Του Άγιου Αντρέα, το κρύο αντριεύει.

   Ο Νοέμβρης θέλησε να μας αποχαιρετήσει με νοτιάδες και καλές θερμοκρασίες  ξεφεύγοντας από την παράδοση που τον ήθελε  να φέρνει μπόλικο κρύο ειδικά την τελευταία του μέρα που είναι και εορτή του Αγίου Ανδρέα.  Οι παλαιότεροι είχαν συνδυάσει  τον ερχομό του χειμώνα με το όνομα του τελευταίου Αγίου του Νοεμβρίου.  Κυρίως ήθελαν να τονίσουν, πέρα από τις εκάστοτε παραξενιές του καιρού, πως ο χειμώνας οριστικά έχει έρθει και  δεν χωρούν άλλες αναβολές στην προετοιμασία του σπιτιού για τα μεγάλα κρύα.

   Η κ. Λίνα Μπόγρη – Πετρίτου μας διαφωτίζει σχετικά στο βιβλίο της:  «Τα λέμε και στην Αίγινα»:

Το κρύο δυναμώνει και ο τελευταίος Άγιος, ο Άγιος Ανδρέας, κλείνει το μήνα:

 -Του Άγιου Αντρέα, το κρύο αντριεύει.

Και η συμβουλή των γεωργών, αφού οι δουλειές τέλειωσαν:

-Ο Νοέμβρης έκλεισε; Τα ζευγάρια είναι στο στάβλο.

Το φθινόπωρο τελειώνει με το Νοέμβρη, τα σημάδια της λαμπερής Πούλιας  χάνονται με τη δύση της στον ουρανό και μένουν τα λόγια του παππού του γεροντάκου για όλα τούτα:

«Ανήμερα του Άι Φιλίππου, κορικάτσι μου, η Πούλια κατεβαίνει τσαι φιλεί τη γης, τσαι λάμπει όλος ο τόπος όπου κατεβαίνει, τσαι επειδή το φως είναι μπόλικα μοιρασμένο ολούθε, δεν είναι καλό να βγαίνουνε όξω οι ανθρώποι. Λένε ότι βγαίνουνε οι ανεράιδες στα τρίστρατα τσαι στήνουνε το χορό…»

Ο Άγιος Ανδρέας κοντά στη Χρυσολεόντισσα.

  Σκαρφαλώνοντας προς το Μοναστήρι της Χρυσολεόντισσας, ένα από τα χαρακτηριστικά  του τοπίου είναι η ύπαρξη πολλών  μικρών  εξωκλησιών. Συγκεκριμένα στα δεξιά καθώς πλησιάζουμε προς το μοναστήρι διακρίνουμε το ύψωμα του Αγίου Ανδρέα, όπου στην κορυφή του υψώνεται το ταπεινό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα που εορτάζει σήμερα  30 Νοεμβρίου.

  Το ξωκλήσι βρίσκεται  στα βορειοδυτικά  του μοναστηριού.  Σήμερα  με την ενασχόληση πολλών ομάδων και συλλόγων με τα μονοπάτια  της Αίγινας, το ύψωμα αποτελεί έναν από τους πεζοπορικούς προορισμούς της Αίγινας.
   Στην επόμενη πανοραμική φωτογραφία το εκκλησάκι  μόλις  που διακρίνεται  στην κορυφή  του πρώτου από αριστερά  υψώματος.

  Άλλα  εκκλησάκια αφιερωμένα  στον Άγιο Ανδρέα  εντοπίζουμε στο Βαθύ και στο Μαραθώνα της Αίγινας.

Εγκαταλελειμμένες βάρκες στις ακτές.

  Αριστερά και δεξιά  των Τάφων των Σαλαμινομάχων  αρκετοί   "μερακλήδες"  πρώην ή νυν ψαράδες  έχουν εδώ και χρόνια παρατήσει τις παλστικές  τους βάρκες  σε σημεία  που το καλοκαίρι δεκάδες ή εκατοντάδες λουόμενοι με μικρά παιδιά κάνουν το θαλάσσιο λουτρό τους.

   Δεν είναι μόνο η εικόνα  μιας σάπιας ή τρύπιας βάρκας που ενοχλεί είναι και αυτή η ίδια η κατάσταση  της όταν στην  7η κατά σειρά  φωτογραφία που παραθέτουμε υπάρχουν πολλά και επικίνδυνα υλικά  στο εσωτερικό της μέχρι και ένα σιδερένιο βαρέλι που είναι διπλωμένο και τσακισμένο!!!

   Αυτό διαπίστωσε στην  τελευταία  της εξόρμηση  η Ομάδα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  του 2ου Γυμνασίου Αίγινας  την πορηγούμενη Κυριακή 26 Νοεμβρίου στις  δύο παραλίες αριστερά και  δεξιά  της περιοχής  των τάφων των Σαλαμινομάχων.  Το θέμα  του προγράμματος  που μελετούν οι μαθητές είναι:  "Οι βόρειες ακτές  της Αίγινας"  και  από τις πρώτες επισκέψεις  των μαθητών και τη δημοσιοποίηση  της κατάστασης που επικρατεί  σε αυτές  τις ακτές  κάποιοι ενοχλήθηκαν,  διότι εύκολα αποκαλύπτονται και οι αίτιοι αυτής της κατάστασης.

    Είναι  πολύ λυπηρό για  το ήθος και τη πολιτεία  των ανθρώπων του νησιού, ντόπιων και επισκεπτών, να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, τη στιγμή  που οι φυσικές ομορφιές  της  Αίγινας ταξιδεύουν σε όλο  τον κόσμο   και βραβεύονται  σε  διεθνείς διαγωνισμούς.

  Για  αυτές  τις άσχημες εικόνες  μπορεί να είμαστε όλοι υπεύθυνοι αλλά  πρωταρχικά  οι έχοντες  την ευθύνη  των ακτών  της Αίγινας.

Οι  φωτογραφίες τραβήχτηκαν από το μαθητή Παντελή Λαζάρου.

Η υπεραιωνόβια ελιά της Αίγινας στην 11η θέση του κόσμου.

   Η υπεραιωνόβια ελιά στο νησί του Αργοσαρωνικού κατέκτησε την 11η θέση σε ένα φωτογραφικό αφιέρωμα για τα πιο όμορφα δέντρα του κόσμου…  Η  εικονιζόμενη ελιά  βρίσκεται  στον αρχαίο ελαιώνα  της Αίγινας ανάμεσα σε πολλές όμοιες  της. Στο μαγικό αυτό χώρο που περικλείεται από μικρά υψώματα και  το Όρος  της  Αίγινας, υπάρχουν πολλές  αιωνόβιες ελιές σε ένα περιβάλλον πολύ διαφορετικό και ασυνήθιστο  για το νησί του Σαρωνικού.

    Είναι μια περιοχή που δεν την έχει αγγίξει  η τουριστική ανάπτυξη, έχει μείνει στην κυριολεξία ανέγγιχτη από  το χρόνο και διατηρεί  το ύφος άλλων εποχών. Στην περιοχή υπάρχουν πολλά  ζώα όπως πρόβατα ακόμα και αγελάδες, τρία εκκλησάκια και μια  παλαιά δεξαμενή στην οποία  συγκεντρώνονταν  τα νερά  που κατέβαιναν  από το Όρος.

    

   Αρκετές  φορές  η περιοχή έχει επιλεγεί  για φωτογραφήσεις  όπως από το διάσημο οίκο μόδας HERMES. 

   

   Η  κατάταξη της ελιάς  στα πιό διάσημα  δέντρα  του κόσμου,  τιμά  την Αίγινα και  αποδεικνύει ότι  όταν  προσέχουμε και  διατηρούμε  το περιβάλλον καθαρό και αναδεικνύουμε τις  φυσικές ομορφιές  του τόπου μας, μόνο  ουσιαστικό κέρδος μπορούμε να αποκομίσουμε.

"Αβέρωφ" ένα πλοίο που δεν σιώπησε ποτέ.

 Δεν χρειάζονται οι μεγάλες βραβεύσεις για να καταλάβουμε  εμείς οι Έλληνες τη σπουδαιότητα του αιωνόβιου πολεμικού πλοίου - θρύλου για την Ελλάδα και τους αγώνες της. Είναι  το πλοίο που επέζησε από δύο παγκόσμιους πολέμους και μπήκε  στα Δαρδανέλια. Είναι  το σύμβολο  της ελληνικής ναυτοσύνης και το μεγαλείο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

   Αγκυροβολημένο  στον Πόρο παλιά, στον Φλοίσβο και  στη Θεσσαλονίκη γίνεται σημείο αναφοράς και η παρουσία του διδάσκει Ιστορία. Βάζει σε δοκιμασία  την κρίση μας και ωθεί σε επαναπροσδιορισμό και επανατοποθέτηση απέναντι σε γεγονότα, πρόσωπα, στιγμές της ζωής του Έθνους των Ελλήνων.

   Κι αν τα κανόνια του  σιώπησαν εκείνο μιλά  με τη μοναδικά κομψή γκρίζα φιγούρα του. Μιλά για ευθύνες και υποχρεώσεις απέναντι στον τόπο, στην Ελλάδα, στις νέες  γενιές.

   Ναι  το θωρηκτό "Αβέρωφ" είναι το πλοίο  της χρονιάς γιατί είναι το πλοίο  της καρδιάς όλων των Ελλήνων  και επιλέχθηκε από τη Lloyd’sList να βραβευθεί με το βραβείο “Πλοίο του έτους 2017”, για τα επιτεύγματά του και την προσφορά του στο Έθνος.

 

Ένας περίπατος στους τάφους των Σαλαμινομάχων.

   Κάλλιστα  θα μπορούσαμε να κάνουμε έναν περίπατο σε έναν ακόμη αρχαιολογικό χώρο  της Αίγινας που μαραζώνει και είναι βουλιαγμένος στη ήθη και την αδιαφορία μας.

   Ο λόγος  για  την περιοχή των Σαλαμινομάχων στο Λιβάδι  της Αίγινας, όπου βρίσκονται δεκάδες τάφοι  οι οποίοι υποδέχθηκαν τους σωρούς των  μαχητών στη Ναυμαχία  της Σαλαμίνας.

   Η περιοχή πέρα από το Αρχαιολογικό ενδιαφέρον προσφέρει  μια ευκαιρία περιπάτου σε έναν ανοιχτό τόπο  τον οποίο οι περίοικοι ευτυχώς έχουν προστατεύσει από  άσκοπες χρήσεις. Αποτέλεσμα αυτών  των ενεργειών και της φροντίδας είναι να μην υπάρχουν σκουπίδια στην περιοχή παρά  το γεγονός ότι την περίοδο  του καλοκαιριού συχνάζουν πολλοί κάνουν  τον περίπατο τους ή βουτούν στη θάλασσα από  τα βράχια. Η περιοχή προσφέρεται για ψάρεμα. Κάποιες φορές  ο διερχόμενος μπορεί να συναντήσει άλογα να βόσκουν στην περιοχή, ή την Καθαρά Δευτέρα να "ξαπετούν" κάποιοι το χαρταετό τους.

    Όμως αν  οι παραπάνω εικόνες αποτελούν  μια  συνηθισμένη χρήση ενός οποιουδήποτε χώρου αναψυχής, φανταστείτε  πως θα ήταν τα πράγματα  αν όλοι μας είχαμε φροντίσει να είναι οργανωμένος ο χώρος  και να προσφέρεται  ως τμήμα οργανωμένου περιπάτου μιας  περιοχής  όπου βρίσκεται  το σπίτι του Νίκου Καζαντζάκη, η οικία και το Μουσείο Καπράλου.

   Για  τους χώρους  αυτούς  δεν είναι μόνο υπεύθυνοι οι κρατούντες  αλλά  και  όλοι μας. Γιατί  είναι και στη δική μας ευθύνη να τους διατηρούμε καθαρούς και να  τους γνωρίζουμε. 

Ο Άγιος Στυλιανός στου "Ογδόντα".

  Γλυκά  και μπόλικος άρτος πάνω στο τραπέζι για όσους δεν πρόλαβαν. Για όσους περαστικούς θελήσουν να "ξεβαλικεύσουν"  για να προχωρήσουν μέσα στα χωράφια για να φτάσουν μέχρι την πόρτα του ταπεινού Αγίου Στυλιανού, προστάτη Αγίου των μωρών και των μικρών παιδιών. 

   Αναφερόμαστε  στο γνωστό εκκλησάκι στην περιοχή "Ογδόντα"  κοντά  στο Κέντρο Υγείας.  Ανάμεσα σε ελιές  και φιστικιές ξεχωρίζει  η άσπρη φιγούρα της εκκλησίας  που εορτάζει σήμερα δαφνοστολισμένη και σημαιοστολισμένη

  Μια μικρή όαση για όλους εκείνους που περνούν βιαστικοί από την πολύβουη λεωφόρο Α. Λεούση.

   Το αρχικό κτίσμα έχει δεχθεί πολλές προσθήκες κυρίως προς  τα νότια με αποτέλεσμα να παρουσιάζει μια ιδιαίτερη εικόνα. Λόγω της χειμωνιάτικης εορτής του έχει  δημιουργηθεί στη νότια πλευρά ένα πρόσθετο δωμάτιο με τζαμαρία και ένας σκεπαστός χώρος με κεραμίδια (ευτυχώς), για τους πιστούς  που δεν χωρούν την ημέρα της πανήγυρης στον κυρίως ναό η θέλουν να προστατευτούν από το κρύο και τη βροχή.

   Η καθαριότητα και ο στολισμός ωστόσο μαρτυρούν την αγάπη των ενοριτών και των γειτόνων  του.

   Η εκκλησούλα  του Αγίου Στυλιανού στην περιοχή αυτή είναι η δεύτερη που υπάρχει στο νησί μετά  την πρώτη στην Παλαιά Χώρα, όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενη σημείωσή μας.

Ο Άγιος Στυλιανός της Παλαιάς Χώρας.

  Μια από τις σωζόμενες εκκλησίες της Παλαιάς Χώρας στην Αίγινα είναι αυτή του Αγίου Στυλιανού η οποία ανήκει αρχιτεκτονικά στον τύπο του μονόχωρου δρομικού ναού και βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου της Παλαιάς Χώρας κοντά στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης.   Η ευλάβεια των Αιγινητών προς τον Άγιο προστάτη των μικρών παιδιών είναι πολύ παλιά. Συνηθίζουν ανήμερα της εορτής να φέρνουν τα βρέφη και τα μικρά παιδιά  στην Εκκλησία για να λειτουργηθούν και να κοινωνήσουν.  Η  ευλάβεια των ανθρώπων συνοδευόταν και από τα αιτήματα για υγεία των μικρών παιδιών σε εποχές που υπήρχε μεγάλη πείνα, μεγάλη παιδική θνησιμότητα και η παραμικρή αρρώστια ήταν ικανή να αποβεί μοιραία  για τη ζωή του παιδιού. Έτσι  δικαιολογείται άλλωστε και η ευχή "να σας ζήσει"  που αντάλασσαν και ανταλάσσουν ακόμα στις γιορτές ή στην βάπτιση.

 Άλλη εκκλησία  του Αγίου Στυλιανού συναντάμε στου "Ογδόντα"  προς το Κέντρο Υγείας.

   Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία (Μικρά Ασία). Οι ιστορικές πληροφορίες που διαθέτουμε γι' αυτόν είναι πενιχρότατες. Έζησε μεταξύ 4ου και 6ου αιώνα και θεωρείται προστάτης των νηπίων και θεραπευτής των παιδικών ασθενειών. Η ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 26 Νοεμβρίου. Από παρε- τυμολογία  του ονόματος του πιστεύεται ότι αυτός "στυλώνει" δηλαδή ενισχύει την υγεία των παιδιών. Στην Ικαρία έχουν  στα σπίτια εικόνα του Αγίου και όταν αρρωστήσει  κάποιο παιδί τη λειτουργούν και σταυρώνουν με αυτήν το παιδί. Στην Κρήτη οι γονείς των παιδιών που πεθαίνουν πρόωρα, ονομάζουν το παιδί μετά το θάνατό του "Στυλιανό". Εξαιρετικά διαδεδομένο είναι κυρίως ανάμεσα στους Βλάχους το όνομα "Στέργιος" ως παραλλαγή του "Στέλιος" το οποίο δίδεται κατόπιν τάματος γαι ευτοκία από επίτοκες γυναίκες οι οποίες μέχρι τότε δεν είχαν αποκτήσει παιδιά. Η ιαματική θαυματουργία του Αγίου πέρασε και στην εικαστική απόδοση του Αγίου σε Βυζαντινές και κυρίως μεταβυζαντινές εικόνες όπου παρουσιάζεται ο Άγιος ως γέροντας που κρατά στο αριστερό χέρι του σπαργανωμένο βρέφος ενώ με το δεξί ένα ειλητάριο που γράφει: " Παίδων φύλαξ πέφυκα αλλά Θεού το  δώρον"

Έκπτωση στα εισιτήρια κάθε Τετάρτη.

     Έστω και για μια ημέρα, κάθε Τετάρτη, οι κάτοικοι των Μεθάνων - Τροιζηνίας και Πόρου θα μπορούν να ταξιδέυουν με έκπτωση προς και από Πειραιά.

   Από  το Porosnews:

    Σύμφωνα με ανακοίνωση του Δημάρχου Πόρου Γιάννη Δημητριάδη, δεκτό έγινε από την Hellenic Seaways το αίτημα των δημάρχων Πόρου και Τροιζηνίας – Μεθάνων για μειωμένες τιμές εισιτηρίων στους κατοίκους των δύο δήμων.

    Σύμφωνα με επιστολή της HSW, 50% έκπτωση σε όλους τους κατοίκους των Δήμων Πόρου και Τροιζηνίας – Μεθάνων θα παρέχει στο εξής η εταιρία Hellenic Seaways κάθε Τετάρτη στο πρωινό δρομολόγιο προς Πειραιά (07:40) και στο απογευματινό από Πειραιά (17:00) και όσο δεν υπάρχει στην γραμμή συμβατικό πλοίο.
    Η σχετική απόφαση της εταιρίας ελήφθη σε ανταπόκριση κοινής επιστολής που τής απέστειλαν οι Δήμαρχοι των δύο Δήμων, Γιάννης Δημητριάδης και Κώστας Καραγιάννης, οι οποίοι και υπέβαλαν το σχετικό αίτημα.
   Οι δύο Δήμοι ευχαριστούν την εταιρία για την άμεση ανταπόκρισή της στο εύλογο αίτημά τους.

Εμείς θα προσθέταμε ότι όποιος διεκδικεί με σοβαρότητα και επιμονή στο τέλος αποκομίζει κάποιο όφελος. Ο νοών νοείτω.

Το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στον Κοντό.

  

 Γιορτάζει το μοναστηράκι της Αγίας Αικατερίνης στους πρόποδες της Παλαιάς Χώρας. Μια μικρή γυναικεία αδελφότητα η οποία στην κυριολεξία ζει και αναπνέει στη σκιά  της Παλαιάς Χώρας της Αίγινας και του μεγάλου μοναστηριού του Αγίου Νεκταρίου. Εντυπωσιάζεται ο επισκέπτης από την απλότητα του χώρου και την ησυχία του μικρού μοναστηριού.  Επιλογή  πολλών Αιγινητών  που διαλέγουν τη Μονή  για εκκλησιασσμό ή την τέλεση του μυστηρίου  της Βάπτισης. Μια αγιοβάδιστη γωνιά  της Αίγινας αν αναλογιστεί κάποιος πόσοι Άγιοι έζησαν στην περιοχή, πόσες σύγχρονες εκκλησιαστικές μορφές βημάτισαν τα χώματα αυτά, ασκήθηκαν και τελείωσαν το βίο τους.

   Αντιγράφουμε από την παράδοση της Μονής:

Στην Αίγινα υπάρχει Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου. Υπήρχε εκεί ένα εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης και θαυματουργικά βρέθηκε η εικόνα της. Δυστυχώς το εκκλησάκι αυτό το είχε ένας πολύ βλάσφημος. Το 1908 το αγόρασαν δυο καλογριές. Ο Άγιος Νεκτάριος τότε ευχαριστήθηκε πολύ. 
Όταν αγοράσθηκε το κτήμα εκείνο, δεν είχε νερό. Σκάψανε τριάντα μέτρα και νερό δεν βρισκόταν. Τότε ένας Αγιορείτης Ιερομόναχος, έκανε παράκληση στην Αγία με τις μοναχές. Κατέβασε κατόπιν μέσα στο ξεροπήγαδο την εικόνα, λιβάνισε και είπε με την αθώα πίστη του:
- Εάν Αγία μου Αικατερίνη δεν μας βγάλεις νεράκι, δεν θα σε βγάλουμε απ' εδω μέσα!!
Την νύχτα που προσεύχονταν οι καλογριές, ακούσθηκε θόρυβος και παράξενος κρότος, το δε μικρό μοναστηράκι σείστηκε από τα θεμέλια του.
- Θύμωσε, είπαν, η Αγία και θα μας καταστρέψη, γιατί την αφήσαμε μέσα στα χώματα.
Το πρωί κατέβηκε ο Ιερομόναχος να βγάλη την εικόνα. Βλέπη όμως στα τοιχώματα του ξεροπήγαδου χαραγμένο ένα Σταυρό. Και είδε πως ο Σταυρός εκείνος ήταν βρεγμένος στο κάτω μέρος.
Σηκώνει την εικώνα και φωνάζει στις καλογριές για το χαρμόσυνο γεγονός. Το πηγάδι έβγαλε νερό...
Ε, λοιπόν, από τότε, το 1924 το νερό του πηγαδιού υπάρχει και αρκετό μάλιστα, ώστε να ικανοποιή τις ανάγκες του Μοναστηριού.

"Ο κόσμος είναι μεγάλος" στον κινηματογράφο "Τιτίνα"

              Συνέχεια προβολών  στον κινηματογράφο "Τιτίνα"  κι αυτό  το Σαββατοκύριακο

Σκηνοθεσία: Στέφαν Κομαντάρεφ
Βουλγαρία, 2008

Ο νεαρός Σάσκο από τη Βουλγαρία ζει στη Γερμανία. Σε ένα τροχαίο δυστύχημα σκοτώνονται οι γονείς του και ο ίδιος επιβιώνει, όμως παθαίνει αμνησία. Ο παππούς του, ο Μπάι Ντάνε, γνωστός στο χωριό ως ο "βασιλιάς στο τάβλι", φεύγει εσπευσμένα στη Γερμανία. Ξεκινούν μαζί, πάνω σε ένα διθέσιο ποδήλατο, το ταξίδι της επιστροφής στη Βουλγαρία περνώντας από μέρη από τα οποία είχε περάσει ο μικρός Σάσκο στο ταξίδι της μετανάστευσης. Ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο μέσα στο οποίο ο Σάσκο θα ανακαλύψει την ταυτότητά του.

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ίλια Τρογιάνοφ. Απέσπασε βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ ανά τον κόσμο, ιδιαίτερα για την ερμηνεία του Μίκι Μανόιλοβιτς στο ρόλο του παππού, ένα ρόλο που κατέδειξε το ταλέντο του σπουδαίου αυτού Σέρβου ηθοποιού.

Παρασκευή  24 Νοεμβρίου
8.30 μμ. βραδινή (μία προβολή) 
 Σάββατο 25 Νοεμβρίου:
6.30 μμ. απογευματινή και 8.30 μμ. βραδινή (δύο προβολές)
Κυριακή 26 Νοεμβρίου
6.30 μμ. απογευματινή (μία προβολή)
Τιμή εισιτηρίου: Γενική Είσοδος 5.00€

Το μεγαλείο της φύσης και ο μικρός άνθρωπος

    Πανέμορφες εικόνες  ανέβασε στο διαδίκτυο ο κ.  Σωτήρης Μαρμαρινός. Πανέμορφες και μοναδικές σε αγριότητα όταν  τις κοιτάς από απόσταση και από  τη σιγουριά και ασφάλεια  της οθόνης. Το ξαφνικό αυτό μπουρίνι  της  προηγούμενης Δευτέρας  20 Νοεμβρίου αναστάτωσε για  τα καλά τα ήρεμα νερά  του λιμανιού της Αίγινας.

   Η  αντάρα  η δύναμη  και το ύψος των κυμάτων  πρόσφεραν άλλες αποχρώσεις  στη βασανισμένη από το πουνέντη προβλήτα. Μπορεί  για κάποιους οι εικόνες αυτές να είναι συνηθισμένες. Η κατάσταση αυτή συχνά- πυκνά  τους χειμερινούς μήνες  ταλαιπωρεί και  βασανίζει  τους επιβάτες και βάζει σε σοβαρό κίνδυνο τη διαδικασία επιβίβασης και αποβίβασης τους. Πέρα από  αυτές  τις σκέψεις  όμως,  ο νους  του ανθρώπου αναλογίζεται την μικρότητα  του, την αδυναμία του να δαμάσει τη φύση , να την τιθασεύσει, να την ελέγξει, να ρυθμίσει τη λειτουργία  της με  τεχνικά έργα και κατασκευές σαθρές.

   Οι πρόσφατες καταστροφές  στην Αττική, οι ανθρώπινες απώλειες και η πεισματική αδιαφορία  εδώ στην Αίγινα  να  βελτιωθούν οι συνθήκες  ζωής, να δημιουργηθούν επιτέλους σωστές υποδομές και να δοθούν λύσεις ζωής προκαλούν θλίψη αλλά  και βαθιά  περισυλλογή.

  Η φύση προικισμένη με αρμονία και σοφούς νόμους θα συνεχίσει  το αιώνιο έργο  της βάζοντας σε δοκιμασία και κρίση,  τον ανθρώπινο εγωισμό, την αμετροέπεια, την οίηση. Η φύση θα συνεχίσει  να  τιμωρεί την ύβρη.

 Και ο άνθρωπος θα στέκεται απαθής πίσω από  τα εκδοτήρια να περιμένει.............

Τα Εισόδια στην Αίγινα.

  Προάγγελος  των Χριστουγέννων η μεγάλη σημερινή Θεομηρική εορτή των Εισοδίων  της Θεοτόκου. Από σήμερα  βασικά μπαίνουμε στην τελική ευθεία  για τα Χριστούγεννα με  τους  χριστουγεννιάτικους ύμνους και τα τροπάρια  να έχουν κυρίαρχη θέση  στις  ακολουθίες  της Εκκλησίας.

  Η  ζεστή εορτή των Εισοδίων  τιμάται ιδιαίτερα  στην Αίγινα όπου πολλές εκκλησίες είναι αφιερωμένες  στην μικρή Παναγία που εισέρχεται  στο Ναό. Και  δεν είναι μόνο ο μεγάλος ενοριακός ναός  των Εισοδίων, η γνωστή  "Παναγίτσα" στο λιμάνι. Υπάρχει ικανός  αριθμός εκκλησιών στην ενδοχώρα με κυρίαρχη αυτή στο Βαθύ.

Στο Βαθύ:

  Ο πασίγνωστος  ναός  του Αγίου Σεραφείμ  μετά τα  Λουτρά στη στροφή του δρόμου είναι αφιερωμένος βασικά  στα Εισόδια  της Θεοτόκου. Ο ναός με το μικρό κελάκι δίπλα ακριβώς είναι  μεγάλο προσκύνημα  στη Σουβάλα. Εκκλησιαστικά ανήκει στην ,ενορία  του Βαθέος. Αξίζει για  την ιστορία να αναφέρουμε  πως  τον χώρο αυτό χρησιμοποιύσε συχνά ο Άγιος  Νεκτάριος όταν κατέβαινε για  τα θερμά λουτρά  στην περιοχή.

Στην Κυψέλη:

  Ο  ενοριακός ναός  από παλιά  ήταν αφιερωμένος  στα Εισόδια, γι' αυτό και γινόταν μεγάλο πανηγύρι στην Κυψέλη. Με  την οικοδόμηση  του νεότερου ναού προτιμήθηκε να αφιερώσουν  το ναό  στον Ευαγγελισμό. Ωστόσο στο σημερινό ναό  το δεξιό κλίτος είναι αφιερωμένο  στα Εισόδια  και κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα ο ιερέας  λειτουργεί  στην  Τράπεζα  του ιερού.

Στην  Παχιοράχη και  στην Πέρδικα:

   Και  στους  δύο οικισμούς οι κοιμητηριακοί ναοί είναι αφιερωμένοι  στα  Εισόδια.

Στο  Αγκίστρι:

  Υπάρχει  ξωκκλήσι στον οικισμό Μετόχι.

   Η  Παναγία  για άλλη μια  φορά  βλέπουμε  πως παραμένει το πιό αγαπητό πρόσωπο  στη χριστιανική λατρεία. Οι  πολλές  εορτές  της  είναι  πνευματικές ευκαιρίες στις οποίες  ο πιστός λαός εκφράζει  τις ευχαριστίες, την ευγνωμοσύνη και  την αγάπη του προς  το πρόσωπό  Της.

Γιορτάζει η Μεσοσπορίτισα στην Παχιοράχη

   

  Κατανυκτική η ατμόσφαιρα  με  αναφορές σε  χριστουγεννιάτικα διηγήματα  του Παπαδιαμάντη  στη Μεσοπσπορίτισα της Παχιοράχης. Ο κοιμητηριακός ναός  του χωριού γιορτάζει  των Εισοδίων της Θεοτόκου 21  Νοεμβρίου και πολλοί πιστοί από το Μαραθώνα και από  τα γύρω  μικρά χωριουδάκια τιμούν την  εορτή με τη συμμετοχή  τους. Συνεπής στην ετήσια εορτή ο εφημέριος της Παχιοράχης αρχιμανδρίτης π.Φιλόθεος χάρη στον οποίο  τα  ταπεινά εκκλησάκια  της  περιοχής έχουν πάρει  ζωή και λειτουργούνται  τακτικά.

   Το ναΰδριο  είναι ταπεινό αλλά άριστα  φροντισμένο και τη γνωστή  προέκταση  όπως συνηθίζεται προς  τα δυτικά  για τις ανάγκες  των πιστών, άλλωστε  το πναηγύρι είναι χειμωνιάτικο.

   Αν  κάποιος επισκεφθεί  το χώρο αξίζει να μπει  στο κοιμητήριο  που βρίσκεται  στα  βόρεια  του ναού και να  δει  το μικρό πέτρινο μνηνείο  που αναγράφει τα ονόματα των ιερέων της Παχιοράχης  της γνωστής οικογένειας  Τρίμη.

  Επίσης για  τους εραστές  της  φύσης  της  Αίγινας  στα  ανατολικά  του ναού υπάρχει  μια μεγάλη φυσικήδ εξαμενή νερού  ή αλλιώς  "Σουβάλα", από τις μεγαλύτερες  στην Αίγινα καθώς  και  τμήμα από πέτρινο μονοπάτι  που συνδέει  τη  Χρυσολεόντισσα  με τον οικισμό και  το Όρος.