της Αίγινας. Τα πολύχρωμα καΐκια εξαιτίας των χρωμάτων των φρούτων που καμαρώνουν μέσα στα τελάρα. Εδώ και δεκαετίες παραμένουν πεισματικά εκεί να διαλαλούν την πραμάτειά τους. Παλαιότερα ήταν περισσότερα. Ήταν οι εποχές που οι ιδιοκτήτες τους τα ταξίδευαν μέχρι τη Λεσά και τα Πίδαυρα για να φέρουν φρέσκια μαναβική. Οι πελάτες ακροβατούσαν στη ξύλινη σκαλίτσα και έμπαιναν μέσα για να διαλέξουν ντομάτες και μήλα. Πολλές φορές γύρω από το σκαρί τους όλο και κάποιο φρούτο που είχε ξεφύγει "έκανε το μπάνιο του στη θάλασσα". Σήμερα έχουν απομείνει μόνο δύο και η παρουσία τους είναι εμβληματική για την εικόνα της παραλιακής Αίγινας.
Αλήθεια όσοι σκέφτονται ή σχεδιάζουν την αισθητική ανάπλαση του παραλιακού μετώπου πως είναι δυνατόν να εξαιρούν ή να μην υπολογίζουν αυτά τα καΐκια που σφραγίζουν με τη λειτουργία τους τη φυσιογνωμία της Αίγινας;