Η Μαίρη παρέδωσε μαθήματα πίστης και ζωής.

 

  Ήταν Αύγουστος  του 1997.

 Εκείνο  το απόγευμα ο  Θεός  μας χάρισε  μια πλούσια βροχή στην Κατασκήνωση  στον Τούρλο και όλα μοσχοβόλησαν, τα πεύκα και το Αιγινήτικο χώμα. Τα παιδιά  συγκεντρωμένα  στις σκηνές μαζί με τους ομαδάρχες  τους προσπαθούσαν να προφυλαχθούν από  το καλοκαιρινό μπουρίνι.

Ένα λευκό Mazda άρχισε  να ανηφορίζει  το δρόμο της Κατασκήνωσης κόντρα στο πείσμα του νερού και της λάσπης που κατέβαινε προς τη θάλασσα. Στάθηκε έξω από  το αρχηγείο και από μέσα βγήκε  η Μαίρη και ο Αργύρης.

Δεν τους ήξερα. Είχαν έρθει να δουν τα παιδιά  τους, το Παναγιώτη και τον Αλέξη.  Είχαν ανησυχήσει με την καταιγίδα.

Έτσι γνώρισα  τη Μαίρη εκείνο το απόγευμα  του βροχερού Αυγούστου.

24 χρόνια μετά  ένα Αυγουστιάτικο απόγευμα (τι σύμπτωση) αποχαιρετώ τη Μαίρη, που πλέον ταξιδεύει προς  τον Παράδεισο που τόσο πολύ πόθησε.

Εκείνο λοιπόν  το απόγευμα  του Αυγούστου του μακρινού πλέον 1997 γνώρισα  τη Μαίρη και την υπέροχη οικογένειά  της. Έτσι ξεκίνησε μια γνωριμία που έμελλε  να εξελιχθεί σε  φιλία, σε συνεργασία  σε πολλά επίπεδα.

Εκείνη έφερε  τα παιδιά  της στο 2^ο Γυμνάσιο στην Κυψέλη, παράλληλα από το 2004 ξεκινήσαμε  στο Διοικητικό Συμβούλιο  του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης να εργαζόμαστε στην οργάνωση και παρουσίαση δεκάδων  και ποικίλων εκδηλώσεων.

Η Μαίρη παρούσα παρά τις επαγγελματικές  και οικογενειακές υποχρεώσεις  της. Παντού δυναμική, αποτελεσματική και καρποφόρα. Πρόθυμη να  φτιάξει σκηνικά, να ράψει κουστούμια για τα θεατρικά, να δημιουργήσει διακοσμήσεις για την Κατασκήνωση, να καθαρίσει το Πνευματικό Κέντρο, να δώσει ιδέες, να εργαστεί ως Κατηχήτρια, ως στέλεχος της Μητροπόλεως αλλά και της ενορίας  της στον Ασώματο.

Παντού. Και αυτό το ζήλο  τον μετέδωσε στα παιδιά  της.

Και ξαφνικά ήρθε  το κακό. Όμως η Μαίρη όρθια, δυνατή, πεισματωμένη, αγέρωχη με  βαθειά, ειλικρινή και αταλάντευτη πίστη, όπως τότε εκείνο το μεσημέρι μέσα στο «Ευτυχία» που πήγαινε να γεννήσει  το Βαγγέλη της, ή αργότερα να πρωτοστατεί σε εκδηλώσεις.

Δεν φοβήθηκε  το «κακό», το προσπέρασε, το ξεγέλασε και συνέχισε να ζει, να δραστηριοποιείται να δίνει μαθήματα θάρρους, δύναμης, πίστης, ζωής.

Και  τα χρόνια περνούσαν από τότε που πάλι καλοκαίρι στην Κατασκήνωση μάθαμε  το δυσάρεστο νέο.

Τα χρόνια περνούσαν κι η Μαίρη βρήκε άλλα μετερίζια, το «Σύλλογο Φίλων της Ιεραποστολής της Κορέας». Έδωσε δυναμικά  το παρόν της κι εκεί με πολλές εκδηλώσεις και παρουσίες. Έκλεινε  την πόρτα στο «κακό» και προχωρούσε. Λες και το αγνοούσε. Και συνέχιζε!

Ερχόταν στο Γυμνάσιο να ρωτήσει για το τρίτο της παιδί πάντα γεμάτη καλούδια στα χέρια της. Ερχόταν όμως και σαν εθελόντρια να βοηθήσει να ζυμώσουμε «λαζαράκια» ή μικρά «τσουρέκια» για  το Λεούσειο. «Δεν θέλω τίποτε άλλο, να προλάβω να μεγαλώσω  το παιδί μου» θυμάμαι πως έλεγες……………

Τι να πρωτοθυμηθώ!!!

Πόσα  αλήθεια ξεχνώ τούτη την ώρα που ο φετινός  Αύγουστος είναι ο Αύγουστος του φευγιού της, του αποχαιρετισμού.

Βρήκα  φωτογραφίες αλλά  κυρίως  τη τελευταία μας συνεργασία  λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2020 όταν εκδώσαμε ξανά  τις υπέροχες  συνταγές  που είχε επιμεληθεί.

Αυτή έμελλε να είναι η τελευταία μας συνεργασία, ίσως και η τελευταία φορά  που μιλήσαμε. Κι   έδειχνε ότι ήθελε  να συνεχίσει  να ζει  και να μοιραστεί απλόχερα  την ευλογία  της ζωής με  τους δικούς της ανθρώπους. Μας ξεγελούσες  με το χαμόγελο σου, με τη δύναμη σου, με  το πείσμα με την αντίσταση  σου.

Γιατί Μαίρη ήσουν  ή μάλλον είσαι από εκείνους  τους ανθρώπους που σπάνια θα συναντήσεις στη ζωή. Κι όταν αυτό συμβεί  τότε θα νιώσεις αυτή την ευλογία, αυτή την αύρα του ανθρώπου του Θεού.

Ο ίσκιος  της Μαίρης ήταν  και είναι τεράστιος και κάτω από αυτόν βρήκαν καταφύγιο τα πολύτιμα αγόρια της, ο Ανάργυρος, οι μαθητές της και τέλος όλοι εμείς που την  γνωρίσαμε.

Αν κάποιος αυτές τις μέρες  τις δύσκολες  της απουσίας σου με  ρωτήσει για σένα, θα  του πω ότι ήσουν μια μεγάλη μάνα, μια μεγάλη δασκάλα και  αγωνίστρια, πάλεψες σε μαρμαρένια αλώνια  σα  το Διγενή και νίκησες.

Ναι νίκησες!!!

Σε ευχαριστούμε  για όσα μας πρόσφερες………………………………………..

Κάθε Τετάρτη στο Εϋνάρδειο με ένα βιβλίο.

Στον κήπο του Εϋνάρδειου, ενός ακόμα Καποδιστριακού κτιρίου της Αίγινας που περιμένει την αποκατάσταση του, η Καποδιστριακή Δημόσια Βιβλιοθήκη Αίγινας οργανώνει πέντε Αυγουστιάτικες βραδυές με παρουσιάσεις βιβλίων.

Βιβλία που αφορούν την Αίγινα και όχι μόνο, σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, καλλιτέχνες είναι  οι βασικοί συντελεστές αυτών  των εκδηλώσεων που οργανώνει το νέο  Εφορευτικό Συμβούλιο  της Βιβλιοθήκης με επικεφαλής  τον πρόεδρο του κ. Γεώργιο Καλόφωνο, ιστορικό - βυζαντινολόγο.

Η  Δημόσια Βιβλιοθήκη της Αίγινας αποκτά και πάλι τον κανονικό της τίτλο "Καποδιστριακή" αλλά  και  τη θέση  που της αρμόζει  στα  πολιτιστικά και πνευματικά δρώμενα  του νησιού.

Κάθε  Τετάρτη λοιπόν στον κήπο  που τελευταία ευπρεπίστηκε και περιμένει να υποδεχτεί  τους φίλους του βιβλίου και της Αίγινας.

Το πρόγραμμα  ξεκινά  την Τετάρτη 4 Αυγούστου με την παρουσίαση του βιβλίου του κ. Νίκου Μπακουνάκη "Όταν έπεσα στο μελανοδοχείο" από τις εκδόσεις "Πόλις". Το βιβλίο παραουσιάζει η καθηγήτρια  του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μαρία Παπαδήμα  και διαβάζει ο ηθοποιός κ. Ακύλλας Καραζήσης.

 Παραθέτουμε  το πλήρες πρόγραμμα:

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΙΓΙΝΑΣ  

  

Κάθε Τετάρτη στο Εϋνάρδειο με ένα βιβλίο  

Πέντε Αυγουστιάτικες βραδυές για το βιβλίο και την Αίγινα  

Από 4/8 έως 1/9/2021, στον κήπο του Εϋναρδείου (Μητροπόλεως 4, Αίγινα), στις 9 μ.μ.  

Τετάρτη 4 Αυγούστου 

Νίκος Μπακουνάκης  

Όταν έπεσα στο μελανοδοχείο 

(Αθήνα, Πόλις, 2021) 

Παρουσιάζει η Μαρία Παπαδήμα, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών και μεταφράστρια 

Διαβάζει ο Ακύλλας Καραζήσης 

Τετάρτη 11 Αυγούστου 

 Λίζα Διονυσιάδου 

Η Αχμάτοβα στον καθρέφτη μου 

(Αθήνα, Εύμαρος, 2020) 

Παρουσιάζουν οι: Ευγενία Κριτσέφσκαγια, μεταφράστρια, Πάνος Σταθόγιαννης, συγγραφέας, Μανώλης Λογοθέτης, ιατρός 

Τετάρτη 18 Αυγούστου 

Ίρις Κρητικού 

Hortus Conclusus. Τριάντα έξι ιστορίες ξανακερδισμένης Άνοιξης 

Με τριάντα έξι ζωγραφιές του Νεκτάριου Αποσπόρη (Αθήνα, Έλιξ, 2020)

Παρουσιάζουν οι: Διονύσης Καλαμάκης, φιλόλογος, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χαράλαμπος Πέννας, αρχαιολόγος, επίτιμος διευθυντής αρχαιοτήτων Αργοσαρωνικού-Κυκλάδων, Μαριλένα Γιαννούλη, δημοσιογράφος 

Διαβάζει η Έλενα Μαραγκού 

Τετάρτη 25 Αυγούστου 

Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑΣ 

Προνόη Θεολογίδου 

Ο Ξάστερος που έγινε Αστέριος 

(Αίγινα, Η Αιγιναία 2021) 

Μαρία Ανδρικοπούλου 

Ο Ιωάννης και τα γεώμηλα της Αίγινας 

Εικονογράφηση Φίλιππος Φωτιάδης (Αθήνα, Καλέντης, 2021) 

Παρουσιάζουν οι: Έλλη Δρούλια, ιστορικός, διευθύντρια της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, Γιώργος Μπήτρος, διευθυντής του 2ου Γυμνασίου Αίγινας και συγγραφέας 

Διαβάζει η Όλια Λαζαρίδου 

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 

Αμάντα Μιχαλοπούλου 

«Αυτό το όμορφο μαλακό νησί» 

Λογοτεχνικές αναφορές στην Αίγινα από την αρχαιότητα ως σήμερα 

 

Διάλεξη 

 

 

 

 

Αφιέρωμα στον ποιητή Γιώργο Σεφέρη από το Ίδρυμα Καψάλη.

 

Αφιερωμένη στον νομπελίστα ποιητή Γιώργο Σεφέρη είναι η καλοκαιρινή βασική εκδήλωση  του Ιδρύματος Καψάλη που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 31  Ιουλίου και ώρα 20.30  στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος επί  της οδού Στρατηγού Πετρίτη.

Για τη γλώσσα  στην ποίηση  του Σεφέρη θα μιλήσει ο καθηγητής  της Φιλοσοφικής Σχολής  του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεράσιμος Ζώρας. Τίτλος της ομιλίας  του: "Πάνω στην άμμο τη λευκή γράψαμε το όνομά  της".

Θα  ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα  με μελοποιημένα  ποιήματα  του Γ.Σεφέρη από  τον Μίκη Θεοδωράκη και άλλους συνθέτες.

Είσοδος ελεύθερη.

"Δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλάω" μια εξαιρετική κωμωδία στο 11ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας.

Μια εξαιρετική ελληνική κωμωδία έρχεται αύριο  Σάββατο 31 Ιουλίου  στο 11ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας.

Η κωμωδία  του Γιώργου Θεοδοσιάδη "Δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλάω" σε σκηνοθεσία Σπύρου Σπαντίδα παρουσιάζεται στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου και ώρα  21.15. με πρωταγωνιστές  τους: Σπύρο Πούλη, Σταύρο Νικολαΐδη και Σπύρο Σπαντίδα. Τους τρεις πρωταγωνιστές πλαισιώνει η κ. Μυριέλα Κουρεντή.

 Πως ένας  κουφός, ένας μουγκός, ένας  τυφλός  προσπαθεί ο καθένας με τη σειρά  του να κερδίσει την καρδιά μιας κοπέλας που μπαίνει  στη ζωή τους χωρίς να αποκαλύψει ο καθένας  το ιδιαίτερο πρόβλημα  του.

Η εορτή των Αιγινητών Αγίων στον ομώνυμο ναό στο Λιβάδι της Αίγινας.

                                                

 

  Η  30η Ιουλίου είναι η  ημέρα  μνήμης των ένδεκα Αιγινητών Αγίων στο Λιβάδι, στο ναό που φέρει το όνομα τους . 

Δυστυχώς η συνήθεια  έχει επιβληθεί και όλος ο κόσμος αποκαλεί το ναό αυτό ως "Άγιο Θωμά". Είναι λάθος. Στη μνήμη του Αγίου Θωμά έχει κτιστεί το παρακείμενο μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται στο προαύλιο του σημερινού ναού.

Ο μεγάλος ναός των Αιγινητών Αγίων ο οποίος τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί πλέον ενορία και με τη φροντίδα, τον κόπο και την συμπαράσταση των ενοριτών αποτελεί ένα κόσμημα για την περιοχή, ενώ η καλαισθησία, και η αισθητική του προηγούμενου εφημερίου πρωτ. Ιωάννη Βλάχου τον  καθιστούν υπόδειγμα εκκλησιαστικής τέχνης και διακόσμησης. Άριστες αγιογραφίες, αυστηρά επιλεγμένα χρώματα, ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο, οι πολυέλαιοι, τα φωτιστικά και κάθε αντικείμενο μαρτυρούν την αγάπη και την προσήλωση όχι απλά στο καλό γούστο αλλά και στο σεβασμό στην παράδοση και στον εκκλησιαζόμενο.  

   Ο ναός εορτάζει λοιπόν την 30η Ιουλίου την σύναξη των Αιγινητών Αγίων, δηλαδή των Αγίων που πέρασαν, έζησαν ή τελείωσαν τη ζωή τους στην Αίγινα. Των Αγίων Κρίσπου του αποστόλου της Αίγινας, Αγίου Λεοντίου από την περιοχή της Κυψέλης, των αδελφών ιεραποστόλων από την Παχειά Ράχη Ιούλιου και Ιουλιανού, της Οσίας  Αθανασίας, Θεοδώρας, Θεοπίστης, του Οσίου Λουκά του εν Στειρίω, του Αγίου Διονυσίου του εκ Ζανύνθου, του Αγίου  Νεκταρίου και του μαθητή του Σάββα του Καλύμνιου.

   Για τη ζωή και το έργο των Αγίων αυτών μορφών έχει κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια και διατίθεται στα βιβλιοπωλεία  της Αίγινας  το βιβλίο "Αγιοβάδιστα νησιά" με κείμενα των Γ. Μπήτρου - Χρ. Γελαδάκη

Η παρουσίαση του καινούργιου βιβλίου της Λιλής Μαυροκεφάλου.

 

Σε μια ανανεωμένη, καθαρή και  φωτεινή αυλή  του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας πραγματοποιήθηκε χθες Τετάρτη 28/7 το βράδυ η πρώτη εκδήλωση μετά από πολύ καιρό στο χώρο αυτό, σηματοδοτωντας και  την έναρξη επαναλειτουργίας  της "αυλής"  ως ενός χώρου πολιτιστικής παρουσίας  στην Αίγινα.

Το καινούργιο βιβλίο  της κ. Λιλής Μαυροκεφάλου  με τον τίτλο : "ΜΥΣΤΙΚΟΣ  ΚΡΙΚΟΣ" παρουσιάστηκε μπροστά σε ένα πολυπληθές κοινό  και σε μια ζεστή και πολύ ανθρώπινη ατμόσφαιρα.

Το βιβλίο με πολύ θέρμη παρουσίασε  η βετεράνος δημοσιογράφος και επί πολλά χρόνια  κάτοικος Αίγινας  κ. Ελένη Κυπραίου, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν οι ηθοποιοί Όλια Λαζαρίδου και Κώστας Καρνάκης.

Η ίδια η συγγραφέας μίλησε για το βιβλίο και τους λόγους που την οδήγησαν στη συγγραφή τους.

Παρόντες  στην παρουσίαση η κ. Μαίρη Κουκούλη Πρόεδρος της ΚΕΔΑ, ο κ. Γεώργιος Καλόφωνος Πρόεδρος  του Εφορευτικού Συμβουλίου της Δημόσιας Καποδιστριακής Βιβλιοθήκης Αίγινας, η κ. Άννα Γεραλή και πολλοί εκπαιδευτικοί.

Το βιβλίο  κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "ΚΟΜΝΗΝΟΣ"

 

Ένα πολύχρωμο παραμύθι στο 11ο Φεστιβάλ Θεάτρου

Ένα πολύχρωμο παραμύθι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι μικροί θεατές του Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας χθες Τρίτη 27 Ιουλίου στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αίγινας.

"Το  ασχημόπαπο" και τα ζώα της ζούγκλας με τις πολύχρωμες φορεσιές  τους, τις φωνές, τις μουσικές και τα  κρωξίματά  τους χάρισαν κέφι και χαρά  στους θεατές που παρακολούθησαν για μια σχεδόν ώρα το πασίγνωστο παραμύθι  του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν από την παιδική σκηνή του Φώτη Σπύρου σε σκηνοθεσία Ξανθής Ταβουλαρέα.

Μια ιστορία  ύμνος στη διαφορετικότητα, στην αποδοχή, στην συντροφικότητα, στη φιλία, στην αγάπη.

Έπαιξαν οι ηθοποιοί: Νεκτάριος Παπαλεξίου, Ειρήνη Ευαγγελάτου, Κωνσταντίνος Πλώτας και Ξανθή Ταβουλαρέα.

 

"Το Κυβερνείο της Αίγινας υποδέχεται και πάλι τον Ιωάννη Καποδίστρια". Η μεγάλη έκθεση συνεχίζεται.

Συνεχίζεται η λειτουργία  της έκθεσης:

 "Το Κυβερνείο της Αίγινας υποδέχεται και πάλι τον  Ιωάννη Καποδίστρια".

Με σημαντική προσέλευση επισκεπτών εδώ και δύο μήνες από την έναρξη λειτουργίας  της, συνεχίζει  τη διαδρομή της προσφέροντας  μια  γνωριμία  για το έργο τη μορφή και τη δράση  του πρώτου Κυβερνήτη, μέσα από έγγραφα, αντικείμενα, πηγές, πίνακες, γκραβούρες, χάρτες, εφημερίδες της εποχής.

Καθημερινά εκτός Δευτέρας και Τρίτης και ώρες 10.00 -13.00 και 18.00 - 21.00.

Μέχρι τέλος Αυγούστου.

"Το ασχημόπαπο" του Χ. Κ. Άντερσεν σήμερα στο 11ο Φεστιβάλ Θεάτρου.

 Μια παράσταση  για τους μικρούς μας φίλους φιλοξενεί σήμερα  το 11ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου.

Πρόκειται  για το "Ασχημόπαπο" του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν  από την παιδική σκηνή του Σπύρου Φώτη σε σκηνοθεσία Ξανθής Ταβουλαρέα. 

Πρόκειται για  ένα διαχρονικό παραμύθι για τη διαφορετικότητα, την αυτογνωσία, τη δύναμη να ξεπερνάς τις δυσκολίες να προχωράς και να ξαναβρίσκεις την κρυμμένη δύναμη του Εαυτού σου! Το θέατρο είναι ένα μαγικό υπερβατικό ταξίδι. Με την παράσταση αυτή επιλέξαμε  να σας ταξιδέψουμε, στην μακρινή, άγνωστη, Ήπειρο της Αφρικής, με τις ιδιαίτερες λικνιστικές μουσικές, τα έντονα χρώματα, τα υπέροχα παραδείσια πουλιά  που μιλάνε.

Σε αυτό το ταξίδι παρακολουθούμε τη μεταμόρφωση ενός ασχημόπαπου στην πορεία του να γίνει ένας υπέροχος κύκνος.

Σκηνοθεσία: Ξναθή Ταβουλαρέα

Παίζουν: Ειρήνη Ευαγγελάτου, Νεκτάριος Παπαλεξίου, Κωνσταντίνος Πλώτας, Φώτης Σπύρος κι ένας  παπαγάλος.

Τιμή εισιτηρίου: Προπώληση: 8 Ευρώ. Ταμείο: 10 Ευρώ.

Στον Άγιο Παντελεήμονα στο δάσος του Μεσαγρού.

                                 

   .

Εορτάζει σήμερα ο Άγιος Παντελεήμων και το γραφικό εκκλησάκι μέσα στο δάσος του Μεσαγρού, στον οποίο είναι αφιερωμένο. Μεγάλος αριθμός προσκυνητών όχι μόνο από το Μεσαγρό αλλά και από όλη την Αίγινα καταλήγουν εκεί ως ευλαβείς προσκυνητές στη χάρη του με αποτέλεσμα να αναδεικνύεται σε ένα από τα μεγαλύτερα καλοκαιρινά πανηγύρια της Αίγινας. Στη σκιά  των πεύκων, διακριτικό αν και κατάλευκο, το μικρό ξωκλήσι με τον μιρκό περίβολο προσμένει  κάθε χρόνο τους προσκυνητές του. Κι εκείνοι πρόθυμοι παρακολουθούν τον εσπερινό, τον όρθρο και τη Θ.Λειτουργία σκαρφαλωμένοι στις γύρω πλαγιές.

φωτογραφίες Aeginalight

  Ένας πνεύμονας οξυγόνου, ένα ήρεμο φυσικό τοπίο από τα λίγα που έχουν απομείνει ακόμα στο νησί. Το εκκλησάκι για όσους δεν το γνωρίζουν βρίσκεται στο δρόμο προς τις Άλωνες αφού στρίψουμε από το νεκροταφείο Μεσαγρού στα δεξιά. Παλαιότερα η πηγή που υπάρχει εκεί - από τις πιό ξακουστές στην Αίγινα - δρόσιζε τους κατοίκους του Μεσαγρού και όχι μόνο. 

   Η τοποθεσία προσφέρεται επίσης για περίπατο μέσα στο δάσος. Ιδανική διαδρομή είναι αυτή προς τα δυτικά ακολουθώντας το χωματόδρομο μέχρι τον Άη - Στάθη, τον οποίο οι κυνηγοί της Αίγινας έχουν ως προστάτη. Μοναδική τοποθεσία  και χώρος ξεκούρασης μέσα στο δάσος με θέα την αντικρινή Παλαιοχώρα.

Κορυφαία διάκριση για την Ντόρα Μπακοπούλου

 Έχει ταυτίσει την καλλιτεχνική της ζωή και παρουσία τα  τελευταία  15 χρόνια με έναν θεσμό που η ίδια ονειρεύτηκε, ίδρυσε, μεγάλωσε.

 Έχει σφραγίσει τον πολιτισμό της Αίγινας με την προσωπική  της εργασία, το  ταλέντο, την έμπνευση, την ποιότητά  της.

  Το Διεθνές Μουσικό Φεστβάλ Αίγινας δεν είναι μόνο  το αγαπημένο της παιδί, είναι ο καρπός ενός μεγάλου πόνου για τη μουσική και το νησί που λατρεύει.

Μια μεγάλη καταξιωμένη μουσικός που δεν χρειάζεται άλλες συστάσεις, θα παρασημοφορηθεί ανάμεσα σε άλλους καταξιωμένους συμπολίτες μας από  την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου με τον "Σταυρό  του Τάγματος της Ευποιΐας" με αφορμή τη συμπλήρωση 47 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Η παρασημοφόρηση αυτή προς την κ. Ντόρα Μπακοπούλου περιποιεί τιμή για  την Αίγινα και τον πολιτισμό  της.

Τα ξωκλήσια της Αγίας Παρασκευής στην Αίγινα.

                                                  

   Μεγάλη και έντονη η παρουσία της Αγίας Παρασκευής στην Αίγινα. Κατάσπαρτο το νησί από ξωκλήσια αφιερωμένα στη χάρη της Αγίας. Την Αγία Παρασκευή ευλαβούνται πολύ οι Αιγινήτες και αυτό αποδεικνύεται από τα πολλά εκκλησάκια που είναι αφιερωμένα στη χάρη της, σχεδόν σε όλους τους οικισμούς  του νησιού με προεξάρχοντα το μεγάλο ναό στον Μεριστό. Μεγάλη λοιπόν η ευλάβεια των ανθρώπων στο πρόσωπό της που προσέρχονται και αποθέτουν στο εικόνισμα της το δάκρυ, το στεναγμό, το αίτημα τους. Αυτή η ευλάβεια και μόνο αυτή είναι η αιτία της ύπαρξης τόσων πολλών εκκλησιών αφιερωμένων στη χάρη της Αγίας. Κάθε άλλη ερμηνεία που επιχειρείται σε ομιλίες  με σκοπό να συνδεθεί η Αγία με την τοπική λαογραφία ή με ατυχήματα, στραβοπατήματα (το πέσιμο της γριάς) ή ακόμα και με βάγια, με το Λάζαρο και με αρχαίους τάφους είναι επιεικώς αφελής και επιστημονικά αβάσιμη. Ερμηνείες που αγγίζουν τα όρια  της αφέλειας. Οι κατά  τόπους ομιλητές ας λάβουν κάποια στιγμή υπόψιν τους ότι αυτοί που τους ακούν δεν είναι πάντα αγράμματοι ούτε αφελείς.
   Ας  επιστρέψουμε όμως στην περιπλάνηση και γνωριμία μας με τα ξωκλήσια που πανηγυρίζουν σήμερα 26 Ιουλίου.

Α. Στην Κυψέλη στην περιοχή "Κορέα"
 Ένα απο τα μεγαλύτερα καλοκαιρινά πανηγύρια της Κυψέλης είναι αυτό της Αγίας Παρασκευής στην περιοχή "Κορέα". Συγκεκριμμένα στον εσωτερικό  δρόμο που συνδέει την Κυψέλη  με τη Χλόη και το Λιβάδι. Ιδιαίτερα περιποιημένο το ξωκκλήσι αυτό συγκεντρώνει πλήθη πιστών όχι μόνο από την Κυψέλη αλλά και από άλλες περιοχές  της Αίγινας.

   Β. Στους Καπότηδες

   Ένας από τους παλαιότερους  αγροτικούς οικισμούς της Αίγινας είναι οι "Καπότηδες". Όπως συμβαίνει και με άλλους αγροτικούς- κτηνοτροφικούς οικισμούς του νησιού, " Γιαννάκηδες" , "Αποσπόρηδες", 'Μπενάκηδες", "Μαργαρώνηδες", "Λαζάρηδες", έτσι και οι 'Καπότηδες" παίρνουν την ονομασία τους από την κύρια οικογένεια που ίδρυσαν τον οικισμό και τον κατοίκησαν. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με την οικογένεια "Καπότα" ή "Καποτά". Στον ναό του Αγίου Διονυσίου στην Παχειά Ράχη συναντούμε στο δάπεδο του ναού, αφιέρωση της οικογένειας Καπότα. Οι Καπότηδες απέχουν ελάχιστα από την Παχειά Ράχη. Οι κάτοικοι της ήταν αγρότες και κυρίως κτηνοτρόφοι. Το όνομα της οικογένειας έχει σχέση με την καπότα το βαρύ εξωτερικό ρούχο που φορούσαν οι βοσκοί. Μέχρι το 1960 υπήρχαν εκεί πέντε σπίτια. Στην απογραφή του 2001 αναφέρθηκαν 3 μόνιμοι κάτοικοι.

   Στον οικισμό αυτό δεσπόζει η εκκλησούλα της Αγίας Παρασκευής   Είναι χαρακτηριστική η καμπάνα της εκκλησίας η οποία μάλλον προέρχεται από κάποιο καράβι. Υπάρχει λοιπόν στην καμπάνα ανάγλυφη η επιγραφή "Hollywood".

   Στους Καπότηδες μπορεί κάποιος να κατηφορίσει από την Παχειά Ράχη ή να ανηφορίσει από τον Μαραθώνα.

  Γ. Στον Κοντό (στης γριάς το πήδημα)
Δύο εκκλησάκια συναντά ο διαβάτης ανεβαίνοντας το δρόμο προς τον Άγιο Νεκτάριο. Μετά το σημείο  που αποκαλείται "Της γριάς το πήδημα" εκεί που ο δρόμος κάνει δυο μεγάλες στροφές συναντούμε δύο εκκλησάκια στα δεξιά όπως ανεβαίνουμε. Το δεύτερο που βρίσκεται και πιό χαμηλά στη ρεματιά είναι της Αγίας Παρασκευής που εορτάζει σήμερα. Την εκκλησιαστική δικαιοδοσία του έχει η ενορία των Αγίων Ασωμάτων.

   Λιτό, απέριττο, κάτασπρο να ξεχωρίζει μέσα στην Αιγινήτικη φύση μαγνητίζει το βλέμμα  του διαβάτη. Για να  το προσεγγίσουμε θα πρέπει να ακολουθήσουμε ένα χωμάτινο μονοπάτι από τη μεγάλη λεωφόρο ως το κατώφλι του. Η θέα  που απλώνεται μπροστά  στα μάτια του επισκέπτη είναι μοναδική. Κάτω από το βλέμμα  του παρατηρητή το χωριό της Κυψέλης και η θάλασσα μέχρι τα Διαπόρια.

   Σύμφωνα με πληροφορίες  παλαιών κατοίκων το εκκλησάκι αποτελεί απομεινάρι του ομώνυμου παλαιού μικρού αγροτικού οικισμού που υπήρχε στην περιοχή.

 Δ.  Στους Λαζάρηδες

  Ένα από τα πιό πραδοσιακά και γνήσια θρησκευτικά πανηγύρια της Αίγινας είναι αυτό της Αγίας Παρασκευής στον παραδοσιακό οικισμό των Λαζάρηδων στα βουνά της Αίγινας. Ένας οικισμός άγνωστος για το πλατύ παραθεριστικό κοινό του νησιού αλλά αγαπημένος προορισμός όσων λατρεύουν τα βουνά της Αίγινας, την ιστορία, την παράδοση και τα παλαιά μονοπάτια του νησιού.

Γιορτάζει η Αγία Παρασκευή στο Μεριστό.

                                       

Φωτογραφία  της κ. Καλλιρρόης Μπέση.

 
  Τα πρώτα σημαιάκια είχαν κρεμαστεί από τις αρχές Ιουλίου θέλοντας να υπενθυμίσουν στους περαστικούς το επερχόμενο μεγάλο πανηγύρι.

  Γιατί πραγματικά η γιορτή της Αγίας Παρασκευής συγκεντρώνει κάθε χρόνο εκατοντάδες πιστών που προσέρχονται όχι μόνο την παραμονή ή ανήμερα της εορτής αλλά και τις επόμενες ημέρες.

  Πρόκειται για μια από τις ομορφότερες πέτρινες εκκλησίες της Αίγινας που βρίσκεται στην περιοχή του Μεριστού, έξω από την πόλη της Αίγινας και είναι αφιερωμένη στην Αγία Παρασκευή. Βυζαντινό κτίσμα σταυροειδούς ρυθμού πεντάτρουλη, κάτι  που δεν συναντάμε στις εκκλησιές της Αίγινας.

   Η αρχιτεκτονική του κτιρίου παραπέμπει σε παρόμοια κτίσματα  της πόλης όπως στο ναό του Αγίου Διονυσίου στο Νοσοκομείο, στη Μυρτιδιώτισσα, στον Άγιο Νικόλαο το Στεριανό. Εκκλησιαστικά ανήκει στη δικαιοδοσία  του Μητροπολιτικού Ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου.

   Ο ναός κάλλιστα θα μπορούσε και λόγω μεγέθους αλλά και θέσης να είναι ενοριακός. Ο όγκος του με τους πέντε κόκκινους τρούλους δεν περνά απαρατήρητος, άλλωστε ο ναός βρίσκεται σε ένα από τα πιό πολυσύχναστα σημεία του νησιού. Το κτίσμα χαρακτηρίζεται από συμμετρία, και ο  εσωτερικός του χώρος είναι καλαίσθητος.

  Τέλος ο όμορφος και περιποιημένος περίβολος εξυπηρετεί τις ανάγκες του μεγάλου πανηγυριού που στήνεται σχεδόν επί τριήμερο γύρω από το ναό.

Ο κ. Στέλιος Μάινας σήμερα στο 11ο Φεστιβάλ Θεάτρου

Μια σημαντική παρουσία  του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης φιλοξενεί απόψε στη σκηνή του το 11ο  Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας, στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου.

Ο κ. Στέλιος Μάινας μαζί με την κ. Κάτια Σπερελάκη θα παρουσιάσουν  το θεατρικό έργο "Ο κήπος" του Bruce Gooch  σε σκηνοθεσία  Δημήτρη Μυλωνά.

Πόσο βαθιά μπορεί να είναι η ανάγκη του ανθρώπου για αγάπη, για συντροφικότητα, για πλήρη αποδοχή; Μπορούν δύο φαινομενικά αντίθετες προσωπικότητες να βρουν ο ένας στον άλλο το πρόσωπο που έψαχναν σε όλη τους τη ζωή;

Τις απαντήσεις δίνουν επί σκηνής σε μια συγκλονιστική ερμηνεία ο Στέλιος Μάινας και η Κάτια Σπερελάκη. Το έργο του Καναδού ηθοποιού και συγγραφέα Bruce Gooch, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά μιλάει για μνήμες και εμπειρίες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του καθενός, θυμίζει στους θεατές με τον πιο συγκινητικό τρόπο τη δύναμη της αγάπης.