Οι Άγιοι Ανάργυροι στη θάλασσα

     Θαλασσοδαρμένο το ολόλευκο εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων στο Λιβάδι, στον παραλιακό δρόμο της Αίγινας προς τη Σουβάλα που πανηγυρίζει γιορτάζει σήμερα και αύριο,  σημαιοστολισμένο και λαμπερό κάτω από τον ήλιο του καλοκαιριού.

  Πρώτη του Ιουλίου. Επίσημη πρώτη των καλοκαιρινών διακοπών για πολλούς Έλληνες. Η μεγάλη ημέρα της εορτής των Αγίων δεν είναι απλά μια πρωτομηνιά, αλλά συνιστά και ένα ευλαβικό προσκύνημα στου ιατρούς Αγίους των οποίων το έλεος και τη βοήθεια προσμένουν πλήθος προσκυνητών και ευλαβών πιστών, που πλημμυρίζουν τον περιβάλλοντα χώρο του, παρακολουθώντας κατανυκτικά τον Εσπερινό και τη Θεία Λειτουργία. Μεγάλοι και μικροί, από όλα τα σημεία της Αίγινας, μαζί τους και οι πρώτοι παραθεριστές. Ευχές για "καλό μήνα", "καλές διακοπές", "καλό καλοκαίρι"  ακούγονται κάτω από τα κλαδιά  των δέντρων, ενώ το μελτέμι δρόσιζε  τα μέτωπα και τις καρδιές.

   Ένα από τα πολλά και αγαπημένα καλοκαιρινά πανηγύρια του λαού μας.
    

Ο καθαρός και νοικοκυρεμένος χώρος  της εκκλησούλας είναι σημείο ρεμβασμού και αγαπημένος προορισμός για απογευματινό περίπατο. 'Ενα εκκλησάκι στην άκρη του δρόμου, που είναι πάντα ανοιχτό και ο περαστικός  σταματά  και προσκυνά.

  Τέτοια μέρα πανηγυρίζει και το ομώνυμο εκκλησάκι στην περιοχή του "Σκέτου" στις Πολλές Ελιές, αλλά και αυτό  στην περιοχή "Μπαρού"  στο Μεσαγρό. Τέλος μεγάλο πανηγύρι γίνεται στο Αγκίστρι, όπου γιορτάζει η μεγάλη καινούργια ολόλευκη εκκλησία που βρίσκεται στη Σκάλα, σχεδόν στην αμμουδιά της παραλίας.
  Καλό μήνα.

Φεστιβάλ παραδοσιακών χορών στον Άι - Νικόλα στην Αίγινα

 φωτογραφίες: Aeginanews.gr

  Με το απαλό και ανακουφιστικό χάδι  του πουνέντη  θα πραγματοποηθεί απόψε στις 20.30 στο λιμάνι της Αίγινας το 8ο Φεστιβάλ  Παραδοσιακών χορών με τη συμμετοχή  των χορευτικών συγκροτημάτων όλων των Συλλόγων της Αίγινας. Το Φεστιβάλ πουπραγματοποιείται για όγδοη συνεχόμενη χρονιά στον Άγιο Νικόλαο το Θαλασσινό διοργανώνεται από το Μορφωτικό Σύλλογο Αίγινας "Ο Καποδίστριας" και τελεί  υπό την αιγίδα  της ΚΕΔΑ.

  Στη  φετινή διοργάνωση συμμετέχουν επίσης ο Σύλλογος Συμιακών Ελευσίνας "Ο Μιχαήλ Άγγελος" και το Κέντρο Ελληνικής Τέχνης Κορωπίου.

   Θα  προηγηθεί παρέλαση όλων των χορευτικών ομάδων από  την παραλία  της Αίγινας.

 

Οι Άγιοι Απόστολοι στον Κοντό.

   Μια μεγάλη εορτή σήμερα αυτή των Αγίων Αποστόλων. Άλλο ένα μεγάλο ξωκλήσι πανηγυρίζει σήμερα από αυτά  που μετρούν μέσα  στην καθημερινότητά μας.

   Αναπόσπαστη ψηφίδα  της εικόνας της  ενδοχώρας  του νησιού  της Αίγινας αλλά  και της ακτογραμμής  της είναι  η παρουσία πολλών όμορφων μικρών εκκλησιών. Τα  ξωκλήσια στην ελληνική ύπαιθρο στα  βουνά ή στα νησιά μας είναι σημεία αναφοράς  της ζωής των ανθρώπων της υπαίθρου. Οικογένειες  ή ολόκληροι οικισμοί είχαν και έχουν  υπό  την προστασία  τους το μικρό ξωκλήσι  της αυλής τους. Του διορθώνουν  τους σοβάδες, μερεμετίζουν τις πεζούλες του, αλλάζουν τα κεραμίδια όταν στάζουν, τα ασβεστώνουν, τους ανάβουν τα καντήλια, τα θυμιατίζουν, τα λειτουργούν, τα πανηγυρίζουν. Η ζωή, οι λύπες και οι χαρές, οι γάμοι και τα βαφτίσια, τα πανηγύρια μέσα στον ετήσιο κύκλο είχαν σημείο αναφοράς πολλά  τέτοια εκκλησάκια. Κτίσματα μικρά, απλά  χωρίς  φτιασίδια και περιττά  στολίδια, προσιτά, προσαρμοσμένα στην ανθρώπινη κλίμακα, γι' αυτό και φιλικά και αγαπημένα.

   Αλήθεια  ποιά θα ήταν  η εικόνα  της ελληνικής υπαίθρου  χωρίς  τις λευκές αυτές πινελιές  που διακόπτουν ευχάριστα  το πράσινο των Σποράδων, το βαθυγάλαζο του Αιγαίου, τους κάμπους της Κρήτης ή τα σύνορα των Δωδεκανήσων; Σκαρφαλωμένα πάνω σε βράχια και σε πλαγιές σαν παλαιοί βιγλάτορες σημαίνουν  την ώρα  του εσπερινού και της πρωινής Θείας Λειτουργίας, αφήνοντας να κυματίζει δίπλα  στο ταπεινό καμπαναριό μια γαλανόλευκη σημαία ελληνική.

   Οι  Άγιοι Απόστολοι στο γεφύρι  του Κοντού, είναι από τα πλέον αναγνωρίσιμα ξωκλήσια  της Αιγινήτικης φύσης αφού βρίσκεται σε ένα σημείο όπου καθημερινά περνούν από εκεί οι διερχόμενοι ντόπιοι, επισκέπτες, παραθεριστές,προσκυνητές ανηφορίζοντας προς  Άγιο Νεκτάριο, Μεσαγρό, Αφαία, Αγία Μαρίνα. Το βλέμμα σου δεν μπορεί να μην συναντήσει το όμορφο ναΰδριο  με το ψηλό καμπαναριό και τα κυπαρίσια, ολόλευκο και καθαρό να στέκει στην άκρη  του δρόμου και να  υπενθυμίζει στους διερχόμενους  ότι ο  τόπος είναι ιερός και αγιοβάδιστος.

    Ο περιποιημένος αυλόγυρος μαρτυρεί  την αγάπη και την φροντίδα  των γειτόνων  του.

   Αναφέρεται πως παλαιότερα  ο ναός αυτός  μαζί με  τα διπλανά σπιτάκια αποτελούσαν ένα μικρό  μοναστηράκι  που ακολουθούσε  το παλαιό ημερολόγιο.

Φωτογραφίες  των μαθητών: Ηλία Γαλάνη - Βίκυς Κουνάδη.

Οι Άγιοι Απόστολοι στον Ποριατάδο της Κυψέλης.

    Εορτή Αγίων Αποστόλων με το  ξωκλήσι  που είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Αποστόλων στην περιοχή Ποριατάδο της Κυψέλης.

   Από  τα λιγότερο γνωστά  ξωκκλήσια  της περιοχής της  Κυψέλης μια που είναι σκαρφαλωμένο στους πρόποδες του βουνού της Δραγωνέρας, κρυμμένο στην κυριολεξία μέσα στο πράσινο.  

   Μέσα σε μια καταπράσινη ρεματιά στον Ποριατάδο, στους πρόποδες του βουνού Δραγωνέρα στα ανατολικά της Κυψέλης, βρίσκεται  το άγνωστο από τους πολλούς ξωκκλήσι των Αγίων Αποστόλων που εορτάζει  στις 30 Ιουνίου. Το σημείο είναι πανέμορφο, εκεί στραγγίζει το νερό που κατεβαίνει από το βουνό, γι' αυτό στην περιοχή υπάρχουν αρκετές στέρνες και πηγάδια.
   Το εκκλησάκι είναι απλό - απέριττο, γνήσιο δείγμα νησιώτικου κτίσματος, κάτασπρο, θολωτό  συντροφεύεται από ένα κυπαρίσσι στο ιερό του. Κοντά του βρίσκεται και το άλλο μεγαλύτερο ξωκκλήσι της Ανάληψης. Για όσους θέλουν να σκαρφαλώσουν μέχρι εκεί θα πρέπει να ακολουθήσουν το δρόμο που φτάνει μέχρι την παλιά ταβέρνα "Κελάρι". Από κει βρίσκεται σε απόσταση περίπου 100 μέτρων.

   Από το σημείο αυτό πηγάζει και διασχίζει  την Κυψέλη και το Λεόντι ο χείμαρρος  του Ποριατάδου ο οποίος καταλήγει στο λιμάνι του Λεοντίου. Παλαιότερα ο χείμαρρος αυτός είχε προκαλέσει καταστροφές εξαιτίας  της μεγάλης ποσότητας νερού που "κατέβαζε".

 

"ΨΥΧΕΣ" στιγμιότυπα από τη γενική πρόβα.

 Φωτογραφίες από τη γενική πρόβα  της  αποψινής παράστασης  "ΨΥΧΕΣ"  του  Γυμναστηρίου "ΝΑΜΑ"  στην αυλή του 2ου Γυμνασίου Αίγινας.

   Απόψε Παρασκευή 29  Ιουνίου και  ώρα  21.15.

    Μια  παράσταση γεμάτη  ευαισθησία, μεράκι, κίνηση, μουσική, τραγούδι  και αγαπημένες  μελωδίες  ελληνικές  και ξένες. Μια παράσταση  φτιαγμένη από μεγάλες ψυχές. Μια παράσταση  γεμάτη  ψυχή.

 'Το παλιό πιάνο είναι για χρόνια ξεχασμένο στη βιτρίνα του παλαιοπωλείου. Εκεί που όλες του οι αναμνήσεις ζωντανεύουν. Στα jazz bar, τα Party, τις συναυλίες, εκεί όπου οι νότες του ξυπνούν κρυφά μέσα στη νύχτα. Εκεί όπου το μαύρο παλεύει με το άσπρο, εκεί όπου η αποδοχή του διαφορετικού σπέρνει την αγάπη.  '

 

Συντελεστές:

Ιδέα-Σύλληψη-Κείμενο-Χορογραφίες: Ευαγγελία Ρεκλείτη-Βαγγέλης Πιτσιλός
Φωτογραφία-βίντεο-φωτισμοί: Bασιλική Ταντάουι
Πιάνο: Αλέξης Στενάκης
Φωνή: Σταυρούλα Λαγιάκου
Τεχνική υποστήριξη: Sound and vision

Ο Άγιος Πέτρος μας καλωσορίζει στο Σφεντούρι.

 Φωτογραφίες: Φωτεινή  Γιωτάκη από το Fb

 Με τη μεγάλη εορτή των Αγίων Αποστόλων μας αποχαιρετά ο ιδιόρυθμος φετινός Ιούνιος. Σήμερα Παρασκευή  29 Ιουνίου  γιορτή των δύο κορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου. πανηγυρίζει  ένα από τα πολλά εκκλησάκια του Σφεντουρίου. 

 Το γαληνεμένο κάτασπρο εκκλησάκι καλωσορίζει τον επισκέπτη και τον κάτοικο  του χωριού. Βρίσκεται ακριβώς στην είσοδο  του οικισμού και η εικόνα του ανακουφίζει το διαβάτη που έχει περπατήσει στον ανηφορικό δρόμο. Παλιά όμως, τώρα ο δρόμος - εδώ και χρόνια - επιτρέπει  την πρόσβαση με αυτοκίνητο.

   Ο Άγιος Πέτρος είναι ένα χαρακτηριστικό νησιώτικο εκκλησάκι, ποτισμένο από άκρη σε άκρη με τον ασβέστη. Οι γραμμές  του λιτές ξεκάθαρες, χωρίς πολλά  παραθύρια και εξωτερικά ψιμύθια. Στέκεται διακριτικά στην άκρη του δρόμου και κοιτά  με  δέος  τη αντικρινή χερσόνησο των Μεθάνων και το Αγκίστρι.
   Ο  Άγιος Πέτρος είναι ένα από τα πολλά εκκλησάκια  του χωριού. Στο Σφεντούρι δεν υπάρχει ενοριακός ναός και οι λατρευτικές ανάγκες  των κατοίκων καλύπτονται από τον ιερέα  της γειτονικής Πέρδικας, όπου εκκλησιαστικά ανήκει το Σφεντούρι.

Η Κοινότητα των Ψαριανών και η Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων στα Πλακάκια

  Μετά την Καταστροφή των Ψαρών στα χρόνια της  Ελληνικής Επανάστασης, πολλοί πρόσφυγες από τα Ψαρά βρήκαν καταφύγιο την Αίγινα. Εδώ  έμειναν  για μεγάλο χρονικό διάστημα αναπτύσσοντας σημαντική οικονομική δραστηριότητα χάρη στην εργατικότητα τους. Οι κάτοικοι  του νησιού δεν  τους είδαν "με καλό μάτι" με αποτέλεσμα να  τους απομονώσουν και να  τους  θεωρήσουν ως ξένο σώμα. Έφτασαν στο σημείο να μην  τους δέχονται στις ενορίες τους αλλά να τους παραχωρούν για  τα θρησκευτικά τους καθήκοντα το εκκλησάκι  του Αγίου Νικολάου του Θαλασσινού.

   Φιλοπρόοδοι και εργατικοί οι Ψαριανοί δεν πτοήθηκαν, αντίθετα ανέπτυξαν μεγάλη δράση έχοντας στην κατοχή  τους πολλά πλεούμενα. Πρώτοι αυτοί τοποθέτησαν ένα λαδοφάναρο πάνω στον Άι Νικόλα για την ασφαλή πλεύση των ξύλινων καϊκιών  τους, μετά από ένα ναυτικό ατύχημα πάνω στα βράχια  του Άι -Νικόλα. Η παρουσία  τους έμελλε  να σημαδέψει  τη ζωή της πόλης  της Αίγινας, μέχρι που αποφάσισαν να φύγουν και να εγκατασταθούν οι περισσότεροι από αυτούς στην Ερμούπολη της Σύρου.

   Θυμηθήκαμε αυτή τη σελίδα  της νεότερης  ιστορίας  μας παίρνοντας αφορμή από το μικρό εξωκκλήσι των Αγίων Αποστόλων που εορτάζει στις 29 Ιουνίου.

     Από τις πιό χαρακτηριστικές εικόνες της Αίγινας. Από τα πιό αγαπημένα ξωκλήσια της Αίγινας. Τόπος και σημείο αναφοράς ενός νησιού, μιας καθημερινής διαδρομής, μιας κοντινής απόδρασης.

   Χώρος τέλεσης μυστηρίων. Σημείο χαράς και ρεμβασμού.

    Οι Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος είναι το πανέμορφο ξωκλήσι που συναντά το βλέμμα του ταξιδιώτη καθώς το πλοίο πλησιάζει προς το λιμάνι της Αίγινας. ένα γραφικό εκκλησάκι σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Εκείνης που πολλοί πρόσφυγες από τα κατεστραμμένα Ψαρά το 1822 κατέφυγαν στην γαλήνια αγκαλιά της Αίγινας.  Μέσα στην εκκλησούλα ο απλός προσκυνητής θα διαβάσει πάνω από την πόρτα του ιερού ότι το μικρό τέμπλο είναι προσφορά της κοινότητας των Ψαριανών στην Αίγινα τα χρόνια εκείνα. Ένα από τα πολλά έργά τους, όπως και ο πρώτος φάρος που είχαν τοποθετήσει στον Αη - Νικόλα το Θαλασσινό. 

     Σήμερα το ναΰδριο έχει αποκατασταθεί  με τέτοιον τρόπο που αναδεικνύεται η αρχιτεκτονική του αλλά και η μαστοριά και ομορφιά της Αιγινήτικης Πέτρας.

 Ο ναός μαζί με τον εμβληματικό φάρο του "Μπούζα" και παλαιότερα με το σπίτι  του φαροφύλακα που υπήρχε ανάμεσα στο φάρο και την εκκλησία, αποτελούν ένα αρχιτεκτονικό σύνολο, μοναδικής ομορφιάς και αξίας.

   Σήμερα η εκκλησία των Πέτρου και Παύλου μαζί με το μοναχικό φάρο κατευοδώνουν τους ναυτικούς και τους ταξιδιώτες της Αίγινας, ενώ ο προαύλιος χώρος  τους είναι  αγαπημένος χώρος περιπάτου και ρεμβασμού.

"Η Αίγινα και τα Ακιδογραφήματά της" από την κ. Άννα Ρόδη.

" Η μικρή Αίγινα, κυρίως λόγω της γεωγραφικής της θέσης, στοκέντρο του Σαρωνικού κόλπου, άλλαξε πολλούς αφέντες και συχνότατα έγινε στόχος πειρατικών επιδρομών. Μέσα σε αυτές  τις συνθήκες οι κάτοικοι της ανέπτυξαν έντονη θρησκευτικότητα και έχτισαν παντού στον τόπο τους εκκλησάκια, που τα στόλισαν με νωπογραφίες και κάθε  λογής πετρόγλυφα, μεταξύ τωνοποίων ανακαλύπτουμε και τα ακιδογραφήματα. Τα τελευταία αποτελούν το κύριο θέμα της σύντομης αυτής εργασίας"

  Με  το παραπάνω απόσπασμα από  το οπισθόφυλλο της επιστημονικής εργασίας της, με τίτλο: "Η Αίγινα και τα Ακιδογραφήματά της" η εκπαιδευτικός κ. Άννα Ρόδη μας εισάγει στον κόσμο της Παλαιάς Χώρας και μας παρουσιάζει τα περίφημα χαράγματα στους ναούς του λόφου - τα ακιδογραφήματα - που είναι χαραγμένα σε τοίχους και πέτρες.

   Η  εργασία  της κ. Ρόδη κυκλοφορεί σε ένα καλαίσθητο βιβλίο μικρού σχήματος 78 σελίδων και αποτελεί προϊόν πολύχρονης εργασίας που έχει ολοκληρωθεί με πολύ επιμονή, μεράκι και αληθινή αγάπη για το τόπο της Αίγινας. Κάθε σελίδα  του βιβλίου αποπνέει αυτή την αγάπη και το σεβασμό προς το νησί μας. Μια αγάπη που έχει μεταγγίσει και στους μαθητές της που πολλές φορές έχει προτρέψει στη γνώση  της  τοπικής ιστορίαςκαι του πολιτισμού. Άλλωστε δεν είναι  η πρώτη  φορά  που συναντάμε την αγωνία και το μεράκι της κ. Ρόδη για  την Αίγινα. Άρθρα της για την ιστορία, τον πολιτισμό, τη λαογραφία  του νησιού έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς  στο περιοδικό "Αιγιναία".

   Οι  εργασίες  της  στα πλαίσια  του διδακτικού της έργου με μαθητές και μαθήτριές της έχουν παρουσιαστεί στο κοινό της Αίγινας. "Η Αίγινα και  τα ακιδογραφήματά της" είναι το  πρώτο της βιβλίο που κυκλοφορεί. Η ίδια εδώ και  26 χρόνια εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

   Στο βιβλίο  της η κ. Ρόδη παρουσιάζει και αναλύει τα ακιδογραφήμτα πολλών ναών της Παλαιάς Χώρας και της ευρύτερης περιοχής του Κοντού. Τα κείμενα πλαισιώνονται από φωτογραφίες και απεικονίσεις  χαραγμάτων, ενώ στις τελευταίες σελίδες  του βιβλίου ο αναγνώστης θα συναντήσει και  σχετική βιβλιογραφία.

Παραθέτουμε ένα ακόμα απόσπασμα  από την ενδιαφέρουσα εργασία:

"Τα  επιγραφήματα, άλλα πρόχειρα και άτεχνα και άλλα πιο προσεγμένα είναι μονογράμματα, αρκτικόλεξα και μικρά ή μεγαλύτερα κείμενα χαραγμένα με αιχμηρά εργαλεία στους εξωτερικούς τοίχους ή εσωτερικά πάνω στις νωπογραφίες  των ναών. Ειδικά  τα τελευταία ρίχνουν φως στην ιστορία του κάθε μνημείου ξεχωριστά και του τόπου γενικότερα αλλά και στην ψυχολογία των ανθρώπων της εποχής, ενώ παράλληλα αποτυπώνουν την ακλόνητη πίστη τους στο Θεό. Έτσι από αυτά αλλά καιαπό τις υπόλοιπες επιγραφές αντλούμε σημαντικές πληροφορίες για τη χρονολογία ίδρυσης αρκετών εκκλησιών, για τον άγιο ή την αγία που είναι αφιερωμένες, για τα ονόματα των κτητόρων και κάποιων μοναχών. Επίσης δεν λείπουν οι καταγραφές των σημαντικών γεγονότων και οι δεήσεις, ικεσίες και ευχαριστίες των πιστών από τις οποίες μπορεί κανείς να συναισθανθεί τις αγωνίες και τα προβλήμτά τους".

Το βιβλίο διατίθεται από την ίδια τη συγγραφέα στην τιμή  του κόστους.

Εκτύπωση "ΓΡΑΦΗ" Ισίδωρου Ρούσσου.

Καλοκαίρι στο λιμάνι της Αίγινας.

   Πρωινό καλοκαιριού στο λιμάνι. Παλιά  γνώριμη καρτ- ποτσάλ από  το λιμάνι  της Αίγινας. Τέλη δεκαετίας  του 1960 σε μια Αίγινα που μετρά αντίστροφα πριν την επιδρομή της "τουριστικής .ανάπτυξης" και της κατά τόπους  κακοκοίησης της.

   Η φωτογραφία παρμένη από  το καμπαναριό  της Παναγίτσας  διασώζει  στο  τυπωμένο χαρτί τη μορφή της πόλης  και του λιμανιού που έχουν αλλάξει καθώς και  τα πλεούμενα που δεν υπάρχουν πλέον.

  Μεγάλα ξύλινα εμπορικά καΐκια δεμένα στο λιμάνι μεταφέρουν ακόμα προιόντα και κάθε είδους αγαθά, παρά  το γεγονός ότι τα πρώτα  φέρυ - μπωτ έχουν έρθει  στο νησί. Πολλά τα ξύλινα καΐκια  όπως τα μανάβικα με τις τέντες  τους αλλά και ψαροκάϊκα δίνουν  το στίγμα της νησιωτικής πολιτείας.

  Η μεγάλη πλωτή πράσινη δεξαμενή νερού στο κέντρο της φωτογραφίας εξυπηρετεί τις ανάγκες ύδρευσης της πόλης. 

   Δύο ιστορικά πλοία  το επιβατηγό "Αίγινα" ή αλλιώς "Αιγινάκι"  και  το φέρυ - μπωτ  "Αφαία"  της οικογένειας Λεούση δεσπόζουν  στη φωτογραφία με τις λευκές  φιγούρες  τους. Το "Αιγινάκι μόλις έχει φύγει, ενώ το "Αφαία" έχει έρθει και αναμένει  την αναχώρησή του. Ντυμένα και τα δύο με τις καλοκαιρινές  τους τέντες  στα καταστρώματα, ταξίδεψαν χιλιάδες επιβάτες όλα εκείνα τα χρόνια  που εξυπηρέτησαν υποδειγματικά  τη γραμμή του Αργοσαρωνικού. Και  τα δύο σήμερα δεν είναι εδώ. 

   Η παλιά προβλήτα σημείο αναφοράς  των ταξιδιωτών. Η πύλη της Αίγινας  τότε. Σε αυτήν ή δίπλα σε αυτήν δένουν τα πλοία της γραμμής ενώ όπως στο βάθος διακρίνεται έχει δημιουργηθεί η προβλήτα  των σημερινών ιπταμένων δελφινιών στην οποία τα επόμενα χρόνια θα χρησιμεύσει για  τις προσεγγίσεις  των πλοίων.

   Στο παραλιακό μέτωπο οι πολύχρωμες τέντες των καταστημάτων προσθέτουν στην αισθητική  του παραλιακού μετώπου και δεν ενοχλούν τα δέντρα που ακόμα στέκουν μπροστά από τα μαγαζιά. 

   Η επιβλητική οικία "Βογιατζή" στη  γωνία  του λιμανιού  και ο λευκός όγκος στο βάθος  του Σινέ - Γλάρος. Το νέο λιμάνι ακόμα δεν έχει  διαμορφωθεί ούτε η πλατεία Εθνεγερσίας.

    Παλιά αγαπημένη καρτ - ποστάλ. Παλιά νοσταλγική Αίγινα. Ένα νησί μια πόλη, ένα λιμάνι σε ανθρώπινους ρυθμούς και κλίμακες.

   Μια  Αίγινα που κρατάμε σφραγισμένη καλά στη  θυρίδα  της μνήμης μας.

"Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης" στο 8ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας.

  Μια μεγάλη κωμωδία  των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου φιλοξενεί το 8ο Φεστιβάλ Θεάτρου. Πρόκειται για το γνωστό έργο "Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης" που παρουσιάζεται αυτό το καλοκαίρι στο Θέατρο "Αθηνά" της οδού Δεριγνύ και περιοδεύει συγχρόνως σε όλη την Ελλάδα. Στην παράσταση συμμετέχουν γνωστοί ηθοποιοί όπως ο Β. Πούλης, Σ. Βογιατζάκη, Κ. Καζάκος κ. αλ.

   Στην Αίγινα  θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 23 Ιουλίου στα πλαίσια του 8ου Φεστιβάλ Θεάτρου, στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου

Σκηνοθεσία: Βασίλης Θωμόπουλος

 Ο Θανάσης ένας φτωχός και αγράμματος επαρχιώτης έρχεται στην Αθήνα αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Η Ρένα Νταλκά μεγάλο αστέρι του Μπουζουκιού τον βοηθάει να βρει δουλειά. Σερβιτόρος, φωτογράφος βοηθός φαρμακοποιού, αστυφύλακας μέχρι και διατητής αγώνων πυγμαχίας. Από γκάφα σε γκάφα κι από πλάκα σε πλάκα δεν καταφέρνει να στεριώσει πουθενά.

 

Με τους : Σπύρο Πούλη, Κώστα Καζάκος, Σοφία Βογιατζάκη, Νικολέττα Καρρά, Τάκη Βλαστό, Ανδρέα Κωνσταντινίδη, Κατερίνα Θεοχάρη, Βασίλη Γιακουμάρο, Μαριλένα Ράδου. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 

Σκηνοθεσία: BAΣIΛHΣ ΘΩMOΠOYΛOΣ 

Σκηνικά: ANTΩNHΣ XAΛKIAΣ 

Kοστούμια: NIKOΛ ΠANAΓIΩTOY 

Φωτισμοί: ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 

Βοηθός σκηνοθέτη: ΤΙΝΑ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΥ 

Eνορχήστρωση: NIKOΣ ΞYΔHΣ 

Φωτογραφίες: ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Το τέλος του "Εξπρές Δανάη"

  Φωτογραφία από τη σελίδα "Πλοία  Αργοσαρωνικού"

  Το   τέλος  του  θρυλικού  "Κυκλάδες"  του ""Εξπρές Δανάη" για  τον Αργοσαρωνικό   γράφεται αυτές  τις μέρες  στα ναυπηγεία  Aliaga της  Τουρκίας  όπου οδηγήθηκε  το πλοίο μετά πό 46  χρόνια  καριέρας. Ένα πλοίο που άφησε ιστορία  στο Αιγαίο  σε εποχές  πολύ  δύσκολες.

   Εμείς  στο Σαρωνικό  το γνωρίσαμε  ως  "Μεθοδία" στην αρχή και κατόπιν ως "Εξπρές Δανάη"  και  εξυπηρέτησε άψογα  τα νησιά μας  για αρκετά  χρόνια.

Γράψαμε σε σχετικό αφιέρωμα το 2015: 

   "Εξπρές Δανάη" με τη γοητεία της παλιάς αρχόντισσας.

  Έλεγαν πως δεν υπήρχε λιμάνι στο Αιγαίο που να μην είχε "πιάσει" το "Κυκλάδες", το πλοίο που όργωσε το Αιγαίο όσο λίγα. Το "Κυκλάδες" είναι το γνωστό μας "Δανάη Εξπρές"  που για  λίγα χρόνια υπηρέτησε  τη γραμμή του Σαρωνικού, στη δύση πλέον της καριέρας του.

   Ναυπηγήθηκε το 1972 στο Πέραμα και ανήκε  στην εταιρεία του Αγαπητού. Ταξίδεψε πολύ στις Κυκλάδες, ανέβηκε μέχρι το Βόρειο Αιγαίο, εξυπηρέτησε  την άγονη γραμμή. Υπήρχαν μέρες  που στην κυριολεξία  το "έχαναν", ο τρόπος του λέγειν, από τα μακροήμερα ταξίδια  του στο Αιγαίο.Ένας μεγάλος μαχητής  του Αιγαίου σε εποχές δύσκολες κατόρθωσε να δώσει πνοή και ζωή στα μικρά και μεγάλα κυκλαδονίσια πολύ πριν έρθουν τα σημερινά μεγαθήρια και ταχύπλοα.

    Τέλη της δεκαετίας  του '90  έρχεται στον Αργοσαρωνικό. Αρκετά ανταγωνιστικό λόγω ταχύτητας τότε, έκανε πρωινά δρομολόγια από Πειραιά μέχρι Σπέτσες. Γρήγορα μπήκε στην Κοινοπραξία με τα υπόλοιπα κλειστά οχηματαγωγά  της γραμμής, μέχρι που πέρασε μαζί με τα υπόλοιπα  στη μεγάλη οικογένεια της Saronikos Ferries  και κατόπιν της Hellas Ferries. Στον Αργοσαρωνικό ταξίδεψε στην αρχή με το όνομα "Μεθοδία" και κατόπιν και μέχρι το τέλος  του ως "Δανάη Εξπρές". Καλοτάξιδο γρήγορο, ευέλικτο πλοίο με μικρή όμως χωρητικότητα οχημάτων  στάθηκε ιδανικό για τη γραμμή.

    Με  τον αέρα μιας  άλλης εποχής και με στοιχεία μιας παλιάς αρχοντιάς άφησε πολύ καλές εντυπώσεις ιδιαίτερα από την καλή πλεύση  του σε συνθήκες θαλασσοταραχής.

     Η εταρεία  του το πούλησε στα μέσα της δεκαετίας  του 2000 και με το όνομα ERKE ταξίδεψε στη Μαύρη θάλασσα, απ' όπου και οι επόμενες  τελευταίες  φωτογραφίες.

Η ταινία του Γ. Σμαραγδή "Καζαντζάκης" στο σινέ "Άνεσις" στην Αίγινα

    Δυναμική προμηνύεται η έναρξη των προβολών στα θερινά σινεμά  της πόλης της Αίγινας με ταινιες που ξεχώρισαν ή συγκέντρωσαν πολλά βραβεία κριτικών και κοινού το χειμώνα που μας πέρασε. Ανάμεσα στις καινούργιες παραγωγές και η πολυσυζητημένη  ταινία  του Γ. Σμαραγδή "Καζαντζάκης" που η προβολή  της αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Αίγινα, αφού μερικές σκηνές  της γυρίστηκαν σε επιλεγμένα σημεία  του νησιού. Την ταινία θα προβάλει  ο κινηματογράφος "Άνεσις"  το διήμερο 7  και  8 Ιουλίου.

 Λίγα λόγια για την ταινία και τους συντελεστές της.

Ο οικουμενικός συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης έλεγε πως η ζωή του ορίζεται από τα ταξίδια και τα όνειρά του. Αυτά τα μονοπάτια ακολούθησε και η ταινία και μετά από ένα συναρπαστικό ταξίδι γυρισμάτων διάρκειας 6 μηνών στην Κρήτη, την Αθήνα, την Αίγινα, τη Νότια Γαλλία, το Βερολίνο και τη Βιέννη  προβλήθηκε στις αίθουσες στις 23 Νοεμβρίου.

Τον κεντρικό χαρακτήρα Νίκο Καζαντζάκη υποδύεται με ιδιοφυή τρόπο ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και η σπουδαία Μαρίνα Καλογήρου τη σύντροφό του Ελένη. Ο οκτάχρονος Αλέξανδρος Καμπαξής είναι ο Νίκος Καζαντζάκης σε μικρή ηλικία, ενώ ο Στέφανος Ληναίος υποδύεται τον συγγραφέα σε ώριμη ηλικία.

Ένα πλήθος εκλεκτών ηθοποιών πλαισιώνουν τους πρωταγωνιστές. Ο Αργύρης Ξάφης υποδύεται τον πατέρα του Καζαντζάκη και η Μαρία Σκουλά τη μητέρα του. Τον Άγγελο Σικελιανό ενσαρκώνει ο Νίκος Καρδώνης, την σύζυγό του Εύα η Αμαλία Αρσένη, την Ίτκα η Γιούλικα Σκαφιδά, τον Ζιλ Ντασέν ο Αλέξανδρος Κολλάτος, τη Μελίνα Μερκούρη η Ζέτα Δούκα, το Δρ. Χαϊλμάγιερ ο Adrian Frieling, στο ρόλο της «Καλής Μάγισσας» η Anthoula Katsimatides και στο ρόλο του Δρ. Στέκελ, μια εμφάνιση έκπληξη από τον Νίκο Μαρινάκο. Άλλοι άξιοι ηθοποιοί που παίρνουν μέρος στην ταινία είναι η Όλγα Δαμάνη και η Έρση Μαλικένζου, ο Πάνος Σκουρολιάκος, ο Τάκης Παπαματθαίου, συμμετέχει ο Λουδοβίκος των Ανωγείων ενώ το ρόλο του Γιώργη Ζορμπά ερμηνεύει εκπληκτικά ο Θοδωρής Αθερίδης, και βεβαίως, τον Ηγούμενο της Μονής Σινά υποδύεται σαν από «άλλο κόσμο» ο Στάθης Ψάλτης

Οι βασικοί συντελεστές της ταινίας είναι ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος Γιάννης Σμαραγδής, οι παραγωγοί Ελένη Σμαραγδή και Αλέξανδρος Σμαραγδής, ο Γάλλος συμπαραγωγός Vincent Michaud, ο διευθυντής φωτογραφίας Άρις Σταύρου, ο μουσικοσυνθέτης Μίνως Μάτσας, ο ενδυματολόγος/σκηνογράφος Γιώργος Πάτσας, η μοντέζ Στέλλα Φιλιπποπούλου, ο ηχολήπτης Άρης Αθανασόπουλος.

Το σενάριο της ταινίας στηρίζεται στο βιβλίο του συγγραφέα Αναφορά στον Γκρέκο, το οποίο παραχώρησαν γενναιόδωρα οι Εκδόσεις Καζαντζάκη. 

Ο Άι - Γιάννης στον Κοντό.

    Συνδεδεμένο με δύο μεγάλες εκκλησιαστικές μορφές  της Αίγινας, είναι το ταπεινό ξωκλήσι του Αη - Γιάννη στην περιοχή του Κοντού που εορτάζει σήμερα 24 Ιουνίου, ημέρα που η Εκκλησία μας τιμά το Γενέσιον του Αγίου Ιωάννου 

   Το ξωκλήσι βρίσκεται στα δεξιά του δρόμου προς  τη  Χρυσολεόντισσα. Στο εκκλησάκι αυτό λειτουργούσε επί πολλά έτη ο αρχιμ. Ιωάννης Ηλιόπουλος, αλλά πολύ το ευλαβείτο και λειτουργούσε στην εορτή του ο Κυψελιώτης στην καταγωγή αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Μαρμαρινός.   

   Ο Αη - Γιάννης γοητεύει  με την απλότητά του  Κάτασπρο, φροντισμένο από  τους κατοίκους της περιοχής, νοικοκυρεμένο, περιμένει  τον προσκυνητή να ασπαστεί τα λιγοστά εικονίσματά του και να ανάψει  κερί στη χάρη του.  Δεν έχει τοιχογραφίες επώνυμων αγιογράφων, δεν  κοσμείται  με έργα  ξυλογλυπτικής,  δεν κρύβει διακοσμητικούς θησαυρούς. Είναι  στολισμένο με  τις προσφορές, τα τάματα και  της λαϊκής τεχνοτροπίας εικόνες  των πιστών ανθρώπων της  καθημερινής βιοπάλης και του μόχθου. 

     Αν και βρίσκεται στη σκιά  του μεγάλου μοναστηριού και της Παλαιάς  Χώρας  το εκκλησάκι αυτό ξεχωρίζει μαζί με τα υπόλοιπα της περιοχής μέσα στα περιβόλια και στα λιόδεντρα αποτελώντας μικρή  όαση πνευματικής ανάτασης και αναψυχής  για  τους δουλευτές  των αγρών.

   Δεν διαφέρει  σε τίποτα από τα μικρά γραφικά ξωκκλήσια που συναντάμε  στην υπόλοιπη Αιγινήτικη ενδοχώρα αλλά  και  στην ελληνική ύπαιθρο. 

  Ένας  περίπατος  στο μικρό δρομάκι  που τέμνει τον οικισμό  και συνδέει τη μία άκρη  του  με την άλλη, από το γεφυράκι μέχρι το δρόμο προς τη Χρυσολεόντισσα, θα μας προσφέρει  μια άλλη θέαση  της αγροτικής Αίγινας. Θα  συναντήσουμε  έναν μικρό χείμμαρο, αλωνάκια, πηγάδια και νοικοκυρεμένες αυλές γεμάτες  λουλούδια κάθε είδους, κληματαριές και οικόσιτα ζώα.

Οι τρεις τελευταίες φωτογραφίες που ακολουθούν τραβήχτηκαν από  το μαθητή Ηλία Γαλάνη.