
Τα κοντινά νησιά προσφέρονταν για ημερήσιες εκδρομές ή για ολιγοήμερες διακοπές όχι μόνο λόγω εγγύτητας αλλά γιατί υπήρχαν πολλά μικρά πλοία που τα συνέδεαν με τον Πειραιά, όταν για τις Κυκλάδες ή τα Δωδεκάνησα το ταξίδι ήταν εξαιρετικά δύσκολο.

Ακολουθεί μια Αίγινα του Σ.Βασιλείου (η πρώτη επάνω) βγαλμένη λες μέσα από την ταινία "Διακοπές στην Αίγινα" με κυρίαρχο το εκκλησάκι του Άι -Νικόλα και πολλά πλεούμενα, πάρα πολλά, που μαρτυρούν τον στόλο της Αίγινας, τα αλιευτικά αλλά μήπως και τα σφουγγαράδικα; Άλλωστε ο πίνακας - αφίσα φέρει χρονολογία 1947, όταν ακόμα υπήρχαν σφουγγαράδικα Αιγινήτικα καΐκια που έφθαναν μέχρι τις ακτές της Βορείου Αφρικής.
Τέλος υπάρχει και μία απόψη του κοσμοπολίτικου λιμανιού της Καστέλλας στον Πειραιά. Το Μικρολίμανο ή Τουρκολίμανο για πολλούς. Στο βάθος διακρίνεται ο όγκος της Ακροπόλεως. Πως μπορούσε άλλωστε να λείψει από το κάδρο ο Παρθενώνας.
Όλα μελετημένα, πιστά στην παράδοση και τον πολιτισμό κάθε τόπου.
Και κυρίως με άποψη και καλαισθησία. Το εικαστικό μέρος αυτών των αφισών είναι που εντυπωσιάζει. Μην ξεχνάμε πως σήμερα αυτό είναι το ζητούμενο σε κάθε προσπάθεια προβολής και διαφήμισης του τόπου μας. Άλλη μια απόδειξη πως οι εικαστικοί μπορούν να συμβάλουν τα μέγιστα σε κάθε παρόμοια προσπάθεια και να επιτευχθεί το ποθούμενο αποτέλεσμα.