Οι Άγιοι Απόστολοι στο Ποριατάδο της Κυψέλης.

    Εορτή Αγίων Αποστόλων με το  ξωκλήσι  που είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Αποστόλων στην περιοχή Ποριατάδο της Κυψέλης.

   Από  τα λιγότερο γνωστά  ξωκκλήσια  της περιοχής της  Κυψέλης μια που είναι σκαρφαλωμένο στους πρόποδες του βουνού της Δραγωνέρας, κρυμμένο στην κυριολεξία μέσα στο πράσινο.  

   Μέσα σε μια καταπράσινη ρεματιά στον Ποριατάδο, στους πρόποδες του βουνού Δραγωνέρα στα ανατολικά της Κυψέλης, βρίσκεται  το άγνωστο από τους πολλούς ξωκκλήσι των Αγίων Αποστόλων που εορτάζει  στις 30 Ιουνίου. Το σημείο είναι πανέμορφο, εκεί στραγγίζει το νερό που κατεβαίνει από το βουνό, γι' αυτό στην περιοχή υπάρχουν αρκετές στέρνες και πηγάδια.
   Το εκκλησάκι είναι απλό - απέριττο, γνήσιο δείγμα νησιώτικου κτίσματος, κάτασπρο, θολωτό  συντροφεύεται από ένα κυπαρίσσι στο ιερό του. Κοντά του βρίσκεται και το άλλο μεγαλύτερο ξωκκλήσι της Ανάληψης. Για όσους θέλουν να σκαρφαλώσουν μέχρι εκεί θα πρέπει να ακολουθήσουν το δρόμο που φτάνει μέχρι την παλιά ταβέρνα "Κελάρι". Από κει βρίσκεται σε απόσταση περίπου 100 μέτρων.

   Από το σημείο αυτό πηγάζει και διασχίζει  την Κυψέλη και το Λεόντι ο χείμαρρος  του Ποριατάδου ο οποίος καταλήγει στο λιμάνι του Λεοντίου. Παλαιότερα ο χείμαρρος αυτός είχε προκαλέσει καταστροφές εξαιτίας  της μεγάλης ποσότητας νερού που "κατέβαζε".

 

Όλια Λαζαρίδου - Μελίνα Τανάγρη στο 9ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

Με μια βραδιά ποίησης και μουσικής  έρχονται στο 9ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας  οι κυρίες  Όλια Λαζαρίδου και Μελίνα Τανάγρη. 

Οι δύο ξεχωριστές καλλιτέχνιδες  αφιερώνουν την παράσταση τους, μέσα από την καρδιά τους στον φίλο τους, Βίκο Ναχμία, από τον θάνατο του οποίου συμπληρώνονται φέτος τρία χρόνια. 

Η Όλια Λαζαρίδου θα απαγγείλει ποιήματα από τις Ελεγείες του Ράινερ Μαρία Ρίλκε και από την ποιητική ανθολογία του Τζελλαλεντίν Ρουμί σε μετάφραση Βίκου Ναχμία. Η Μελίνα Τανάγρη θα ερμηνεύσει τραγούδια του Λέοναρντ Κοέν και δικά της. Στην κιθάρα θα τη συνοδεύσει ο Δημήτρης Παπαλάμπρου, που θα παίξει και σολιστικά κομμάτια. 

Η παράσταση  παρουσιάστηκε στην Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών τον Ιούνιο. Στην Αίγινα  θα παρουσιαστεί το Σάββατο  3 Αυγούστου.

 

Ο Βίκος Ναχμίας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1951. Ήταν δάσκαλος των στροβιλισμών, του Ι-Τσινγκ και του διαλογισμού. Σπούδασε κοντά στον αυστριακό στοχαστή και φιλόσοφο Άρνολντ Κάιζερλινγκ. Εκπαιδεύτηκε για πολλά χρόνια με τον ελβετό μύστη-ψυχοθεραπευτή Μάνουελ Σοχ. Δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της ψυχοθεραπείας και ήταν σκηνοθέτης θεατρικών παραστάσεων. Τα τελευταία δέκα χρόνια σκηνοθέτησε πολλές παραστάσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών και αλλού.

Ήταν βαθύς γνώστης της ποίησης (μεταφραστής του Ρουμί και του Ρίλκε) και δεινός γνώστης του εσωτερισμού της Ανατολής. Μια σπάνια αύρα θρησκευτικής ευλάβειας και ελευθερίας τύλιγε την προσωπικότητά του. Πέθανε στις 31 Μαΐου 2015

Διήμερο Φεστιβάλ Παραδοσιακών χορών.

   Για δύο βραδιές η παραλία της Αίγινας θα μπει  στο ρυθμό του Φεστιβάλ Παραδοσιακών χορών από όλη την Ελλάδα.  Την Παρασκευή 28 Ιουνίου και ώρα 20.00 θα γίνει κατά μήκος της παραλίας η παρέλαση των χορευτικών συγκροτημάτων και εν συνεχεία στην εξέδρα που θα στηθεί μπροστά στον Άη -Νικόλα θα ξεκινήσει  το χοροστάσι με πολλά συγκροτήματα από  την Αίγινα και περιοχές της Ελλάδας.

   Το Φεστιβάλ  που φέτος  είναι διήμερο  - Παρασκευή 28  και Σάββατο  29 Ιουνίου, οργανώνεται  με  φροντίδα του Μορφωτικού Συλλόγου Αίγινας ο «Καποδίστριας» και τελεί υπό την αιγίδα της ΚΕΔΑ. Ώρα έναρξης 20.30.

Η διοργάνωση φέτος φιλοδοξεί να παρουσιάσει ένα μεγάλο πρόγραμμα που θα καλύψουν όχι μόνο  τα χορευτικά τμήματα  των Συλλόγων της Αίγινας αλλά και Χορευτικά Συγκροτήματα από πολλές περιοχές της Ελλάδας.

Συγκεκριμένα συμμετέχουν τα τμήματα των παρακάτω Συλλόγων:

• Μορφωτικού Συλλόγου Κυψέλης
• Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Αγίων Ασωμάτων και Κοντού.
• Συλλόγου Γυναικών Αίγινας
• Προόδου και Αλληλεγγύης Αγίων
• Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίας Μαρίνας, Αλώνων, Μεσαγρού «Οινόη»
• Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Βαθέος
• Χορευτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Ιθάκης «Χαρίλαος Τσιγώνιας»
• Mουσικού Προοδευτικού Ομίλου Νεμέας «Φλοιούντας»
• Χορευτικού Συλλόγου Νέας Ιωνίας Βόλου
• Συλλόγου Πελοποννησίων Νομού Βοιωτίας η «Αγία Λαύρα»

Ανοίγουν τα θερινά σινεμά της Αίγινας.

     Ανάβουν  τα φώτα  στα θερινά σινεμά από αυτή τη βδομάδα. Καλοκαίρι στην Αίγινα και θερινά  σινεμά πάνε αντάμα.

   Παλαιότερα το σινεμαδάκι ήθελε να είσαι καθισμένος σε παλιές καρέκλες , αυτές με το λάστιχο, να ρουφάς γρανίτα ή κόκα - κόλα, να σου σπάει τη μύτη η μυρωδιά από το διπλανό σουβλατζίδικο, απ' έξω να περνούν παιδιά με ποδήλατα και να φωνάζουν, να δίνεις άνισες μάχες με  τις σκνίπες και να ταξιδεύεις με τη Μέρυλ Στρηπ "Πέρα από την Αφρική".

   
Τώρα  τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι κινηματογράφοι έχουν εκσυγχρονιστεί και παρέχουν ποιοτική ψυχαγωγία σε χώρους φροντισμένους με άνετα  καθίσματα, τραπεζάκια και κυρίως καλύτερο ήχο.


 Τα  "θερινά" στην Αίγινα έχουν μεγάλη ιστορία. Τόση όση έχουν και τα παιδικά μας καλοκαίρια. Από το ιστορικό "Ακρογιάλι" με  τον φοίνικα και τον ήχο της άγκυρας του καραβιού που έρχεται για διανυκτέρευση, μέχρι το κοντινό "Ολύμπια" με το πλούσιο γιασεμί και το κεντρικό "Άνεσις" δίπλα  στα ψητοπωλεία, σε όλη αυτή τη διαδρομή έχουν γραφτεί χιλιόμετρα πομπίνας με  στιγμές από τις καλοκαιρινές βραδιές μας.

    Μια μεγάλη καιλοκαιρινή απόλαυση και απόδραση λοιπόν  αποτελούν τα θερινά σινεμά της Αίγινας. Μια όαση δροσιάς και μαγείας  κάθε καλοκαίρι. Τα θερινά σινεμά "μ΄ αγιόκλημα και γιασεμί" όπως τραγουδούσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ή με φοίνικες πάνω από την οθόνη τους όπως το δικό μας "Ακρογιάλι", έχουν μεγάλη παράδοση στην Αίγινα.

   Πολλά σινεμά δραστηριοποιούνταν τις περασμένες  δεκαετίες στο νησί. Στη Σουβάλα υπήρχαν δύο το Άνεσις (όπου σήμερα είνια  το super market  Κρητικός και  το "Ατενέ" στα "Λουτρά", από ένα σινεμά υπήρχε στην Αγία Μαρίνα και στη Πέρδικα. Στην πόλη λειτουργούσε τη δεκαετία  του '60 στο λιμάνι ο "Γλάρος" και για λίγο άλλο ένα σινεμαδάκι στο σημερινό ΝΟΑ και τέλος το "Ακρογιάλι" .

   Σήμερα έχουν απομείνει μόνο τα τρία  στην πόλη: "Άνεσις", "Ακρογιάλι" και "Ολύμπια".

   

   Αξίζει να  τα υποστηρίξουμε, βοηθώντας παράλληλα στην παράδοση  των θερινών σινεμά στον τόπο μας ως αναπόσπαστο στοιχείο  των  διακοπών του καλοκαιριού και της πολιτιστικής κίνησης  του νησιού.
  Το εβδομαδιαίο πρόγραμμά τους μπορεί κανείς να το αναζητεί στο Aeginaportal.

  Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο.

"Το τάβλι" στο 9ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

   Πολλές και ενδιαφέρουσες οι παραστάσεις  που περιλαμβάνονται  στο πρόγραμμα του 9ου Φετσιβάλ Θεάτρου Αίγινας  που σηκώνει αυλαία  στις 20 Ιουλίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Αυγούστου.

Ανάμεσα  στις παραστάσεις  που ξεχωρίζουν είναι το "Το Τάβλι" του Δ.Κεχαΐδη με δύο εκλεκτούς πρωταγωνιστές  τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη  και  το Γεράσιμο Σκιαδαρέση  που ανεβαίνει  το Σάββατο 27 Ιουλίου στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αίγινας.

Λίγα λόγια για την ταυτότητα  της παράστασης.

Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης και ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης σε μια παρτίδα δεξιοτεχνίας σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη παρουσιάζουν ΤΟ ΤΑΒΛΙ του Δημήτρη Κεχαΐδη. Μια κωμωδία χαρακτήρων, που αποδίδεται γλαφυρά η νεοελληνική πραγματικότητα και το ενδόμυχο όνειρο του νεοέλληνα «να πιάσει την καλή».

Ο Φώντας (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης) και ο Κόλιας (Ιεροκλής Μιχαηλίδης) δυο φίλοι και κουνιάδοι, κάθονται ένα ζεστό αυγουστιάτικο απόγευμα μετά από ένα μεσημεριανό ύπνο, την ώρα του ιερού απογευματινού καφέ στη βεράντα τους και συζητούν πως θα πιάσουν την καλή και θα γλυτώσουν από τη φτώχεια τους. Το σχέδιο «όπως πάντα» καλά οργανωμένο και σίγουρο, μας δείχνει όλο το νεοελληνικό όνειρο που πλάθεται από ευτελή υλικά. Οι δυο ήρωες μας, ο Φώντας, άνθρωπος της πιάτσας και ο Κόλιας πρώην αντιστασιακός και νυν λαχειοπώλης, ονειρεύονται να στήσουν μαζί μια κομπίνα, με στόχο τα μεγάλα κέρδη και την είσοδο στην υψηλή κοινωνία. Δύο χαρακτήρες αυθεντικοί, λαϊκοί, οικείοι, αναγνωρίσιμοι, τραγικοί και κωμικοί συνάμα, συνοψίζουν την ουσία της νεοελληνικής φιλοσοφίας.

Το «Τάβλι», είναι έργο προφητικό και γι’ αυτό πάντα επίκαιρο, πρωτοανέβηκε στο Θέατρο Τέχνης τον Φεβρουάριο του 1972, μεσούσης της δικτατορίας, σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνιστές τον Νικήτα Τσακίρογλου ως Φώντα και τον Γιάννη Μόρτζο ως Κόλια. Από τότε, ανεβαίνει συχνά στις θεατρικές σκηνές, γεγονός που καταδεικνύει την οξυδερκή ματιά του συγγραφέα στη νεοελληνική νοοτροπία.

Συντελεστές

Κείμενο: Δημήτρης Κεχαΐδης
Σκηνοθεσία: Λευτέρης Γιοβανίδης
Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα
Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίκη Σκιαδαρέση
Με τους: Ιεροκλή Μιχαηλίδη και Γεράσιμο Σκιαδαρέση

Χωρίς πλοία η Αίγινα στις 3 Ιουλίου.

Ανεκτέλεστα θα παραμείνουν τα δρομολόγια των πλοίων την Τετάρτη 3 Ιουλίου λόγω της συμμετοχής των πληρωμάτων  των πλοίων στην  24ωρη απεργία που εξήγγειλε η ΠΝΟ.

Ο Άη - Γιάννης στον Κοντό.

    Συνδεδεμένο με δύο μεγάλες εκκλησιαστικές μορφές  της Αίγινας, είναι το ταπεινό ξωκλήσι του Αη - Γιάννη στην περιοχή του Κοντού που εορτάζει στις 24 Ιουνίου, ημέρα που η Εκκλησία μας τιμά το Γενέσιον του Αγίου Ιωάννου 

   Το ξωκλήσι βρίσκεται στα δεξιά του δρόμου προς  τη  Χρυσολεόντισσα. Στο εκκλησάκι αυτό λειτουργούσε επί πολλά έτη ο αρχιμ. Ιωάννης Ηλιόπουλος, αλλά πολύ το ευλαβείτο και λειτουργούσε στην εορτή του ο Κυψελιώτης στην καταγωγή αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Μαρμαρινός.   

   Ο Αη - Γιάννης γοητεύει  με την απλότητά του  Κάτασπρο, φροντισμένο από  τους κατοίκους της περιοχής, νοικοκυρεμένο, περιμένει  τον προσκυνητή να ασπαστεί τα λιγοστά εικονίσματά του και να ανάψει  κερί στη χάρη του.  Δεν έχει τοιχογραφίες επώνυμων αγιογράφων, δεν  κοσμείται  με έργα  ξυλογλυπτικής,  δεν κρύβει διακοσμητικούς θησαυρούς. Είναι  στολισμένο με  τις προσφορές, τα τάματα και  της λαϊκής τεχνοτροπίας εικόνες  των πιστών ανθρώπων της  καθημερινής βιοπάλης και του μόχθου. 

     Αν και βρίσκεται στη σκιά  του μεγάλου μοναστηριού και της Παλαιάς  Χώρας  το εκκλησάκι αυτό ξεχωρίζει μαζί με τα υπόλοιπα της περιοχής μέσα στα περιβόλια και στα λιόδεντρα αποτελώντας μικρή  όαση πνευματικής ανάτασης και αναψυχής  για  τους δουλευτές  των αγρών.

   Δεν διαφέρει  σε τίποτα από τα μικρά γραφικά ξωκκλήσια που συναντάμε  στην υπόλοιπη Αιγινήτικη ενδοχώρα αλλά  και  στην ελληνική ύπαιθρο. 

  Ένας  περίπατος  στο μικρό δρομάκι  που τέμνει τον οικισμό  και συνδέει τη μία άκρη  του  με την άλλη, από το γεφυράκι μέχρι το δρόμο προς τη Χρυσολεόντισσα, θα μας προσφέρει  μια άλλη θέαση  της αγροτικής Αίγινας. Θα  συναντήσουμε  έναν μικρό χείμμαρο, αλωνάκια, πηγάδια και νοικοκυρεμένες αυλές γεμάτες  λουλούδια κάθε είδους, κληματαριές και οικόσιτα ζώα.

Οι τρεις τελευταίες φωτογραφίες που ακολουθούν τραβήχτηκαν από  τον κ.Ηλία Γαλάνη.

Στον Κλήδονα με τα βαπόρια.

    Μοναδικές απόλυτα νησιώτικες εικόνες έζησαν όσοι χθες Κυριακή βράδυ, βρέθηκαν στο φανάρι του Μπούζα για να παρακολουθήσουν την αναβίωση  του εθίμου του Κλήδονα από  το Σύλλογο Γυναικών Αίγινας. 

  Γύρω  στις εννέα  και ενώ ο φλογερός ήλιος είχε δύσει πλέον πίσω από τα χαμηλά  βουνά της Κορινθίας, το "Απόλλων Ελλάς" ερχόμενο από Πειραιά  για να εκτελέσει  το τελευταίο δρομολόγιο του από Αίγινα άρχισε να χαιρετά  την εκδήλωση και τον κόσμο με παρατεταμένα σφυρίγματα.

   Σε λίγη ώρα ο "Αχαιός" περνώντας πολύ κοντά έριχνε τον προβολέα  του στη στεριά, σφυρίζοντας κι εκείνος με τη σειρά του. Εκεί συναντήθηκε με το "Ποσειδών Ελλάς". Τα δύο φωτισμένα πλοία που κατευθύνονταν το ένα προς Πειραιά και το άλλο προς Αίγινα διασταυρώθηκαν και δημιούργησαν ένα υπέροχο θέαμα.

   Σε λίγο και πάλι  το "Απόλλων Ελλάς" επιστρέφοντας προς Πειραιά κι ενώ είχε πλέον νυχτώσει για τα καλά  άρχισε να αναβοσβήνει  τη φωτεινή  γιρλάντα  του πολλές φορές.

 Η αίσθηση  πως  βρίσκεσαι  κάπου  στο Αιγαίο και όχι σε μια τόσο κλειστή θάλασσα ήταν έντονη. Και  την δημιούργησαν οι άξιοι καπεταναίοι  των πλοίων, οι Αιγινήτες κ. Μακαρατζής και κ. Δόξας. Κι όλα αυτά  ενώ οι ήχοι από την μικρή ορχήστρα δημιουργούσε κέφι και ξεσήκωνε πολλούς να χορέψουν στους νησιώτικους σκοπούς. Μαντινάδες και στιχάκια με περιπαιχτική διάθεση ακούγονταν από τους μουσικούς.

  Μια όμορφη βραδιά  που οφείλεται κατά αποκλειστικότητα  στο Σύλλογο Γυναικών Αίγινας που έχει καθιερώσει την αναβίωση του Κλήδονα σε αυτό το μοναδικό σημείο  της Αίγινας.

Ο Άη - Γιάννης και οι φωτιές του Κλήδονα.

 Eορτάζει αύριο Δευτέρα 24 Ιουνίου η όμορφη εκκλησούλα που βρίσκεται κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου αιωνόβιου πεύκου, ο  Αι - Γιάννης. Γι' αυτό οι παλαιότεροι  Κυψελιώτες την ονόμαζαν   "στον Αι- Γιάννη στο πεύκο". Είναι αφιερωμένη στο Γενέσιον του Ιωάννου του Προδρόμμου και εορτάζει στις 24 Ιουνίου. Ημέρα που σε πολλά σημεία της Ελλάδας ανάβουνε φωτιές ή γίνεται το έθιμο του Κλήδονα. Σήμερα φωτιές δεν επιτρέπονται ιδιαίτερα  σε  υπαίθριους χώρους όπου υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς. Το εκκλησάκι απολαμβάνει την ευλάβεια των κατοίκων που διαμένουν γύρω του αλλά και πολλών Κυψελιωτών. Σήμερα πολλές οικογένειες φροντίζουν την καθαριότητά και τησυντήρησή του όπως η οικογένεια Μούρτζη και Χατζόπουλου. Η συνήθεια αυτή , είναι πολύ παλαιά και ριζωμένη στους κατοίκους  των νησιών, το συναντάμε από παλιά  στην Παλιαχώρα. Οικογένειες να έχουν υπό την προστασία τους ένα ξωκκλήσι, να το καθαρίζουν να το ευπρεπίζουν και να το πανηγυρίζουν.

      Η θέα από το προαύλιο της φθάνει μέχρι τη θάλασσα του Λεοντίου, ενώ η ίδια βρίσκεται πάνω από το μικρό ποταμάκι που ξεκινά από τον Ποριατάδο και καταλήγει στο Λεόντι.

      Σήμερα ο ναός έχει επεκταθεί κατά  το συνήθη τρόπο σε αυτές  τις περιπτώσεις  προς τα δυτικά . Στο εσωτερικό του και ιδιαίτερα στο παλαιότερο τμήμα του διακρίναμε τόξα από πέτρα όπως αυτά που βλέπουμε σε εκκλησάκια της Παλαιάς Χώρας.

    Μια  χρήσιμη πληροφορία που αντλήσαμε από την κ.Διασενού είναι ότι το παλαιό κτίσμα φέρει σαν έτος ανέγερσής του το έτος 1880 και ότι το ναΰδριο αυτό είχε υπάρξει και ενοριακός ναός για όσο διάστημα ο μεγάλος ναός της Κυψέλης ήταν κατεστραμμένος.

                                            Φωτογραφίες από την κ.Κατερίνα Μούρτζη.

  

    

     

   

Το έθιμο του "Κλήδονα" στην Αίγινα.

 Ένα από τα πιό γνωστά και παλαιά έθιμα της Ελλάδας που συνδυάζεται με τη  γιορτή του Άη - Γιάννη (Γενέσιον) είναι το έθιμο του Κλήδονα. Πολυτραγουδισμένο αλλά και αποτυπωμένο σε πολλές ελληνικές παλιές ταινίες (π.χ. "Μανταλένα") το έθιμο συνεχίζει να προκαλεί το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων καθώς πολλοί Σύλλογοι επιδίδονται στην αναβίωσή του.

Στην Αίγινα  ο «Κλήδονας » θα αναβιώσει στην Αίγινα από δύο Συλλόγους.

Συγκεκριμένα  ο Σύλλογος Γυναικών Αίγινας την Κυριακή 23 Ιουνίου και ώρα 20.00 στο φανάρι του Μπούζα, δίπλα στη θάλασσα, ενώ ο Μορφωτιικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Βαθέος τη Δευτέρα 24 Ιουνίου και ώρα 19.30  στο αλώνι  του Πετρίτη στο Βαθύ.

Ανοίξετε τον Κλήδονα,

να βγει η μηλιά με τ’ άνθη,

να βγει σγουρός βασιλικός

που μ’ έβαλε στα πάθη.

Ανοίξετε τον Κλήδονα,

να βγει και τ’ αχλαδάκι,

να δω αν είν’ τσ’ αγάπης μου,

γιατί το ’χω μεράκι."

Λίγα λόγια  για το έθιμο πανελλαδικά: 

"Ανάβουνε φωτιές  στις γειτονιές  του Αη - Γιάννη απ' όσα ξέρεις  και μου λες...."

Το τραγούδι μιλά  για  τις παλιές  γειτονιές όπου την παραμονή του Αη - Γιάννη 22 Ιουνίου άναβαν φωτιές  και οι πιό τολμηροί περνούσαν από πάνω κάνοντας ένα θεαματικό  σάλτο στον αέρα  προσπαθώντας  να  εντυπωσιάσουν  το άλλο φύλο ή να παραβγούν  στον αντίπαλο της παρέας.

Οι  φωτιές  του Αη - Γιάννη ή αλλιώς  το έθιμο  του Κλήδονα έχει βαθιές  τις  ρίζες  του στην αρχαία Ελλάδα. Είναι από αυτά τα παγανιστικά έθιμα που η νέα  θρησκεία  μη μπορώντας να τα ξεριζώσει από την καθημερινότητα  των απλών ανθρώπων, τα συμπεριέλαβε  στο εορτολόγιό της προσθέτοντας  και τη δική της πινελιά.

Τα  έθιμα του Αη - Γιάννη του Κλήδονα έχουν τις ρίζες  τους στην κληρομαντεία της ομηρικής εποχής, που λεγόταν και Όσσα ή Φήμη καθώς και στους κληδονισμούς των βυζαντινών, απ' όπου πήραν και το όνομά  τους. Αποτελούν είδος λαϊκής μαντείας, όπου ερμηνεύονται οι τυχαίοι λόγοι που λέγονταιΣτην Αίγινα  την παραμονή του Αη - Γιάννη, οι κοπέλες και οι μεγαλύτερες γυναίκες έπαιρναν ένα κανάτι, το "άσυρτο", στο οποίο δεν είχαν ξαναβάλει νερό.

Έβαζαν νερό στο κανάτι, "το αμίλητο νερό" από το πηγάδι. Λέγεται  "αμίλητο", γιατί, εάν κάποιος μιλήσει στις κοπέλες ήαυτές πέσουν και κτυπήσουν, δε θα μιλήσουν, επιδή κρατούν  το νερό. Στη συνέχεια έριχναν στο κανάτι τα ριζικά που ήταν προσωπικά αντικείμενα, όπως παραμάνες, φουρκέτες, δακτυλήθρες, κουμπιά, φρούτα κι άλλα. Μερικές φορές το κανάτι μπορούσε να το γεμίσει με νερό και ένα μικρό παιδί "που είχε μάνα και πατέρα" , ενώ οι άνδρες που δεν μπορούσαν να συμμετέχουν, έδιναν στις μητέρες ή συζύγους τους προσωπικά αντικείμενα να τα ρίξουν στο κανάτι και να μάθουν το ριζικό τους. Σκέπαζαν το κανάτι, συνήθως με ένα κόκκινο πανί και το σφράγιζαν, αφήνοντάς το όλη τη νύχτα έξω, κάτω από τα άστρα και το έπαιρναν ανήμερα του Κλήδονα, προτού να βγει ο ήλιος.

Όπως αναφέρει η Ασπασία Γκίκα  στον "Κήρυκα της Αίγινας", στην Κυψέλη συνήθιζαν να φτιάχνουν αρμυροκούλουρα, δηλαδή κουλούρια με πολύ αλάτι, τα οποία αφού τα έψηναν, τα έτρωγαν χωρίς να πιούν νερό. Πήγαιναν για ύπνο κατόπιν και ήλπιζαν να δουν στον ύπνο τους αυτόν τον γαμπρό που θα τις ξεδιψάσει. Λογικό - μετά από τόσο αλάτι - να έβλεπαν κάποιον νερουλά ή ιδιοκτήτη πηγαδιού με πολύ και καλό - χωνευτικό νερό!!!

Έρχεται και το "Σεμπέκο"

   Γέμισε η θάλασσα με καράβια κάθε τύπου, σχήματος, χρώματος και.... μεγέθους. Καλοκαίρι βλέπετε  και συνηθίζετε αυτό άλλωστε. Μόλις έρθει  ο Νοέμβριος και αφού φύγουν και οι τελευταίοι προσκυνητές του Αγίου Νεκταρίου θα μείνει η γραμμή με τα γνωστά δύο πλοία!!!

 Όμως πέρα από τα παράπονα και τις γκρίνιες ας χαιρετίσουμε την είσοδο στη γραμμή μας ενός νέου πλοίου που υπόσχεται ταχύτητα και εξυπηρέτηση. Το σχήμα και το μέγεθος του μας θυμίζει εποχές που ταξιδεύαμε με  το "Δελφίνι Εξπρές" ή το "Αιγινάκι".

  Από τις 26  τελικά Ιουνίου δρομολογείται το "ΣΕΜΠΕΚΟ" για Αίγινα και Αγκίστρι. Ο ερχομός και η δρομολόγησή του θα αλλάξει τα δεδομένα κυρίως των επιβατών προς Αγκίστρι. Όσο για το όνομά του ας διαβάσουμε τις παρακάτω ενδιαφέρουσες πληροφορίες, μια που το όνομά του μας ξαφνιάζει και παραπέμπει στην εποχή των πειρατών.

Σεμπέκο (xebec) ονομάζονταν το ταχύπλοο σκάφος που χρησιμοποιούσαν οι πειρατές από τον 16ο αιώνα έως τον 19ο αιώνα.

Το Σεμπέκο μπορούσε να πλέει ακόμα και σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ήταν ταχύτατο, και αποτελούσε το φόβο κάθε σκάφους της εποχής. Η ειδική κατασκευή των ιστίων του, του έδινε την δυνατότητα να ταξιδεύει υπό γωνία 38° προς την κατεύθυνση  του ανέμου  ενώ τα ιστιοφόρα  της εποχής δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τις 60 ή 70 μοίρες.

Σύμφωνα με τον Τζωρτζ Χογκ, έφορο του Ναυτικού Μουσείου της Κορνουάλης, έμοιαζε «με την επιτάχυνση ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου ή η ταχύτητα με την οποία κερδίζει ύψος ένα μαχητικό αεριωθούμενο». Αυτό έδινε σημαντικά πλεονεκτήματα στους πειρατές.

Η ταχύτητα  αυτή οφειλόταν στον τρόπο με τον οποίο ήταν κατανεμημένα τα ιστία του, τρίγωνα και τετράγωνα πανιά, που τους έδινε την δυνατότητα να στρίβουν όλα μαζί. Οι Φίλιπ Γκούντι (σχεδιαστής ιστίων) και Γκρέιαμ Νίλσον (πρώην πλοίαρχος του Βασιλικού Ναυτικού) εξοπλίζοντας το TS Pelican με παρόμοια ιστία, κατόρθωσαν να πετύχουν ταχύτητα 10 κόμβων  υπό γωνία 38 μοιρών και αντίθετα με τον άνεμο.

"Ο χορός της ζωής" στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας

   Η πρωτο- εμφανιζόμενη Θεατρική Ομάδα  του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Αγίων Ασωμάτων και Κοντού  παρουσιάζει στο Δημοτικό Θέατρο μια παράσταση σε σενάριο και σκηνοθεσία κ. Κωνσταντίνου Καρούσου.

 Οι παραστάσεις προγραμματίζονται για  τις 21 - 22 -23 Ιουνίου και 5 με 6 Ιουλίου με ώρα έναρξης στις 20.30 μ.μ.

Τιμή εισόδου: 5 ευρώ.

Το πρώτο δρομολόγιο από Αίγινα.

  Από την προηγούμενη Τρίτη 18 Ιουνίου ξεκίνησε η διανυκτέρευση συμβατικού πλοίου στην Αίγινα με αποτέλεσμα  το πρώτο δρομολόγιο οχηματαγωγού πλοίου να φεύγει στις 07.30 π.μ.  

   Κάθε βράδυ το πλοίο  διανυκτερεύει στο λιμάνι  της Αίγινας. Η παρουσία διανυκτερεύοντος πλοίου  δεν φωτίζει μόνο  το λιμάνι, αλλά παρέχει και μια αίσθηση ασφάλειας.

   Το πρώτο δρομολόγιο αυτήν την ώρα εξυπηρετεί πολλούς επιβάτες είτε ιδιώτες είτε επαγγελματίες δίνοντας τους τη δυνατότητα να είναι νωρίτερα στον Πειραιά κι έτσι να προγραμματίσουν  τις δουλειές  τους.

   Ας  μη θυμηθούμε και πάλι  τις παλαιές ημέρες όπου το πρώτο πλοίο έφευγε  στις 06.00 και στις 06.30. Άλλες εποχές, άλλες συνήθειες  και τρόποι ζωής και εργασίας.

"Φτερά" μια μουσικοχορευτική παράσταση από το ΝΑΜΑ.

   Μια παράσταση που έχειως πηγή έμπνευσης της τους "Όρνιθες" του Αριστοφάνη, παρουσιάζεται αύριο Παρασκευή 21 Ιουνίου και ώρα 21.15 στο προαύλιο του 2ου Γυμνασίου Αίγινας στην Κυψέλη.

   Μια ακόμα παράσταση από το γυμναστήριο "ΝΑΜΑ" έρχετια να προστεθεί στις τόσες και τόσες που έχουν προηγηθεί στον ίδιο χώρο αλλά και σε άλλα σημεία  της Αίγινας από την κ. Ευαγγελία Ρεκλείτη.

  Ο τίτλος της:  «Φτερά»  και οι συντελεστές  της:
Κείμενο:  Ευαγγελία Ρεκλειτη
Σκηνοθεσία-χορογραφίες:,Ευαγγελία Ρεκλείτη,Βαγγέλης Πιτσιλός
Φωτογραφίες:  Ανέστης Κορνέζος
Σχεδιασμός φωτισμού:  Βασιλική Ταντάουι
Δημιουργία σκηνής: Γιώργος Μπαρμπέρης
Τεχνική υποστήριξη: sound and vision 

Συμμετέχει μια μεγάλη ομάδα κοριτσιών κάθε ηλικίας, μαθητριών της κ. Ρεκλείτη και του κ. Πιτσιλού, που όλο το χρόνο δουλεύουν συστηματικά και εντατικά στην κίνηση, στο ρυθμό, στη μουσική, στο χορό.

"Η Αίγινα και τα ακιδογραφήματά της" παρουσίαση βιβλίου.

«Η Αίγινα και τα ακιδογραφήματά της» είναι ο τίτλος  του πρώτου βιβλίου της εκπαιδευτικού Άννας Ρόδη. Πρόκειται  για μια ιστορική και  λαογραφική μελέτη που αναφέρεται στα χαράγματα  με ακίδες  που έκαναν οι παλαιοί κάτοικοι  της Παλαιάς Χώρας είτε σε τοίχους εκκλησιών είτε σε πέτρες και βράχια. Τα ακιδογραφήματα είναι τάματα προς το Θεό ή συγκεκριμένους Αγίους, σύμβολα ή επιγραφές με μεγάλη ιστορική αξία και πηγή γνώσης για την κοινωνική και οικονομική ζωή των ανθρώπων.

Η παρουσίαση  του βιβλίου θα γίνει  την Παρασκευή 21  Ιουνίου  και ώρα 20.00 μ. μ.  στην αίθουσα  του Μορφωτικού Συλλόγου «Ο Καποδίστριας»

Το βιβλίο παρουσιάζει ο εκπαιδευτικός κ. Γιώργος Μπήτρος. Αποσπάσματα θα διαβάσει η κ. Μαίρη Σταυρίδου ενώ η συγγραφέας κ. Άννα Ρόδη θα παρουσιάσει εικόνες και φωτογραφίες από τη διαδικασία  της έρευνας της.

EYES OPEN μια έκθεση φωτογραφίας που ξεχώρισε

 Η  έκθεση φωτογραφίας  του Γιώργου Μουρατίδη στην αίθουσα Τέχνης "ΕΓΙΝΑ -ΑΙΓΙΝΑ" ξεχώρισε  το  τριήμερο του Αγίου Πνεύματος ανάμεσα στις πολλές  πολιτιστικές προτάσεις  που δόθηκαν σε επισκέπτες  και φίλους της τέχνης  της Αίγινας. Βλέμματα, ματιές που προσελκύουν και σε καλούν σε διάλογο μαζί τους. Όχι απλά  να τα κοιτάξεις ή να τα παρατηρήσεις. Βλέμματα που σε προκαλούν να σκεφτείς αλλά και να ταξιδέψεις.

   Τα  εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο15 Ιουνίου στις 20.30 το βράδυ και πλαισιώθηκε από την ηθοποιό και σκηνοθέτη κ. Όλια Λαζαρίδου.

Τα  βλέμματα, δεν καθρεφτίζουν… αλλά  τι; Πρώτο στη σειρά  το βλέμμα που εμείς οι ίδιοι ρίχνουμε στον εαυτό μας, στον καθρέφτη. Βλέμμα  που συχνά δεν διαπιστώνει, ψάχνει (πως είμαστε στα μάτια των άλλων, σπάνια στα δικά μας) Κοιτάζω ή βλέπω; Όταν κοιτάζω, βλέπω αναγκαστικά. Κάποιος μας κοιτάζει για να τον δούμε, να μας γοητεύσει. Άλλος πάλι, κοιτάζοντας, απορεί – μα τι μου συμβαίνει; Μας  κοιτάζει και μέσα του βλέπει δηλαδή. Οι  ερωτευμένοι, μέσα από την σκοτεινή κόρη, ψάχνουν να βρουν ένα πέρασμα να μπουν. Υπάρχουν βλέμματα πεινασμένα, βλέμματα αυτάρκη, σιωπηλά και φλύαρα. Τα βλέμματα των παιδιών και των σκυλιών μοιάζουν. Σε κοιτούν με εμπιστοσύνη και περιμένουν να κάνεις αυτό που θα τους χαρίσει την επόμενη συγκίνηση. Τα κλεφτά βλέμματα μου προξενούν πάντα ταραχή. Νοιώθω πως θέλουν κάτι να μου αποσπάσουν ερήμην μου. Αν συλλάβεις τη φλογοβόλα ματιά κάποιου νάρκισσου, τη στιγμή που δεν τη φωτίζει κάποιος στόχος κατάκτησης, θα τρομάξεις. Έρημος. Κάποια βλέμματα πολύ σπάνια αντανακλούν κάτι που δεν είναι προσωπικό. Σαν ένα φως να τα έχει μαγέψει, να τους έχει κάνει κατάληψη. Αυτά τα βλέμματα που δεν ζητούν, μου προκαλούν πάντα δέος. Είχα ακούσει πως οι ανακριτές των Ναζί, για να «παγώσουν» αυτούς που ανακρίνανε, κοιτούσαν το αριστερό του μάτι και με τα δυο δικά τους. Το δοκίμασα. Δεν είναι κάτι που φαίνεται, δημιουργεί όμως μια απόσταση, το αίσθημα του ανοίκειου.

Όλια Λαζαρίδου.