
Μετά την Καταστροφή των Ψαρών στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, πολλοί πρόσφυγες από τα Ψαρά βρήκαν καταφύγιο την Αίγινα. Εδώ έμειναν για μεγάλο χρονικό διάστημα αναπτύσσοντας σημαντική οικονομική δραστηριότητα χάρη στην εργατικότητα τους. Οι κάτοικοι του νησιού δεν τους είδαν "με καλό μάτι" με αποτέλεσμα να τους απομονώσουν και να τους θεωρήσουν ως ξένο σώμα. Έφτασαν στο σημείο να μην τους δέχονται στις ενορίες τους αλλά να τους παραχωρούν για τα θρησκευτικά τους καθήκοντα το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου του Θαλασσινού.

Θυμηθήκαμε αυτή τη σελίδα της νεότερης ιστορίας μας παίρνοντας αφορμή από το μικρό εξωκκλήσι των Αγίων Αποστόλων που εορτάζει στις 29 Ιουνίου.
Από τις πιό χαρακτηριστικές εικόνες της Αίγινας. Από τα πιό αγαπημένα
ξωκλήσια της Αίγινας. Τόπος και σημείο αναφοράς ενός νησιού, μιας
καθημερινής διαδρομής, μιας κοντινής απόδρασης.
Χώρος τέλεσης μυστηρίων. Σημείο χαράς και ρεμβασμού.
Οι Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος είναι το πανέμορφο ξωκλήσι που
συναντά το βλέμμα του ταξιδιώτη καθώς το πλοίο πλησιάζει προς το λιμάνι
της Αίγινας. ένα γραφικό εκκλησάκι σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής.
Εκείνης που πολλοί πρόσφυγες από τα κατεστραμμένα Ψαρά το 1822 κατέφυγαν
στην γαλήνια αγκαλιά της Αίγινας. Μέσα στην εκκλησούλα ο
απλός προσκυνητής θα διαβάσει πάνω από την πόρτα του ιερού ότι το μικρό
τέμπλο είναι προσφορά της κοινότητας των Ψαριανών στην Αίγινα τα χρόνια
εκείνα. Ένα από τα πολλά έργά τους, όπως και ο πρώτος φάρος που είχαν
τοποθετήσει στον Αη - Νικόλα το Θαλασσινό.

Ο ναός μαζί με τον εμβληματικό φάρο του "Μπούζα" και παλαιότερα με το
σπίτι του φαροφύλακα που υπήρχε ανάμεσα στο φάρο και την εκκλησία,
αποτελούν ένα αρχιτεκτονικό σύνολο, μοναδικής ομορφιάς και αξίας.