Οι Άγιοι Ανάργυροι στην Αίγινα.

   Ο  Ιούλιος είναι ένας μήνας με πολλά πανηγύρια. Ενδεικτικά αναφέρουμε  μερικά όπως της Αγίας Κυριακής της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Παντελεήμονα, του Προφήτη Ηλία. Πανηγύρια σε πολλά γραφικά ξωκλήσια στην ύπαιθρο, σε παραλίες, βουνοπλαγιές ή στις κορυφές των βουνών.

  Καλωσορίζουμε λοιπόν  τον Ιούλιο με εικόνες από το εσωτερικό της Αίγινας. Οι πρώτες από τον μεσα - αγρό, όπου εκεί η Αίγινα παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα τονίζοντας την αγροτική και κτηνοτροφική πλευρά και ζωή της. Η εικόνα από την Παλαιά Χώρα προς την πλευρά του Μεσαγρού και μέχρι την Αγία Μαρίνα πίσω από τα χαμηλά βουνά αποκαλύπτει ένα τοπίο γεμάτο γόνιμα χωράφια και πευκοδάσος. Ακριβώς πίσω από τα πρώτα βράχια της φωτογραφίας - στην περιοχή Μπαρού- βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων που εορτάζει σήμερα.

  Α΄ Οι  Άγιοι Ανάργυροι στου Μπαρού.

Δίπλα στο  εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση ένα πανέμορφο αλώνι. Ίσως να πρόκειται για το καλύτερο συντηρημένο αλώνι της Αίγινας και από τα μεγαλύτερα. Έχει διάμετρο 14 μέτρα, είναι πεντακάθαρο και με ασβεστωμένο το τοιχίο του στην περίμετρο. Στο κέντρο του αλωνιού τότε υπήρχε αντί για "στιχερό" ένας στύλος ο οποίος συγκρατούσε ένα καλώδιο της ΔΕΗ. Το αλώνι είναι αναπόσπαστο μέρος του πανηγυριού που στήνεται εκεί κάθε χρόνο των Αγίων Αναργύρων. Τη φροντίδα  για το εκκλησάκι έχει η οικογένεια  Πρωτονοταρίου.

 

                           Β΄  Οι Άγιοι Ανάργυροι στου "Σκέτου" στην Κυψέλη

    Σε έναν εσωτερικό δρόμο της Κυψέλης στην  ευρύτερη περιοχή της Ομορφοκλησιάς, συναντάει κάποιος ένα από τα ωραιότερα ξωκλήσια του νησιού που είναι αφιερωμένο στην μνήμη των Αγίων Αναργύρων και εορτάζει την 1η Ιουλίου. Η περιοχή αναφέρεται και ως  "Σκέτου" από τη ύπαρξη και λειτουργία παλαιότερα μιας ταβέρνας με αυτήν την ονομασία.

   Κτίσμα που θυμίζει έντονα τον κυκλαδίτικο τύπο εκκλησίας, με γεωμετρικές γραμμές και συμμετρία άψογα ευπρεπισμένο με άνετο και σκιερό περίβολο που ορίζεται από την ύπαρξη κιόνων πολύ χαρακτηριστικών  των αιγινήτικων αυλών.

    Αν κάτι εντυπωσιάζει τον επισκέπτη είναι η καθαριότητα  του χώρου και η απουσία περιττών αντικειμένων που συναντάμε συχνά σε αυτούς τους χώρους.Κάτω από τα πεύκα και τις ελιές θα δούμε εύρωστα γεράνια να κοσμούν τον περίβολο και να διακόπτουν το συνεχές άσπρο του ασβέστη. Το τραπεζάκι με  τη μεγάλη του βάση βοηθά στο να τοποθετηθεί επάνω του κάποια εικόνα για προσκύνηση ή για άλλη χρήση.

     Το κτίσμα βρίσκεται  σε μια απόλυτα γεωργική περιοχή γι' αυτό μην ξαφνιαστεί ο  επισκέπτης αν δει στα γύρω χωράφια να βόσκουν ζώα όπως πρόβατα ή κατσίκια.

 

Η εξόδιος ακολουθία της μακαριστής Παρθενίας στην Ι. Μονή Αγίου Χριστοφόρου

Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε  η εκδημία  της μακαριστής μοναχής Παρθενίας της Ιεράς Μονής  του Αγίου Χριστοφόρου, αν κρίνουμε από τα σχόλια  και την επισκεψιμότητα  της είδησης. Η μοναχή Παρθενία ήταν και η τελευταία μοναχή της αδελφότητας  της Μονής, κάτι που συγκίνησε ιδιαίτερα όσους αγαπούν τη Μονή και εκκλησιάζονται τακτικά  σε αυτήν.

Σήμερα  Τετάρτη  30 Ιουνίου και ώρα 09.00  π. μ. ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης τέλεσε  την εξόδιο ακολουθία μαζί με τον πρωτοσύγκελλο  της Ι. Μητροπόλεως αρχιμ. Νεκτάριο Δαρδανό και  ιερείς  της Αίγινας. Πολλοί πιστοί και φίλοι της Μονής συμπροσευχήθηκαν. 

Φωτογραφίες από το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας.

 

Οι ΄Άγιοι Απόστολοι στην περιοχή του Κοντού.

 

   Μια μεγάλη εορτή σήμερα αυτή των Αγίων Αποστόλων. Άλλο ένα μεγάλο ξωκλήσι πανηγυρίζει σήμερα από αυτά  που μετρούν μέσα  στην καθημερινότητά μας.

   Αναπόσπαστη ψηφίδα  της εικόνας της  ενδοχώρας  του νησιού  της Αίγινας αλλά  και της ακτογραμμής  της είναι  η παρουσία πολλών όμορφων μικρών εκκλησιών. Τα  ξωκλήσια στην ελληνική ύπαιθρο στα  βουνά ή στα νησιά μας είναι σημεία αναφοράς  της ζωής των ανθρώπων της υπαίθρου. Οικογένειες  ή ολόκληροι οικισμοί είχαν και έχουν  υπό  την προστασία  τους το μικρό ξωκλήσι  της αυλής τους. Του διορθώνουν  τους σοβάδες, μερεμετίζουν τις πεζούλες του, αλλάζουν τα κεραμίδια όταν στάζουν, τα ασβεστώνουν, τους ανάβουν τα καντήλια, τα θυμιατίζουν, τα λειτουργούν, τα πανηγυρίζουν. Η ζωή, οι λύπες και οι χαρές, οι γάμοι και τα βαφτίσια, τα πανηγύρια μέσα στον ετήσιο κύκλο είχαν σημείο αναφοράς πολλά  τέτοια εκκλησάκια. Κτίσματα μικρά, απλά  χωρίς  φτιασίδια και περιττά  στολίδια, προσιτά, προσαρμοσμένα στην ανθρώπινη κλίμακα, γι' αυτό και φιλικά και αγαπημένα.

   Αλήθεια  ποια θα ήταν  η εικόνα  της ελληνικής υπαίθρου  χωρίς  τις λευκές αυτές πινελιές  που διακόπτουν ευχάριστα  το πράσινο των Σποράδων, το βαθυγάλαζο του Αιγαίου, τους κάμπους της Κρήτης ή τα σύνορα των Δωδεκανήσων. Σκαρφαλωμένα πάνω σε βράχια και σε πλαγιές σαν παλαιοί βιγλάτορες σημαίνουν  την ώρα  του εσπερινού και της πρωινής Θείας Λειτουργίας, αφήνοντας να κυματίζει δίπλα  στο ταπεινό καμπαναριό μια γαλανόλευκη σημαία ελληνική.

   Οι  Άγιοι Απόστολοι στο γεφύρι  του Κοντού, είναι από τα πλέον αναγνωρίσιμα ξωκλήσια  της Αιγινήτικης φύσης αφού βρίσκεται σε ένα σημείο όπου καθημερινά περνούν από εκεί οι διερχόμενοι ντόπιοι, επισκέπτες, παραθεριστές,προσκυνητές ανηφορίζοντας προς  Άγιο Νεκτάριο, Μεσαγρό, Αφαία, Αγία Μαρίνα. Το βλέμμα σου δεν μπορεί να μην συναντήσει το όμορφο ναΰδριο  με το ψηλό καμπαναριό και τα κυπαρίσσια, ολόλευκο και καθαρό να στέκει στην άκρη  του δρόμου και να  υπενθυμίζει στους διερχόμενους  ότι ο  τόπος είναι ιερός και αγιοβάδιστος.

    Ο περιποιημένος αυλόγυρος μαρτυρεί  την αγάπη και την φροντίδα  των γειτόνων  του.

   Αναφέρεται πως παλαιότερα  ο ναός αυτός  μαζί με  τα διπλανά σπιτάκια αποτελούσαν ένα μικρό  μοναστηράκι  που ακολουθούσε  το παλαιό ημερολόγιο.

                                       Φωτογραφίες  των: Ηλία Γαλάνη και Βίκυς Κουνάδη

Οι Άγιοι Απόστολοι στο Ποριατάδο της Κυψέλης.

                                  

    Εορτή Αγίων Αποστόλων με το  ξωκλήσι  που είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Αποστόλων στην περιοχή Ποριατάδο της Κυψέλης.

   Από  τα λιγότερο γνωστά  ξωκλήσια  της περιοχής της  Κυψέλης μια που είναι σκαρφαλωμένο στους πρόποδες του βουνού της Δραγωνέρας, κρυμμένο στην κυριολεξία μέσα στο πράσινο.

   Μέσα σε μια καταπράσινη ρεματιά στον Ποριατάδο, στους πρόποδες του βουνού Δραγωνέρα στα ανατολικά της Κυψέλης, βρίσκεται  το άγνωστο από τους πολλούς ξωκκλήσι των Αγίων Αποστόλων που εορτάζει  στις 30 Ιουνίου. Το σημείο είναι πανέμορφο, εκεί  στραγγίζει το νερό που κατεβαίνει από το βουνό, γι' αυτό στην περιοχή υπάρχουν αρκετές στέρνες και πηγάδια.
   Το εκκλησάκι είναι απλό - απέριττο, γνήσιο δείγμα νησιώτικου κτίσματος, κάτασπρο, θολωτό  συντροφεύεται από ένα κυπαρίσσι στο ιερό του. Κοντά του βρίσκεται και το άλλο μεγαλύτερο ξωκκλήσι της Ανάληψης. Για όσους θέλουν να σκαρφαλώσουν μέχρι εκεί θα πρέπει να ακολουθήσουν το δρόμο που φτάνει μέχρι την παλιά ταβέρνα "Κελάρι". Από κει βρίσκεται σε απόσταση περίπου 100 μέτρων.

   Από το σημείο αυτό πηγάζει και διασχίζει  την Κυψέλη και το Λεόντι ο χείμαρρος  του Ποριατάδου ο οποίος καταλήγει στο λιμάνι του Λεοντίου. Παλαιότερα ο χείμαρρος αυτός είχε προκαλέσει καταστροφές εξαιτίας  της μεγάλης ποσότητας νερού που "κατέβαζε".

Εκοιμήθη η τελευταία μοναχή του Ι.Ησυχαστηρίου Αγίου Χριστοφόρου Αιγίνης.

Εκοιμήθη χθες  η τελευταία  μοναχή του Ιερού Ησυχαστηρίου του Αγίου Χριστοφόρου Αιγίνης, Παρθενία μοναχή.

Η μοναχή Παρθενία, 88 ετών, καταγόταν από  το Λασίθι της Κρήτης και το κοσμικό της όνομα ήταν Ειρήνη Καλαϊτζάκη.

Η εξόδιος ακολουθία  θα τελεστεί αύριο Τετάρτη 30 Ιουνίου  και ώρα  09.00 προεξάρχοντος  του Σεβ.Μητροπολίτου Ύδρας κ.κ. Εφραίμ  του πρωτοσυγκέλλου αρχιμ. Νεκτάριου Δαρδανού και των ιερέων  της  Αίγινας.

 

Οι Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος στα Πλακάκια.

                                  

             Από τις πιό χαρακτηριστικές εικόνες της   Αίγινας. Από τα πιό αγαπημένα ξωκλήσια της Αίγινας. Τόπος και σημείο αναφοράς ενός νησιού, μιας καθημερινής διαδρομής, μιας κοντινής απόδρασης.   Χώρος τέλεσης μυστηρίων. Σημείο χαράς και ρεμβασμού.

    Οι Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος είναι το πανέμορφο ξωκλήσι που συναντά το βλέμμα του ταξιδιώτη καθώς το πλοίο πλησιάζει προς το λιμάνι της Αίγινας. ένα γραφικό εκκλησάκι σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Εκείνης που πολλοί πρόσφυγες από τα κατεστραμμένα Ψαρά το 1822 κατέφυγαν στην γαλήνια αγκαλιά της Αίγινας. Και μεγαλούργησαν με την εργατικότητά τους και το φιλο- πρόοδο του χαρακτήρα τους. Μέσα στην εκκλησούλα ο απλός προσκυνητής θα διαβάσει πάνω από την πόρτα του ιερού ότι το μικρό τέμπλο είναι προσφορά της κοινότητας των Ψαριανών στην Αίγινα τα χρόνια εκείνα. Ένα από τα πολλά έργά τους, όπως και ο πρώτος φάρος που είχαν τοποθετήσει στον Αη - Νικόλα το Θαλασσινό. 

     Σήμερα το ναΰδριο έχει αποκατασταθεί  με τέτοιον τρόπο που αναδεικνύεται η αρχιτεκτονική του αλλά και η μαστοριά και ομορφιά της Αιγινήτικης Πέτρας.

 Ο ναός μαζί με τον εμβληματικό φάρο του "Μπούζα" και παλαιότερα με το σπίτι  του φαροφύλακα που υπήρχε ανάμεσα στο φάρο και την εκκλησία, αποτελούν ένα αρχιτεκτονικό σύνολο, μοναδικής ομορφιάς και αξίας.

   Σήμερα η εκκλησία των Πέτρου και Παύλου μαζί με το μοναχικό φάρο κατευοδώνουν τους ναυτικούς και τους ταξιδιώτες της Αίγινας, ενώ ο προαύλιος χώρος  τους είναι  αγαπημένος χώρος περιπάτου και ρεμβασμού.
   Στην επόμενη φωτογραφία αποτυπώνεται  στη σειρά  το σύνολο των κτισμάτων. Ο φάρος, το φαρόσπιτο και η εκκλησία χωρίς ίχνος οικοδομής  στο βάθος. Εξαιρετική φωτογραφία που αναρτήθηκε  στο διαδίκτυο. Παρακαλώ όποιος γνωρίζει την πηγή της να την αναφέρει ώστε  για λόγους δεοντολογίας να  την αναφέρουμε.

 

Το μετάλλιο της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας για τα "Μιαούλεια 2021"

Ένα ιδιαίτερο μετάλλιο υψηλής αισθητικής και σημειολογίας φιλοτέχνησε ο αρχιτέκτονας κ. Ιωάννης Δέδες για τα "ΜΙΑΟΥΛΕΙΑ  2021". Οι  επετειακές εκδηλώσεις  έλαβαν χώρα  το τριήμερο 25 - 27 Ιουνίου στην Ύδρα  με κορυφαία στιγμή την αναπαράσταση  της ναυμαχίας του Γέροντα στην οποία  συμμετείχε  ο Ανδρέας Μιαούλης.

Η  Ιερά Μητρόπολις  Ύδρας  στα πλαίσια  των εορταστικών εκδηλώσεων  για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση εξέδωσε  επετειακό αναμνηστικό μετάλλιο το οποίο και απένειμε  στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και  τους λοιπούς επισήμους που συμμετείχαν  στις εκδηλώσεις.

Το μετάλλιο στην πρώτη όψη απεικονίζει το "Σταυρό του Μιαούλη" και στις τέσσερις γωνίες  του τους τέσσερις Νεομάρτυρες  της Μητροπόλεως, τον Άγιο Κωνσταντίνο  τον  Υδραίο και τους τρεις Σπετσιώτες Νικόλαο, Σταμάτιο και Ιωάννη.

Στην δεύτερη όψη του έχει  φιλοτεχνηθεί η σφραγίδα  του πρώτου Κυβερνήτη  Ιωάννη Καποδίστρια.

Το μετάλλιο υλοποίησε ο οίκος "ΜΙΧΑΛΑ" .

Ο κ. Ιωάννης Δέδες σε ειδική ανάρτηση  στη σελίδα  του στο Face book απ' όπου και οι φωτογραφίες, ευχαριστεί θερμά  το Σεβ.Μητροπολίτη Ύδρας κ.κ. Εφραίμ, τον πρωτοσύγκελλο αρχιμ. Νεκτάριο Δαρδανό  για  την εμπιστοσύνη προς  το πρόσωπο  του και τη συνεργασία.

 

Οι Άγιοι Πάντες στον Κοντό.

Φωτογραφίες: Χρήστος Νεστορίδης

Το μικρό λευκό και απέριττο εκκλησάκι που συναντάμε στο δρόμο προς  τον Άγιο Νεκτάριο, λίγο πριν το γιοφύρι του Κοντού, εορτάζει σήμερα. Κυριακή των Αγίων Πάντων.

Ένας απλός ναός με κεραμοσκεπή, νοικοκυρεμένος και σε άριστη κατάσταση υποδέχεται τον επισκέπτη - προσκυνητή. Το  ναΰδριο εκκλησιαστικά ανήκει στην ενορία  των Αγίων Ασωμάτων  που έχει τα περισσότερα ξωκλήσια από όλες τις ενορίες της Αίγινας.

Στην περιοχή του Κοντού υπάρχουν διάσπαρτα πολλά  ξωκλήσια κάτι που μαρτυρεί  τη θρησκευτικότητα  των κατοίκων.

 

Κυριακή των Αγίων Πάντων σήμερα.

                                        

Η σημερινή Κυριακή είναι αφιερωμένη  σε όλους  τους Αγίους. Μια Κυριακή μετά  την Πεντηκοστή η Εκκλησία  ενθυμείται όλους τους γνωστούς και άγνωστους φίλους  του Χριστού, άντρες και γυναίκες, νέους και γέρους, παλιούς και νέους, μορφωμένους και αμαθείς, λαϊκούς και ιερωμένους, ασκητές και οσίους, μάρτυρες και νεομάρτυρες, όπου γης, των απ' αιώνων ευαρεστησάντων με τη ζωή και τη μαρτυρία  τους το Θεό.

Αν κάποια φράση συμπυκνώνει  την έννοια  της αγιότητας είναι αυτή που ακούγεται στους Αίνους του όρθρου  της Κυριακής αυτής:  "Οι την  γην  ουρανώσαντες"

Αυτή η μέρα είναι λοιπόν αφιερωμένη  σε όλους εκείνους που μετέτρεψαν  με τη ζωή αλλά κυρίως με την αγάπη τους τη γη σε ουρανό. Τη σκληρή καθημερινότητα σε παράδεισο. Την καυτή έρημο σε δροσερό ακρογιάλι. Τη σκληρή πέτρα  σε γόνιμο και καρποφόρο χωράφι.

Είναι αυτοί που έκαναν ουρανό τη γη. Που ανέβασαν  τη γη στον ουρανό. Που "ανέφεραν"  τον καημό και το βάσανο  των ανθρώπων μέχρι το ουράνιο  θυσιαστήριο με τις νυχτοήμερες προσευχές και γονυκλισίες  τους.

Καλοκαίρι με τη δροσιά ενός Αιγινήτικου κανατιού.

                                

   Οι μαθητές  της  Δευτέρας  τάξης του Δημοτικού  Σχολείου  πριν πολλά... μα πάρα πολλά  χρόνια  όταν έφθαναν  στην τελευταία  σελίδα  του αναγνωστικού τους αντίκριζαν μια καλοκαιρινή εικόνα γεμάτη Αίγινα.

   Ένα παράθυρο ανοιχτό από το οποίο φαινόταν στο βάθος ένα νησί, ένα καΐκι  να ταξιδεύει με ανοιχτά τα ολόλευκα πανιά  του, ενώ στο περβάζι   του παραθύρου έστεκε περήφανο ένα χρωματιστό Αιγινήτικο κανάτι, σύμβολο  του καλοκαιριού  τότε, αφού το κανάτι  ήταν το ψυγείο για  το νερό. Διατηρούσε δροσερό το νερό  για μεγάλο διάστημα. Το κανάτι της εικόνας μας πέρα από τη ζωγραφιά του φέρει και την επιγραφή: "ΑΙΓΙΝΑ". Ένα κατακόκκινο καρπούζι, σταφύλια και σύκα συμπληρώνουν την καλοκαιρινή ζωγραφιά. Ίσως τα απόλυτα καλοκαιρινά σύμβολα.... τότε

   Τίποτε περιττό, Τίποτε τυχαίο. Όλα στημένα με γνώση και με έναν σκοπό. Οι μικροί μαθητές όχι μόνο να  γνωρίσουν τα καλοκαιρινά φρούτα εποχής, αλλά  να  εμπλουτίσουν  τις γνώσεις  τους στη λαογραφία ή την οικιακή οικονομία με τη θέαση  του Αιγινήτικου κανατιού.

   Τελικά  πόση γνώση και σοφία έκρυβαν όλα εκείνα  τα παλιά αναγνωστικά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε  που πολλοί  τρέχουν να τα αποκτήσουν  στις διάφορες επανακδόσεις  τους που κυκλοφορούν ή στις προσφορές  των εφημερίδων.
   Από τότε μέχρι σήμερα πολλά έχουν αλλάξει. Πολλά κανάτια έχουν σπάσει, πολλά παραδοσιακά σκαριά έχουν κοπεί σύμφωνα με επιταγές και οδηγίες  της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα εικονιζόμενα φρούτα έχουν μπει σε γιαούρτια ή έχουν γίνει παγωτά. Αλλά το νησί είναι πάντα εκεί.  "Κάπου απέναντι κι έχει κοράλια κι αμμουδιά χρυσή" όπως γράφει και η Λίνα Νικολακοπούλου.

   Το αναγνωστικό από το οποίο πήραμε την εικόνα είναι  του 1976.  Η πρώτη έκδοσή του ανάγεται στο μακρινό 1954. Το υπογράφει ο Βασίλειος Γ. Οικονομίδου και  το έχει εικονογραφήσει ο Γιώργος Μανουσάκης.

   

    Να  θυμίσουμε  ότι τα  σχολικά  βιβλία τότε εκδίδονταν από  το  θρυλικό  οργανισμό ΟΕΔΒ.

2ο Μουσικό Φεστιβάλ στην Αγία Μαρίνα

 Τα  μουσικά σύνολα που κατά καιρούς έχουμε απολαύσει  σε διάφορες εκδηλώσεις στο νησί μας επανέρχονται με το 2ο Μουσικό Φεστιβάλ  στον θερινό κινηματογράφο "ΜΑΡΙΝΑ"  στην Αγία Μαρίνα.

Ένα  απολαυστικό  τριήμερο μας υπόσχονται από 29 έως 1 Ιουλίου με ώρα έναρξης στις 20.30 και ελεύθερη είσοδο.

Την διοργάνωση κάνουν ο Καλλιτεχνικός Σύλλογος  "Εστουδιαντίνα Αίγινας" και ο Πολιτιστικός Σύλλογος "ΟΙΝΟΗ".

Το μουσικό  τριήμερο υποστηρίζεται από την ΚΕΔΑ, όπως άλλωστε είχε συμβεί και στο 1ο Μουσικό Φεστιβάλ  που είχε πραγματοποιηθεί  στον κινηματογράφο "ΤΙΤΙΝΑ"

Περιμένοντας την "Αντιγόνη"

Φωτογραφία  του κ. Ε. Ανδριανού από τη σελίδα "Σουβάλα Αίγινας"

Μεγάλη η προσμονή για το πλοίο "ΑΝΤΙΓΟΝΗ" της   Saronic Ferries που ετοιμάζεται από πέρσι για να δρομολογηθεί στη γραμμή της  Σουβάλας. Η πανδημία καθυστέρησε κατά πολύ τις εργασίες  μετασκευής  του πλοίου που πραγματικά  δέχθηκε εκτεταμένες επεμβάσεις  μετά  την αγορά  του ώστε να ικανοποιεί και να ανταποκρίνεται  στις απαιτήσεις  των νέων ιδιοκτητών του αλλά και στις απαιτήσεις της γραμμής.

Πραγματικά  οι αλλαγές στην εικόνα  του πλοίου είναι θεαματικές. Στη φωτογραφία που ανέβασε ο κ. Ανδριανός στη σελίδα "Σουβάλα Αίγινας" στο Face book  το βλέπουμε πλέον στα λευκά χρώματα.

Ωστόσο οι επιβάτες αδημονούν για  τη δρομολόγηση  του πλοίου που θα ανακουφίσει  την επιβατική κίνηση  της  Αίγινας και θα απορροφήσει  μεγάλη μερίδα επιβατών και οχημάτων από  τις βόρειες περιοχές  του νησιού.

Να  ευχηθούμε όλα να πάνε καλά και μέσα στο καλοκαίρι να δέσει  στη Σουβάλα.

 

Στον Άι Γιάννη στο Πεύκο.

                                   

 Eορτάζει σήμερα 24 Ιουνίου η όμορφη εκκλησούλα που βρίσκεται κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου αιωνόβιου πεύκου, ο  Αι - Γιάννης. Γι' αυτό οι παλαιότεροι  Κυψελιώτες την ονόμαζαν   "στον Αι- Γιάννη στο πεύκο".

Ήταν οι εποχές που η Αίγινα  δεν είχε πολλά  δέντρα, και η ύπαρξη ενός μεγάλου δέντρου και μάλιστα πεύκου σε μια περιοχή ήταν γεγονός  και μπορεί να χαρακτήριζε την περιοχή , όπως "Το βουνό του Δέντρου".

 Είναι αφιερωμένη στο Γενέσιον του Ιωάννου του Προδρόμου και εορτάζει στις 24 Ιουνίου. Ημέρα που σε πολλά σημεία της Ελλάδας ανάβουνε φωτιές ή γίνεται το έθιμο του Κλήδονα. 

Σήμερα φωτιές δεν επιτρέπονται ιδιαίτερα  σε  υπαίθριους χώρους όπου υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς. Το εκκλησάκι απολαμβάνει την ευλάβεια των κατοίκων που διαμένουν γύρω του αλλά και πολλών Κυψελιωτών. Σήμερα πολλές οικογένειες φροντίζουν την καθαριότητά και τη συντήρησή του όπως η οικογένεια Μούρτζη και Χατζόπουλου.

 Η συνήθεια αυτή , είναι πολύ παλαιά και ριζωμένη στους κατοίκους  των νησιών, το συναντάμε από παλιά  στην Παλιαχώρα. Οικογένειες να έχουν υπό την προστασία τους ένα ξωκκλήσι, να το καθαρίζουν να το ευπρεπίζουν και να το πανηγυρίζουν.

      Η θέα από το προαύλιο της φθάνει μέχρι τη θάλασσα του Λεοντίου, ενώ το εκκλησάκι βρίσκεται πάνω από το μικρό ποταμάκι που ξεκινά από τον Ποριατάδο και καταλήγει στο Λεόντι.

      Σήμερα ο ναός έχει επεκταθεί κατά  το συνήθη τρόπο σε αυτές  τις περιπτώσεις  προς τα δυτικά . Στο εσωτερικό του και ιδιαίτερα στο παλαιότερο τμήμα του διακρίναμε τόξα από πέτρα όπως αυτά που βλέπουμε σε εκκλησάκια της Παλαιάς Χώρας.

    Μια  χρήσιμη πληροφορία που αντλήσαμε από την κ. Διασενού είναι ότι το παλαιό κτίσμα φέρει σαν έτος ανέγερσής του το έτος 1880 και ότι το ναΰδριο αυτό είχε υπάρξει και ενοριακός ναός για όσο διάστημα ο μεγάλος ναός της Κυψέλης ήταν κατεστραμμένος.

 

                                            Φωτογραφίες από την κ.Κατερίνα Μούρτζη.

  

     

     

   

Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές, τα ξημερώματα.

 

Αίγινα, Κυψέλη ώρα 02.40  το πρωί.

Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι «Φωτιά τα ξημερώματα» αλλάζοντας  τον  τίτλο παλαιού τραγουδιού της κ. Α. Δημητρίου. Το θέμα όμως  είναι πολύ σοβαρό.

Το άναμμα φωτιάς, όπως όλοι  γνωρίζουμε απαγορεύεται ρητά από τον νόμο αυτή την περίοδο. Όμως ο νόμος μάλλον δεν ισχύει  για όλους. Ίσως κάποιοι θεωρούν ότι είναι πάνω και πέρα από το νόμο. Ότι μπορούν να  δρουν ανεξέλεγκτα βάζοντας σε κίνδυνο  τη ζωή των υπολοίπων και την περιουσία  τους.

Σε  μια περιοχή σε ένα σημείο  της Κυψέλης  που στις 30 Ιουνίου  του 2019  χρειάστηκε η κινητοποίηση πολλών κατοίκων και η συνδρομή ελικοπτέρου για να σβήσει  τη φωτιά  που απείλησε σπίτια και έκαψε στρέμματα  γης.

Πως μπορούμε τελικά να πείσουμε κάποιους ότι θα πρέπει να αποχωριστούν εκείνες  τις παλιές συνήθειες να καίνε  τα σκουπίδια  σε βαρέλια, ενώ από πάνω και γύρω από αυτό υπάρχουν φιστικιές; Όταν στα διπλανά  χωράφια υπάρχουν πολλά ξερά  χορτάρια και δέντρα;

Πως γίνεται να σταματήσουν κάποιοι να ανάβουν  φωτιές τα μεσάνυχτα ή τα ξημερώματα σε κατοικημένες περιοχές και εσύ να ξυπνάς από τις αποπνικτικές μυρωδιές πλαστικών και άλλων περίεργων υλικών που καίγονται;

Αναπάντητα ερωτήματα; Όχι βέβαια.

Κάποια στιγμή τα λόγια, οι συμβουλές και οι προειδοποιήσεις σταματούν. Τότε θα πρέπει  να εφαρμόζεται ο νόμος.