Επτά εβδομάδες μετά την ημέρα του Πάσχα, η Πεντηκοστή σε χρόνο που θεωρείται σαν ένα και που σε όλες τις ακολουθίες των ημερών δεν γονατίζαμε, όπως δεν γονατίζουμε στην Αναστάσιμη ακολουθία κάθε Κυριακής. Σήμερα λοιπόν, μετά τη λειτουργία, στον “εσπερινό της γονατιστής”, ευλογείται η πρώτη μετά το Πάσχα γονυκλισία, εξ ου και η μεγάλη γιορτή λέγεται και “της Γονατιστής”. Μια μέρα μετά το μέγα Ψυχοσάββατο του “ροσαλιού το Σάββατο” που “να πάει και να μην έρθει”, οι ψυχές, που ήταν κατά τη θρησκευτική παράδοση κοντά μας, γυρνάνε στη θέση τους, στον άλλο κόσμο..
Έγραψε στίχους ο Κ.Χ.Μύρης και τραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης, σε μουσική Γ.Μαρκόπουλου, που ακούμε:
Τη μέρα της Πεντηκοστής,τη νύχτα της γονατιστής
πάν’ οι ψυχές και κάθονται
βουβές στα περιβόλια.
Τρυπώνουν στις κρυφές γωνιές
μαζί με τις αράχνες
και μας κοιτούν αμίλητες
αθώρητες και μόνες.
Κυριακή της Πεντηκοστής λοιπόν σήμερα. Πενήντα ημέρες από το Πάσχα. Μια από τις μεγαλύτερες Δεσποτικές εορτές της Εκκλησίας που θεωρείται και ως η γενέθλιος ημέρα της, διότι με τον ερχομό και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές, ξεκίνησε το μεγάλο ιεραποστολικό έργο του Ευαγγελισμού των Εθνών, της διάδοσης του Ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο. Συγχρόνως εγκαινιάζεται η Αγιοπνευματική περίοδος στη ζωή της Εκκλησίας, διότι το Πνεύμα το Άγιο καθοδηγεί τα βήματα των Αποστόλων και όλων των μαθητών του Χριστού "εις πάσαν την αλήθειαν". Είναι η εποχή όπου δρα, φωτίζει, οδηγεί το Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα. Αυτήν την Κυριακή οι παλαιότερες γυναίκες την αποκαλούσαν ως Κυριακή της "γονατιστής" διότι έπρεπε να γονατίσουν όταν ο ιερέας διάβαζε τις ευχές της γονυκλισίας στα μισά περίπου της ακολουθίας του Εσπερινού της Εορτής