Σεπτέμβριος; Και τι με αυτό! Το καλοκαίρι επιμένει να είναι εδώ.

Σεπτέμβρης όπως.... Σταύρος, Σώζος, Σοφία, Στάθης.

Σεπτέμβρης  όπως  φιστίκι, αμπέλι, κρασί.... πρωτοβρόχια

  Μαζί με τις ευχές μας για καλό μήνα ας θυμηθούμε ποιά είναι αυτά που μας θυμίζει ο ερχομός αυτού του γλυκύτατου μήνα του χρόνου. Το γράμμα - Σ- παίζει ένα φοβερό παιχνίδι. Μεγάλες γιορτές μεγάλα πανηγύρια. Του Σταυρού στην Παλαιά Χώρα, από τα παλαιότερα και μεγαλύτερα πανηγύρια της Αίγινας στις 14 Σεπτεμβρίου. Του Αγίου Σώζοντα στις 7 του μήνα στην Πέρδικα. Ένα πραγματικά μεγάλο πανηγύρι που συγκεντρώνει όλους μα όλους τους Αιγινήτες. Στις 17  Σεπτεμβρίου της Αγίας Σοφίας. Όμως το καλύτερο -Σ- σας το φυλάμε για το τέλος. Σχολεία. Ναι ανοίγουν κάθε Σεπτέμβριο τα σχολεία, κάτι που δεν ευχαριστεί και τόσο τους μαθητές και τις μαθήτριες κάθε ηλικίας.

   Για την Αίγινα στις 3 Σεπτεμβρίου εορτάζει το μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου (η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου) , ενώ ένα ακόμα πανηγύρι είναι αυτό της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας μέσα στην πόλη της Αίγινας.

   Μαζί όμως με το Σταύρο, τη Σταυρούλα, το Σώζο τη Σωζία, τη Σοφία γιορτάζει και ο Στάθης εκεί λίγο πριν το τέλος του μήνα.


Γιορτινός λοιπόν ο Σεπτέμβρης και για έναν επιπλέον λόγο που έχει να κάνει με το Φεστιβάλ Φιστικιού που οργανώνεται φέτος από 15 έως  18  Σεπτεμβρίου με ένα μεγάλο αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Μόραλη.
 Με μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα και δράσεις που θα ξεδιπλωθούν από τις πρώτες μέρες του μήνα.
   Τα τελευταία 8 χρόνια, Σεπτέμβρης  στην Αίγινα  σημαίνει  Φεστιβάλ Φιστικιού. Μια  γιορτή που πλέον είναι θεσμός  και επανέρχεται κάθε χρόνο  δίνοντας παράταση  της τουριστικής περιόδου αλλά κυρίως σκορπίζοντας κέφι και χαρά στους συμμετέχοντες.

 Για  τους παλιότερους Αιγινήτες ο Σεπτέμβριος ήταν ο μήνας του τρύγου, όταν η Αίγινα ήταν γεμάτη αμπέλια και ο μούστος της εξαγόταν προς την Αττική και τα Μέθενα. Σήμερα πολλοί  νέοι Αιγινήτες ασχολούνται με την παραγωγή κρασιού αλλά και ... τσίπουρου!
    Πέρα όμως από τις εορτολογικές και λαογραφικές αναφορές, ο Σεπτέμβριος παραμένει ένας υπέροχος μήνας. Το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ, η θάλασσα καλύτερη από ποτέ και η εποχή είναι η ιδανικότερη για διακοπές.

                                                                          Καλό μήνα.

Νεκρά ψάρια στις βόρειες ακτές της Αίγινας

     Εκατοντάδες νεκρά ψάρια αντίκρισαν σήμερα το μεσημέρι οι λουόμενοι από τα "Νησάκια" ως την 'Καβουρόπετρα" να επιπλέουν  στην επιφάνεια της θάλασσας.
    Στις δύο φωτογραφίες  μπορεί κανείς να διακρίνει  μια ποσότητα ψαριών να επιπλέουν. Εκ πρώτης όψεως πολλοί νόμισαν ότι ήταν αφροί αλλά πλησιάζοντας αντίκρισαν μικρά ψαράκια.

  Δύο άντρες  του Λιμενικού κατέγραψαν το γεγονός στην περιοχή 'Προσήνεμο". Ας ελπίσουμε ότι το γεγονός δεν οφείλεται σε μόλυνση ή σε  κάτι άλλο επικίνδυνο  γεγονός για  την ασφάλεια  των λουόμενων

Ιουλία Περσάκη: συγγραφέας της Αίγινας και της κάθε μέρας.

    

 Στο Λαογραφικό Μουσείο της Αίγινας πραγματοποιείται αύριο Τετάρτη, 31 Αυγούστου 2016, η τρίτη κατά σειρά διάλεξη του κύκλου των προ-φεστιβαλικών εκδηλώσεων. Τούτη τη φορά ομιλήτρια είναι η καθηγήτρια νεοελληνικής λογοτεχνίας στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, Κάρεν Βαν Ντάικ, με θέμα «Ιουλία Περσάκη: συγγραφέας της Αίγινας και της κάθε μέρας».
    Η Ιουλία Περσάκη (1895-1980) έζησε περίπου έναν αιώνα, βίωσε δύο παγκόσμιους πολέμους, γνώρισε τρεις τόπους (Αθήνα, Παρίσι, Αίγινα) και πήρε ενεργό μέρος στις διαμάχες για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Δημοσίευσε τέσσερις συλλογές διηγημάτων που εστιάζουν στους καθημερινούς ανθρώπους, τη ζωή και τη γλώσσα τους. Μια νέα ανθολόγηση των διηγημάτων της με τίτλο Κατοχή και πείνα: Ιστορίες της κάθε μέρας θα κυκλοφορήσει στο τέλος του μήνα (Αύγουστος 2016) από τον εκδοτικό οίκο της Εστίας σε συνεπιμέλεια Κάρεν Βαν Ντάικ και Φαίης Ζήκα.
    Η Κάρεν Βαν Ντάικ είναι καθηγήτρια νεοελληνικής λογοτεχνίας στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Το έργο της εστιάζει στη νεοελληνική λογοτεχνία, τη λογοτεχνία της διασποράς, τη θεωρία της μετάφρασης και τη θεωρία του φύλου. Έχει μεταφράσει, ανθολογήσει και δημοσιεύσει στα αγγλικά το έργο πολλών Ελλήνων ποιητών.

   Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα ακόλουθα βιβλία της: η μετάφραση Three Summers από τα Ψάθινα καπέλα της Μαργαρίτας Λυμπεράκη (Κέδρος, 1995), η κριτική μελέτη Η Κασσάνδρα και οι λογοκριτές στη νεοελληνική ποίηση (Άγρα, 2002), και προσεχώς, η συνεπιμέλεια (με τη Φαίη Ζήκα) των διηγημάτων της Ιουλίας Περσάκη, Κατοχή και πείνα: Ιστορίες της κάθε μέρας (Εστία, 2016) και η ανθολογία σύγχρονης ελληνικής ποίησης Μέτρα λιτότητας (Άγρα, 2016).

   O κύκλος των τεσσάρων προφεστιβαλικών διαλέξεων θα κλείσει το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου, με την Δρα Ιστορίας της Τέχνης Φανή Μαρία Τσιγκάκου, και θέμα «Ο δικός μας Γιάννης Μόραλης», συνδέοντας έτσι τον κύκλο με τον φετινό εορτασμό στην Αίγινα του «Έτους Γιάννη Μόραλη».

Οι διαλέξεις πραγματοποιούνται  στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας (Σπύρου Ρόδη 16), με ώρα έναρξης τις 8.30 το βράδυ.

"Σολωνάκι" ένα φέρυ της δεκαετίας του ΄60 στο Σαρωνικό.

   Ελάχιστοι σήμερα θυμούνται - ακόμα και από τους πιό παλιούς - το φέρυ μπωτ "Σολωνάκι" που ταξίδεψε για λίγο στον Αργοσαρωνικό τη δεκαετία  του '60. Το πλοίο με το ασυνήθιστο αυτό όνομα ταξίδεψε  τη διετία  1967 -1968  και δημιούργησε αίσθηση  για την εποχή εκείνη με το μεγάλο μέγεθος του αλλά  και την ταχύτητά  του.

    (στην πρώτη φωτογραφία εικονίζεται να εισέρχεται στο λιμάνι της Αίγινας).

   Ξεκινούσε από Πειραιά και έφθανε μέχρι Σπέτσες, γεγονός αδιανόητο σήμερα για ένα  τέτοιου τύπου πλοίο. Αυτό που το βοηθούσε ήταν η μεγάλη τεχύτητά  του.

   Ταξίδεψε την εποχή που στη γραμμή υπήρχαν τα νεότατα τότε "Αφαία" , "Αίγινα", "Ελλάς" αλλά  και το "Αγία Κυριακή" και το επίσης άγνωστο σε πολλούς "Νηρεύς".

   Το 'Σολωνάκι" παρέμεινε  για λίγο στη γραμμή και κατόπιν δρομολογήθηκε  στην Κέρκυρα. Από εκεί βρέθηκε σε γραμμές  της Ιταλίας.

Τα  στοιχεία  για το άγνωστο στην κυριολεξία πλοίο μας έδωσε επισκέπτης της έκθεσης φωτογραφίας  για  τα παλαιά πλοία  στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης, όταν εισερχόμενος μας ρώτησε με έκδηλη την αγωνία του, αν  υπάρχει φωτογραφία από το "Σολωνάκι". Ο ίδιος ήταν πλήρωμα στο πλοίο.

   Δυστυχώς μόνο μία  φωτογραφία  του υπάρχει, ενώ η δεύτερη είναι από ταινία που έχει διασώσει  το ΕΟΑ (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο).

Ο Άη - Γιάννης ο νηστευτής στην Κυψέλη.

  Το γραφικό κάτασπρο ξωκκλήσι που γιορτάζει σήμερα βρίσκεται μέσα στους αγρούς στα σύνορα Κυψέλης και Ασωμάτων. Ιδιαίτερα  φροντισμένο πανηγυρίζει  στις 29 Αυγούστου ημέρα της Αποτομής της Κεφαλής  του Ιωάννου του Προδρόμμου και ημέρα αυστηρής νηστείας από την Εκκλησία.
   Ο Ιωάννης που  έζησε αυστηρή ασκητική ζωή στην έρημο αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη επειδή δεν σταμάτησε να στηλιτεύει δημόσια τη διαφθορά και την ανηθικότητα που επικρατούσε μέσα στο παλάτι. Αποτέλεσμα της δράσης  του και των κηρυγμάτων ήταν η σύλληψη και η φυλάκιση του και κατόπιν ο αποκεφαλισμός του μετά από απαίτηση της Ηρωδιάδος παράνομης γυναίκας του Ηρώδη.
   Στην Αίγινα υπάρχουν κι άλλα  εκκλησάκια  που εορτάζουν σήμερα. Άλλο ένα πολύ μικρότερο υπάρχει στην Κυψέλη καθώς επίσης και στην περιοχή  των Βροχείων.

"Η Αίγινα του Γιάννη Μόραλη" σήμερα στο "Βήμα".

 Μια ολοσέλιδη καταχώρηση για  τις  εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στην Αίγινα στα πλαίσια του 8ου Φεστιβάλ Φιστικιού, φιλοξενεί στις σελίδες  του το Κυριακάτικο 'Βήμα".  Το άρθρο που φέρει την υπογραφή της δημοσιογράφου Μαριλένας Αστραπέλλου φιλοξενεί δηλώσεις  των: κ. Γιώργου Καλόφωνου πρόεδρου του Φεστιβάλ Φιστικιού, των εικαστικών κ. Κατερίνας Γιάννακα μαθήτριας  του Γ. Μόραλη, της κ. Βένιας Δημητρακοπούλου και της κ. Πέγκυ Ζουμπουλάκη φίλη και στενή συνεργάτης του Γ. Μόραλη. Τέλος αναφέρεται  από τον κ. Γ. Καλόφωνο το σκεπτικό και ο σχεδιασμός των φετινών δράσεων  με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 100 χρόνων από τη γέννηση  του καλλιτέχνη.

   Μια σημαντική δημοσίευση που έρχεται να προβάλει και να διαφημίσει  την Αίγινα λίγο πριν την έναρξη του Φεστιβάλ Φιστικιού.

Εκείνα ταξιδεύουν... κι εμείς θυμόμαστε....

 Εκείνα ταξιδεύουν... κι εμείς  θυμόμαστε.... Εκείνα ταξιδεύουν σε ιλουστρασιόν χαρτί ή σε χαρτόνια κι εμείς απομένουμε να τα κοιτάμε και να νοσταλγούμε  τα ταξίδια μας μαζί τους. Εκείνα συνεχίζουν να ταξιδεύουν και να αυλακώνουν τη μνήμη αφήνοντας πίσω τους  γλυκόπικρα απόνερα νοσταλγίας.

    Δεύτερο Σαββατοκύριακο λειτουργίας  της έκθεσης "Αυτά που μας  ταξίδεψαν" στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης  με αμείωτη προσέλευση επισκεπτών  που θυμούνται και διηγούνται  παλιές ιστορίες από τα μικρά ταξίδια  του Αργασαρωνικού. Πλοία που σημάδεψαν τη ζωή των επιβατών τους, που επηρέασαν τη ζωή τους και  τους έφεραν κοντά  σε πρόσωπα αγαπημένα.

   Την έκθεση έχουν επισκεφθεί μέχρι στιγμής εκατοντάδες επισκεπτών. Ανάμεσά  τους ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Αίγινας κ. Γ. Σκαλτσιώτης, ο πρώην Δήμαρχος Αίγινας κ. Σ. Σακιώτης, ο πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Κυψέλης κ. Γ. Μουτσάτσος, πολλοί εκπαιδευτικοί και παραθεριστές.

   Αξιοσημείωτη η παρουσία πολλών μεών των πληρωμάτων εκείνων των πλοίων αλλά και η επίσκεψη του ναυπηγού κ. Περδικάρη από τα χέρια  του οποίου σχεδιάστηκε η κατασκευή των πλοίων "Γεώργιος 1" (Απόλλων Ελλάς) - "Γεώργιος 2"(Άρτεμις) - "Φαίδρα" και οι μετασκευές  των "Νεφέλη" - "Φοίβου" και "Ευτυχίας".

   Η έκθεση παραμένει ανοιχτή κάθε Παρασκευή - Σάββατο - Κυριακή και Δευτέρα 19.00 έως 21.30 μέχρι 5 Σεπτεμβρίου.

Θερινό σχολείο Φυσικής

   Για  τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι οργανώνεται στο Γενικό Λύκειο Αίγινας  το Θερινό Σχολείο Φυσικής  με μεγάλη ανταπόκριση μαθητών και όχι μόνο. Ήδη οι εργασίες  του ξεκίνησαν από τις 25 Αυγούστου και θα ολοκληρωθούν στις  29 του ίδιου μήνα. Η προσέλευση  είναι μεγάλη και αυτό αποδεικνύει όχι μόνο την επιτυχία  του θεσμού αυτού, αλλά και το ενδιαφέρον που υπάρχει από ντόπιους αλλά και παραθεριστές παρά το γεγονός ότι ο μήνας Αύγουστος είναι ο κατεξοχήν μήνας των διακοπών.

  Όπως ανέφερε  ο κ. Ι. Πεπές υποδιευθυντής του ΓΕΛ Αίγινας  στο Aeginaportal : 

     "Η πρωτοβουλία αυτή υλοποιείται σε συνεργασία με το Δήμο Αίγινας και την Επιτροπή Παιδείας του Δήμου. "Γίνονται διάφορες παρουσιάσεις επιστημονικού ενδιαφέροντος, όχι όμως με τρόπο δύσκολο, όπως θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, ιδιαίτερα επιστημονικό ή πολλές φορές ακόμη και ακατανόητο για το μέσο μαθητή ή ίσως βαρετό για τα παιδιά. Οι παρουσιάσεις αυτές είναι άκρως ενδιαφέρουσες και μάλιστα γίνονται από καθηγητές πανεπιστημιακούς. Συγκεκριμένα θα αναφέρω ένα όνομα τον κύριο Μάνο Δανέζη, ο οποίος είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο οποίος θα παρευρεθεί στις εργασίες του Θερινού Σχολείου μαζί με πολλούς άλλους πανεπιστημιακούς ή και ερευνητές από τις θετικές επιστήμες. Θα ήθελα να προσθέσω ότι στα συγκεκριμένα σχολεία, δεν συμμετέχουν καθηγητές, αμιγώς καθηγητές ειδικότητας φυσικής. Συμμετέχουν καθηγητές από διάφορες θετικές επιστήμες, έτσι ώστε να υπάρχει μία διαθεματική προσέγγιση στις θετικές επιστήμες".

Ο Άγιος Φανούριος στην σκιά της Παλιαχώρας της Αίγινας

    Δεν συγκαταλέγεται στα γνωστά και αναγνωρίσιμα εκκλησάκια της Παλιαχώρας  που βλέπουμε από το δρόμο. Για να συναντήσουμε τον Άγιος Φανούριο πρέπει να κατηφορίσουμε από το Σταυρό προς Σουβάλα. 

   Βρισκόμαστε λοιπόν στη βόρεια πλευρά της Παλιαχώρας, σε μια ρεματιά  όπου για να φθάσουμε μέχρι  την πόρτα της εκκλησίας θα πρέπει να διανύσουμε προσεκτικά το μονοπάτι και τις αναβαθμίδες της περιοχής. Το εκκλησάκι κάτασπρο σε αντίθεση με τα υπόλοιπα του λόφου της Παλιαχώρας εορτάζει κάθε χρόνο στις 27 Αυγούστου και στο πανηγύρι του συγκεντρώνει πλήθη πιστών κυρίως από το Βαθύ και τη Σουβάλα. Εκκλησιαστικά ανήκει στην ενορία  του Βαθέος.

   Από το σημείο αυτό αρχίζει να πυκνώνει η βλάστηση  του πευκοδάσους  που φθάνει μέχρι τα πρωτα σπίτια  της Σουβάλας και των Αγίων.

   Η περιοχή τα παλαιότερα χρόνια είχε αρκετό νερό και αυτό μαρτυρείται όχι μόνο από την πηγή του Κουρέντη αλλά και από  την είσοδο μιας υπόγειας στοάς  στην περιοχή, της οποίας η αρχή βρίσκεται στο υδραγωγείο του παλαιού οικισμού της Παλιαχώρας. Η είσοδος της στοάς είναι σήμερα ασφαλισμένη.

  Η εκκλησία είναι κατά πολύ νεότερη των εκκλησιών της Παλιαχώρας γι΄αυτό και δεν συγκαταλέγεται στον κατάλογο  των εκκλησιών  του λόφου και δεν αναφέρεται στις μελέτες  για  τα κτίσματα της Παλιαχώρας.

Η τελευταία φωτογραφία προέρχεται από σχετική ανάρτηση  του Aeginaportal. gr το 2009

Τα "Συνοριακά" στον Πόρο.

    Ο Δήμος Πόρου, 188 χρόνια μετά τις ιστορικές διαπραγματεύσεις που έλαβαν χώρα στο λιμάνι του νησιού το Φθινόπωρο του 1828, μεταξύ του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και των διπλωματικών αποστολών Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας, οι οποίες οδήγησαν στον καθορισμό των πρώτων συνόρων του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους, διοργανώνει από φέτος ετήσιες εκδηλώσεις για τον εορτασμό της επετείου τους.

   Από τις 25 έως τις 28 Αυγούστου 2016 θα πραγματοποιηθούν στο νησί μας, τα «Συνοριακά της Νεότερης Ελλάδας», στο πλαίσιο των οποίων θα αναδειχθούν τα ιστορικά γεγονότα του 1828, σε συνδυασμό με ένα πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα με εκδηλώσεις (ανάμεσα στις οποίες συναυλία του Μανώλη Μητσιά στον Ρώσικο Ναύσταθμο και συναυλία της Φιλαρμονικής του Πολεμικού Ναυτικού στο Λιμάνι) που θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των κατοίκων, αλλά και επισκεπτών από όλη την Ελλάδα. Με την καθιέρωση της ετήσιας διοργάνωσης των «Συνοριακών», ο Δήμος μας, με την βοήθεια εθελοντών και χορηγών, αποκαθιστά την θέση του τόπου μας στη νεότερη ιστορία της χώρας και φέρνει τον Πόρο στο επίκεντρο των προορισμών του Αργοσαρωνικού το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου κάθε έτους.

 

πηγή: saronic magazine.

Ο Ανδρέας Μπάρκουλης και η Αίγινα.

  Στο παραλιακό κέντρο του Φάρου οι δύο πρωταγωνιστές σε σκηνή από την ταινία "Διακοπές στην Αίγινα", πίσω χορεύει  η κ. Μαίρη Γαλάνη Κρητικού.

    Σε καμία περίπτωση ο θάνατος ενός ηθοποιού του παλιού ελληνικού κινηματογράφου δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητους όσους μεγάλωσαν βλέποντας  τους αγαπημένους πρωταγωνιστές όλων εκείνων των ταινιών. Πολύ περισσότερο όταν κάποιοι από αυτούς  έχουν παίξει σε ταινίες που γυρίστηκαν στον τόπο που καθημερινά περπατάς και ζεις, ενώ βλέποντας  τις αντίστοιχες σκηνές αναγνωρίζεις μέσα από τις ασπρόμαυρες εικόνες και φωτογραφίες δρόμους, περιοχές, καταστήματα ή ακόμα περισσότερο παλιές και αναγνωρίσιμες φυσιογνωμίες  της Αίγινας.

  Ο λόγος  για  τον Ανδρέα Μπάρκουλη  και αιτία αυτού του σημειώματος ο θάνατος  του. Ο Ανδρέας Μπάρκουλης είχε πάρει μέρος  σε  πολλές ταινίες που είχαν γυριστεί στα νησιά  του Σαρωνικού. Η πρώτη από αυτές ήταν οι θρυλικές "Διακοπές στην Αίγινα"  με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Θανάση Βέγγο, Αλέκα Στρατηγού κ. αλ. 

   Βρισκόμαστε  στην δεκαετία  του '50 και σύμφωνα με τη Μαίρη Γαλάνη - Κρητικού που συμμετείχε  όπως και πολλοί άλλοι  ντόπιοι στα γυρίσματα, ήταν προχωρημένος  Σεπτέμβριος γι' αυτό επιστρατεύτηκαν πολλοί Αιγινήτες  ως κομπάρσοι μια που οι παραθεριστές είχαν φύγει πλέον και τα μαγαζιά αλλά  και οι παραλίες είχαν αδειάσει.

   Πολλές πληροφορίες από  τα γυρίσματα της ταινίας μπορεί κάποιος να διαβάσει  στο βιβλίο της κ. Γαλάνη: "ΑΙΓΙΝΑ".

 Στην περιοχή του Προφήτη Ηλία στον Ασώματο.

    Ο  Ανδρέας Μπάρκουλης ωστόσο δεν ξέχασε  την Αίγινα τα επόμενα χρόνια. Είναι γνωστό ότι προς το τέλος της δεκαετίας  του ΄80 αρχές  του '90 πέρασε μεγάλο διάστημα  της ζωής  του στην Αίγινα. 

    Ας μην ξεχνάμε όμως πως  με τη συμμετοχή  του στην παλιά αυτή ταινία  συνέβαλε και ο ίδιος στην τουριστική προβολή  της Αίγινας .

Έξω από το εστιατόριο "Μαριδάκι" στην παραλία  της Αίγινας

Κάτω στο λιμάνι της Αίγινα με φόντο την Παναγίτσα

Και πάλι  έξω από το "Μαριδάκι"

Στον Άγιο Νικόλαο το Θαλασσινό.

Ο Ν. Μπακουνάκης απόψε στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου

Η δεύτερη κατά σειρά διάλεξη από τον κύκλο  των προ - φεστιβαλικών εκδηλώσεων έρχεται απόψε με ομιλητή τον γνωστό αρθρογράφο του Κυριακάτικου Βήματος και καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου κ.Νίκο Μπακουνάκη. 

   Θέμα της ομιλίας: «Το Έντυπο Βιβλίο στην Ψηφιακή Εποχή», η δεύτερη από τις «Τέσσερις Διαλέξεις για την Γιορτή του Φιστικιού» την ΤΕΤΑΡΤΗ 24 του μηνός, στις 8.30 το βράδυ, στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου.

Ο Άγιος Διονύσιος στο Νοσοκομείο

   Εορτάζει σήμερα ο ναός του Νοσοκομείου Αιγίνης που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Διονύσιο.

  Ο απλός και απέριττος ναός που βρίσκεται  στον περίβολο του Νοσοκομείου Αιγίνης είναι ένα κτίσμα με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που ξεφεύγει από τα συνήθη σχήματα και μορφές των Ναών του νησιού. Οι γωνίες και τα τόξα μαρτυρούν επιρροή από τη Δύση, χωρίς αυτό να είναι όμως εξακριβωμένο. Ο ευρύχωρος εσωτερικός χώρος του ναού έχει τρία κλίτη ενώ το τέμπλο του διακοσμείται από αξιόλογες εικόνες.

   Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Ναός αφιερώθηκε στον Άγιο Διονύσιο Επίσκοπο Αιγίνης, ο οποίος στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν της επιδρομής του Μπαρμπαρόσσα στην Παλαιά Χώρα, εμψύχωσε και παρηγόρησε  τους πληγωμένους κάτοικους του νησιού και συνέβαλε στην πνευματική ανόρθωση τους.

   Ο Άγιος Διονύσιος είναι προστάτης του Νοσοκομείου Αιγίνης το οποίο ίδρυσε ο αρχιμ. Παντελεήμων Φωστίνης. Στον περίβολο του υπάρχει ο Ιδρυματικός αυτός Ναός τον οποίο έκτισε ο γέροντας Ιερώνυμος Αποστολίδης και στον οποίο ιερουργούσε.

    Σήμερα ο ναός εκτός από την ημέρα της εορτής του λειτουργείται τακτικά  κατά τη διάρκεια του έτους.

Άγιος Διονύσιος στην Παχειά Ράχη Αίγινας

      Εορτή της ανακομιδήςτων λειψάνων του Αγίου Διονυσίου επισκόπου Αιγίνης σήμερα.
    Εορτάζει ο ενοριακός ναός της Παχιοράχης όπου χθες το απόγευμα τελέστηκε αρχιερατικός εσπερινός χοροστατούντος του Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγενίου με πολλούς προσκυνητές από κάθε σημείο της Αίγινας να συμμετέχουν.
    Στον  κεντρικό δρόμο  του χωριού έγινε και η λιτάνευση της εικόνας του Αγίου μετά  το πέρας του Εσπερινού. 
    Στην Αίγινα ο Άγιος τιμάται ιδιαίτερα και θεωρείται ο πολιούχος Άγιός της. 
   Στην Παλαιά Χώρα ο επισκέπτης συναντά το κελί του και διασώζεται ο μικρός πέτρινος θρόνος από τον οποίο ο Άγιος δίδασκε και μοίραζε το αντίδωρο. 
   Επίσης ο Άγιος είναι ο προστάτης του Νοσοκομείου Αιγίνης που ίδρυσε ο Αρχιμ. Παντελεήμων Φωστίνης, στον περίβολο του οποίου υπάρχει παρεκκλήσιο αφιερωμένο στον Άγιο  που έκτισε ο γέροντας Ιερώνυμος Αποστολίδης. 
   Στο χωριό της Παχείας Ράχης υπάρχει ενοριακός ναός αφιερωμένος στον Άγιο, κτισμένος τον 19^ο αιώνα με φροντίδα  του Ι. Καποδίστρια. 
   Τέλος στον Άγιο Διονύσιο είναι αφιερωμένο το δεξιό κλίτος του καθολικού της Ι. Μονής της Παναγίας της Χρυσολεόντισσας και το δεξιό κλίτος του Μητροπολιτικού Ναού της πόλης όπου εκεί τελείται και ο επίσημος εορτασμός στις 17 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο.

    Το 1576 εγκαθίσταται στη  Μητρόπολη της Παλιαχώρας, στην Επισκοπή, ο επίσκοπος Διονύσιος ο εκ Ζακύνθου. Η εποχή εκείνη ήταν πολύ δύσκολη για την Αίγινα. Οι καταστροφές του Μπαρμπαρόσσα, οι σφαγές και η αιχμαλωσία 4.000 κατοίκων ήταν νωπές ακόμα στη μνήμη των Αιγινητών. Η παρουσία του Διονυσίου στην Αίγινα ήταν σημαντική. Κατάφερε μέσα στο διάστημα των τριών χρόνων που παρέμεινε  στην Επισκοπή Αιγίνης, να μετατρέψει την Επισκοπή σε πνευματικό κέντρο και χώρο λατρείας. Εμψύχωνε και παρηγορούσε τους πληγωμένους Αιγινήτες, τους  δίδασκε, τους στήριζε  και τους χάριζε ελπίδα. Σήμερα στην Παλιαχώρα της Αίγινας σώζονται ο πέτρινος θρόνος του έξω από την Επισκοπή, στον οποίο καθόταν και δίδασκε με πατρική φροντίδα το ποίμνιό του, καθώς και το κελί του, το Επισκοπείον.

  Ο Δραγανίγος Σιγούρος ήταν γόνος της φημισμένης οικογένειας των Σιγούρων της Ζακύνθου. Η οικονομική  άνεση  της οικογένειάς του, του έδωσε την ευκαιρία να λάβει μια πλατιά μόρφωση για την εποχή εκείνη. Σπούδασε την αρχαία ελληνική τη λατινική  και την ιταλική γλώσσα. Σε νεαρή ηλικία προτίμησε τον μοναχικό βίο και καταφεύγει στη Βασιλική Ιερά Μονή των Στροφάδων στην οποία κείρεται μοναχός και στη συνέχεια χειροτονείται διάκονος και πρεσβύτερος. Η απόφασή του να γίνει μοναχός ¨συγκλόνισε» την αριστοκρατική κοινωνία της Ζακύνθου, ενώ η ασκητικότητά του κατέπληξε  τους μοναχούς της Μονής του. Το 1770 γίνεται ηγούμενος της  Μονής Θεοτόκου Αντιφωνήτριας, ενώ το 1576 χειροτονείται επίσκοπος από τον Μητροπολίτη Αθηνών Νικάνορα, ο οποίος τον στέλνει στη χηρεύουσα Επισκοπή Αιγίνης. Το 1579 και ενώ βρίσκεται ακόμα στην Αίγινα, αρρωσταίνει και αποφασίζει να επιστρέψει στη Μονή του στη Ζάκυνθο. Είναι πλέον 35 ετών. Παραιτείται από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο του, παρά τις παρακλήσεις των Αιγινητών. Προτιμά την ησυχία, και την άσκηση από τον έπαινο των ανθρώπων. Είναι γνωστό το περιστατικό από τη ζωή του Αγίου, όταν συγχώρεσε, έκρυψε και φυγάδευσε σε άλλο τόπο, τον ίδιο το φονιά του αδελφού του, Κωσταντίνου. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι ο Άγιος προσποιήθηκε ότι δεν ήξερε τίποτε όταν οι χωροφύλακες  τον επισκέφτηκαν στην προσπάθειά τους να βρούν το φονιά. Ο Άγιος κοιμήθηκε  σε βαθιά γεράματα στις 17 Δεκεμβρίου του 1624 και ενταφιάστηκε στις Στροφάδες.

  

Γιορτάζει σήμερα η Παναγίτσα στις Λαούσες

    Το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας στις Λαούσες γιόρταζεi  στις 23 Αυγούστου  ημέρα αφιερωμένη στα εννιάμερα - εννέα ημέρες από την Κοίμηση -της Παναγίας. Παναγία η Φανερωμένη λοιπόν η μικρή εκκλησούλα  που είναι σε λίγους γνωστή με την κανονική ονομασία της, αν και αρκετά αναγνωρίσιμη αφού αποτελεί αναπόσπαστη ψηφίδα του νησιώτικου τοπίου των Λαουσών  που συναντάμε με το πλοίο της γραμμής από και προς τον Πειραιά. Ανήκει στην ενορία  της Αγίας Τριάδος Βαθέος αλλά η πρόσβαση ως εκεί είναι ιδιαίτερα δύσκολη μια που δεν υπάρχει μώλος και θα πρέπει να είναι απόλυτα ήρεμη η θάλασσα για να δέσει το καΐκι πάνω στα βράχια. 

  Το εκκλησάκι είναι μικρό και ταπεινό. Του προσθέτει όγκο όμως η κατασκευή που έχει προστεθεί στην δυτική του πλευρά  ώστε να βρίσκουν καταφύγιο από τον ήλιο ή τη βροχή οι προσκυνητές του. Θεωρούμε ότι η κατασκευή αυτή αδικεί την αρχιτεκτονική και την εικόνα του, σε σημείο να μην διακρίνεται καθαρά το καμπαναριό του.
   Ας σταθούμε όμως στην παρουσία του που για τον κουρασμένο ταξιδιώτη αποτελεί εικόνα παρηγορητική που γαληνεύει το μάτι και την ψυχή.
 Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε είναι από το Μάιο του 2010 όταν με τα καΐκια των κυψελιωτών Γ. Μπέση και Ν. Μπήτρου προσεγγίσαμε στην περιοχή για να τελέσουμε επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα από το βομαβαρδισμό του Α/Τ Υδρα από τα γερμανικά αεροπλάνα  τον Απρίλιο του 1941.

Η σημαία κυματίζει δίπλα στην Παναγίτσα στις Λαούσες

    

   Ο καλός φίλος  της "Οδού Αιγίνης" κ. Νίκος Πανταζής  μας ανανέωσε το ενδιαφέρον  για το ναΰδριο αυτό στέλνοντας μας φωτογραφίες από την τελευταία του ανάβαση στο νησί.

     Το ενδιαφέρον είναι μεγάλο για όλους εμάς  που δεν έχουμε πάει εκεί και το μόνο που κάνουμε είναι να το κοιτάμε από το πλοίο της  γραμμής. Ένα από τα αναρίθμητα γλαρονήσια που στολίζουν το Ελληνικό Αρχιπέλαγος. Μην ξεχνάμε ότι στα νερά του έχει βυθιστεί το Α/Τ ΎΔΡΑ  τον  Απρίλιο  του 1941. Ο τόπος πέρα από  την ομορφιά   του έχει και τη δική του ιστορία, από τα χρόνια  της Κατοχής, διότι δεν ήταν λίγες οι φορές  που κάποιοι Αιγινήτες κατέφυγαν  στα νησάκια αυτά  για να γλυτώσουν από τη μανία  των Γερμανών.

   Η σημαία  που κυματίζει περήφανη μας σκορπά ρίγη συγκίνησης,  είναι μια εικόνα πέρα για πέρα ελληνική  που συναντάμε από τη μικρή Ρω  ως την Ερικούσα πάνω στο Ιόνιο.

     

   Ευχόμαστε κάποια στιγμή να βρεθεί  ένας καλός χορηγός  που θα ξηλώσει αυτά τα απερίγραπτα ελενίτ από την οροφή ώστε ο ναός να αποκατασταθεί και να αναδειχθεί η ομορφιά  του. 

   

   Το τοπίο είναι μια μικρή αποκάλυψη καταμεσίς  του Σαρωνικού. Αλήθεια αν δεν ξέραμε τον τόπο θα μπορούσαμε άνετα να υποθέσουμε πως  οι φωτογραφίες είναι από κάποια νησίδα  του Αιγαίου.