"Το Μήλο". Δύο ιερά τέρατα της κωμωδίας και οι άξιοι συνεχιστές τους στο 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου

 Πάνω από 300 άτομα παρακολούθησαν  την παράσταση "Το μήλο"  το Σάββατο 30 Ιουλίου στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας. Ο κόσμος άρχισε να καταφθάνει από τις 7 το απόγευμα για να εξασφαλίσει  τα τελευταία εισιτήρια που είχαν απομείνει στο ταμείο. Ωστόσο η δίωρη παράσταση των τεσσάρων αγαπημένων πρωταγωνιστών αποζημίωσε ακόμα κι αυτούς που ακούμπησαν στα πεζούλια για να δουν την παράσταση.

   Με άρωμα παλιού καλού ελληνικού θεάτρου κύλησε η βραδιά γιατί εκτός από τους δύο βετεράνους ηθοποιούς (Βουτσάς - Κωσταντίνου) στην πλατεία ανάμεσα στο κοινό υπήρχαν παλαιοί συνεργάτες  τους από  το θέατρο όπως:  ο συνθέτης και μαέστρος των παλιών επιθεωρήσεων και της κινηματογραφικής Jazz κ. Γιώργος Θεοδοσιάδης ο   συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης  κ. Δημήτρης Κολλάτος, ο σκηνοθέτης κ. Όμηρος Ευστρατιάδης.

  Γράφει η Ειρήνη Κουνάδη:
 

Πριν λίγα χρόνια δεν είχαμε ούτε κατά διάνοια σκεφτεί πως θα βλέπαμε, κυριολεκτικά λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι μας, δύο μάστορες της αθάνατης ελληνικής κωμωδίας του '60-'70, που μας γαλούχησαν τηλεοπτικά και θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν (πιστεύω) ακόμα και τα εγγόνια μας. Ο λόγος για τον Κώστα Βουτσά και τον Γιώργο Κωνσταντίνου, οι οποίοι μαζί με τους εξαιρετικούς Ναταλία Δραγούμη και Αντώνη Λουδάρο, γέμισαν ασφυκτικά την αυλή του Λαογραφικού Μουσείου, το τελευταίο Σαββατιάτικο βράδυ αυτού του Ιούλη. Τούτη η αμεσότητα που προσφέρει ο θεσμός του Θεατρικού Φεστιβάλ Αίγινας, την πρόσωπο με πρόσωπο επαφή του κοινού με τους θιάσους (γνωστούς και μη, δεν έχει σημασία), δεν υπάρχει περίπτωση να τη βιώσουμε πουθενά αλλού και σε κανένα υπερμοντέρνο ή Αθηναϊκό θέατρο.

Αφορμή για αυτό το κείμενο, έδωσε η παράσταση «Το Μήλο» μια κωμωδία που είχε παρουσιαστεί τη χρονιά 2011-2012 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και η οποία πραγματεύεται τις σημερινές σχέσεις ανδρών και γυναικών. Ένα θέμα επίκαιρο όσο ποτέ με γέλιο, συγκίνηση, τρυφερότητα αλλά και πολλές ανατροπές. Ο Αντώνης Λουδάρος, στην Αθήνα της κρίσης του σήμερα, ενσαρκώνει έναν δημόσιο υπάλληλο που τον ενδιαφέρει η προσωπική του ζωή, και μια γυναίκα για «σπίτι». Η Ναταλία Δραγούμη είναι φιλόδοξο και ανερχόμενο στέλεχος καναλιού, φανατική της show biz, επιθυμεί να γίνει διευθύντρια -αν όχι καναλάρχης- και σίγουρα δεν θέλει να παντρευτεί άμεσα εκτός κι αν είναι ψηλός και επιτυχημένος.
Υπάρχει ποτέ περίπτωση αυτοί οι δύο άνθρωποι να δαγκώσουν «το μήλο», να παντρευτούν, να κάνουν οικογένεια και να ευτυχήσουν; Και όταν αυτό θα τους συμβεί, πώς θα αντιδράσουν; Ειδικά όταν έχουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες μανάδες, την «Πολίτισσα» πεθερά (Κώστας Βουτσάς) και την «Αρχόντισσα» μητέρα (Γιώργος Κωνσταντίνου) που θέλουν να ελέγχουν πλήρως τις ζωές τους, τις προσωπικές τους σχέσεις και καίγονται διακαώς να τους δουν παντρεμένους, όπως οι ίδιες επιθυμούν.

Στην αυλή του Λαογραφικού δεν έπεφτε κυριολεκτικά καρφίτσα, ενώ ο χώρος σειόταν από τα αυθόρμητα γέλια των πεντακοσίων περίπου θεατών. Η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο, όταν σε ένα διαδραστικό "διάλειμμα" της παράστασης, η Ναταλία Δραγούμη σήκωσε από το κοινό, τον ηθοποιό κ.Πασχάλη Μελισσάρη, γνωστό σε όλους όσους παρακολουθούν τα τοπικά καλλιτεχνικά δρώμενα. Μαζί με τη σύζυγό του, την κ.Σαλώμη, έδωσαν ρέστα με μία αυτοσχεδιαστική ερωτική εξομολόγηση, ωθώντας τον κόσμο σε παρατεταμένα χειροκροτήματα.

Γνωρίζοντας από κοντά τον κ.Κώστα Βουτσά και τον κ.Γιώργο Κωνσταντίνου, συνειδητοποιήσαμε πως η δημιουργικότητα και το πάθος για ζωή και έκφραση, δεν σβήνει ποτέ. Και οι δύο, είναι η προσωποποίηση της επιμονής και της επαγγελματικής σταθερότητας στο χώρο τους. Η κ.Ναταλία Δραγούμη και ο κ.Αντώνης Λουδάρος, είναι σίγουρα εκείνοι που θα τους διαδεχτούν σε λίγα χρόνια στο πάνθεον των αστέρων του Ελληνικού Σινεμά. Σεμνοί, χαμογελαστοί, χωρίς ίχνος έπαρσης, δεν δίστασαν να φωτογραφηθούν με τον κόσμο και να συνομιλήσουν μαζί του μετά το πέρας της παράστασης.

Μέσα στο κοινό, διακρίναμε μεταξύ άλλων, τον συνθέτη και μαέστρο των παλιών επιθεωρήσεων και της κινηματογραφικής Jazz κ. Γιώργο Θεοδοσιάδη, τον μουσικολόγο και βυζαντινολόγο κ.Μάρκο Δραγούμη, τον σκηνοθέτη, συγγραφέα και ηθοποιό κ. Δημήτρη Κολλάτο, τον σκηνοθέτη κ. Όμηρο Ευστρατιάδη αλλά και παράγοντες του εγχώριου καλλιτεχνικού χώρου.

Την παράσταση παρακολούθησαν ο Δήμαρχος Αίγινας κ. Δημήτρης Μούρτζης η αντιπρόεδρος της ΚΕΔΑ κ. Καίτη Σαλπέα, το μέλος της ΚΕΔΑ κ. Τούλα Ζορμπά.

Κείμενο: Ειρήνη Κουνάδη
Φωτό: Ειρήνη Κουνάδη & Ανέστης Κορνέζος

 

Τον Αύγουστο στην Αίγινα ... που είναι παχές οι μύγες.

  

Τον Αύγουστο η Αίγινα φοράει τα γιορτινά της.

  Δανειζόμαστε μια λαική παροιμία  και αλλάζοντας την λίγο (για τις ανάγκες του σημειώματος) θέλουμε να δηλώσουμε την γλυκύτητα αυτού του μήνα στην Αίγινα, αλλά και πόσο πολιτιστικό ενδιαφέρον παρουσιάζει.

  Με  την ακρογιαλιά του Πικιώνη υποδεχόμαστε λοιπόν τον Αύγουστο και ευχόμαστε να είναι αυτό που πραγματικά λέει ο σοφός λαός:
    "Αύγουστε  καλέ μου μήνα να 'σουν δυό φορές  το χρόνο"

   Αύγουστος  στην Αίγινα σημαίνει διακοπές. Ξεγνοιασιά, καλή διάθεση, όμορφη παρέα, θερινό σινεμά, δροσερά καφέ στην παραλία, ταβέρνα δίπλα στο κύμα  και ξεκούραση

   Αύγουστος στην Αίγινα σημαίνει πολιτισμός. Εκθέσεις σε πολλά σημεία και αίθουσες του νησιού, συναυλίες Live  σε κλαμπ. Εκδηλώσεις κάθε είδους
  Αύγουστος σημαίνει φεστιβάλ. Και στην Αίγινα τα Φεστιβάλ καλά κρατούν. Οι παραστάσεις του 6ου Φεστιβάλ Θεάτρου συνεχίζονται στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου, στις 6 Αυγούστου σηκώνει αυλαία  το 11ο  Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής  με λίγες όμως συναυλίες φέτος. Στο κτήμα Κολλάτου τρέχουν οι προβολές  του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, ενώ αυτό το μήνα οι προ-φεστιβαλικές εκδηλώσεις του 8ου Φεστιβάλ Φιστικιού θα λάβουν χώρα σε διάφορα σημεία της πόλης.
  Αύγουστος σημαίνει Εκθέσεις στο Λαογραφικό Μουσείο στον Πύργο του Μάρκελου αλλά και στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης, 
   Αύγουστος σημαίνει βραδινή απόδραση στην Επίδαυρο για θέατρο. Κολύμπι στη Μονή. Πανσέληνος στην Αφαία. Μα κυρίως φρέσκα και δροσερά σταφύλια, ολόγλυκα σύκα και κατακόκκινα φιστίκια.

   Αύγουστος στην Αίγινα σημαίνει πανηγύρι. Στη Σωτήρα στους Αγίους και στη Βαγία, της Παναγιάς στη Χρυσολεόντισσα, στη Μητρόπολη, στην Πέρδικα, στη Φανερωμένη.
   Αύγουστος στην Αίγινα και όλη η οικογένεια στο πατρικό στη βεράντα γύρω από μια πιατέλα με κρύο καρπούζι. Ουζάκι και χταποδάκι στα κάρβουνα.

   Διότι ο Αύγουστος στην Αίγινα είναι γιορτή

  Απολαύστε τον όπως η Σμαράγδα Καρύδη στην αγαπημένη της παραλία στα Βροχεία.

Καλό μήνα λοιπόν  ή όπως λένε  στα νησιά  του Αιγαίου: "Καλή Παναγιά"

Η "Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ε.Ιονέσκο στο 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

    Σήμερα Κυριακή 31 Ιουλίου και αύριο Δευτέρα 1 Αυγούστου το 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας φιλοξενεί τη "Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ε.Ιονέσκο, σε σκηνοθεσία  του Βασίλη Βασιλάκη.

    Στην αυλή  του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας.Ώρα έναρξης 21.15

Από την ομάδα «Θέατρο ΔΕΝ»

Η ουσία του θεάτρου, λέει ο E. Ionesco, είναι η διόγκωση. Για να ξεπεράσουμε την άχρωμη εκείνη περιοχή που δεν είναι ούτε ζωή ούτε θέατρο, πρέπει να υπερβάλλουμε. Να σπρώχνουμε τα πρόσωπα, τις ιστορίες, ακόμα και τα ντεκόρ, πέρα από τα όρια του αληθινού ή του αληθοφανούς, για να φτάσουμε σε κάτι που είναι πιο αληθινό από την ίδια τη ζωή: στη μεγεθυμένη και θεατρική εικόνα της, που εισχωρεί βαθιά κάτω από την επιφάνεια της πραγματικότητας. Στα παραπάνω στοιχεία βασίστηκε και  η δική μας "ανάγνωση" του κειμένου.

Η «Φαλακρή Τραγουδίστρια» ανέβηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1950 και από τότε παίζεται κάθε χρόνο χωρίς διακοπή. Θεωρείται ένα έργο σταθμός στο ευρωπαϊκό θέατρο, το οποίο καθιέρωσε το «θέατρο του παραλόγου».

Ο Ε. Ionesco συγκαταλέγεται στις κορυφαίες μορφές του σύγχρονου θεάτρου μαζί με τον S. Beckett και τον H. Pinter.

Η  «Φαλακρή Τραγουδίστρια»  αποτελεί μια πλούσια σε συμβολισμούς κωμωδία, μια περιγραφή της καθημερινότητας της μικροαστικής κοινωνίας μας, όπου οι πληροφορίες και η ακατάσχετη φλυαρία έχουν καταβάλει τη σκέψη.

Όλα μοιάζουν κανονικά, αλλά δεν είναι...

Γι' αυτό  «η φαλακρή τραγουδίστρια χτενίζεται πάντα με τον ίδιο τρόπο»

Συντελεστές
Σκηνοθεσία- Φωτισμοί:
Βασίλης Βασιλάκης

Παίζουν:  Λάζαρος Θεοδωρακόπουλος, Βίκυ Ίτσιου, Γιάννης Κοντός, Σιδέρης Νανούδης, Κλέα Σαμαντά, Μαρίτα Τσαλκιτζόγλου.

Μουσική:  Δήμος Βρύζας

Σκηνικά: Γιώργος Μπάμπος Λαμπρόπουλος- Βασίλης Βασιλάκης

Κουστούμια: Στέλλα Γκρεκιώτη

Μια παραγωγή της ομάδας «Θέατρο ΔΕΝ»

"Χειρών Τεχνήματα" για το Νοσοκομείο Αίγινας

  Τελευταία ημέρα σήμερα  γαι την ομαδική έκθεση "Χειρών Τεχνήματα".  απ΄όλη την Ελλάδα υπέρ του Νοσοκομείου Αιγίνης "Ο Άγιος Διονύσιος" στον Πύργο του Μάρκελου.   Ώρες λειτουργίας 09:00 έως 13:00 & 19:00  έως 23:00
Διοργάνωση - Συντονισμός: Αλεξάνδρα Ρηγοπούλου, εις μνήμη της δασκάλας Αικατερίνης Σακκιώτου - Ρηγοπούλου.
Με την ευγενική συμμετοχή: Decoupage Dream Team, Πηνελόπης Κουμασίδου, Αριστοτέλη Λεούση. 

 

Οι Αιγινήτες Άγιοι εόρτασαν στο Λιβάδι της Αίγινας

 

Ίσως να πρόκειται για τον πιό καλαίσθητο από τους νεότερους ναούς της Αίγινας. Αναφερόμαστε στον ενοριακό ναό των Αιγινητών Αγίων που πανηγυρίζει στις 30 Ιουλίου, ημέρα  μνήμης των ένδεκα Αιγινητών Αγίων στο Λιβάδι, στο ναό που φέρει το όνομα τους . Δυστυχώς η συνήθεια  έχει επιβληθεί και όλος ο κόσμος αποκαλεί το ναό αυτό ως "Άγιο Θωμά". Είναι λάθος. Στη μνήμη του Αγίου Θωμά έχει κτιστεί το παρακείμενο μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται στο προαύλιο του σημερινού ναού. Ο μεγάλος ναός των Αιγινητών Αγίων ο οποίος τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί πλέον ενορία και με τη φροντίδα, τον κόπο και την συμπαράσταση των ενοριτών αποτελεί ένα κόσμημα για την περιοχή, ενώ η καλαισθησία, και η αισθητική του προηγούμενου εφημερίου πρωτ. Ιωάννη Βλάχου τον  καθιστούν υπόδειγμα εκκλησιαστικής τέχνης και διακόσμησης. Άριστες αγιογραφίες, αυστηρά επιλεγμένα χρώματα, ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο, οι πολυέλαιοι, τα φωτιστικά και κάθε αντικείμενο μαρτυρούν την αγάπη και την προσήλωση όχι απλά στο καλό γούστο αλλά και στο σεβασμό στην παράδοση και στον εκκλησιαζόμενο.  Σήμερα χάρη στις άοκνες προσπάθειες του νέου εφημέριου της ενορίας π. Κωνσταντίνου Σελλά και των άξιων συνεργατών του ο ναός είναι μια ζεστή πνευματική κυψέλη που κάθε Κυριακή συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό εκκλησιαζομένων από πολλά σημεία του νησιού. Η φιλοξενία, η απλότητα και η ζεστασιά πρυτανεύουν.

   Ο ναός εορτάζει λοιπόν την 30η Ιουλίου την σύναξη των Αιγινητών Αγίων, δηλαδή των Αγίων που πέρασαν, έζησαν ή τελείωσαν τη ζωή τους στην Αίγινα. Των Αγίων Κρίσπου του αποστόλου της Αίγινας, Αγίου Λεοντίου από την περιοχή της Κυψέλης, των αδελφών ιεραποστόλων από την Παχειά Ράχη Ιούλιου και Ιουλιανού, της Οσίας  Αθανασίας, Θεοδώρας, Θεοπίστης, του Οσίου Λουκά του εν Στειρίω, του Αγίου Διονυσίου του εκ Ζανύνθου, του Αγίου  Νεκταρίου και του μαθητή του Σάββα του Καλύμνιου.

   Για τη ζωή και το έργο των Αγίων αυτών μορφών έχει κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια και διατίθεται στα βιβλιοπωλεία  της Αίγινας  το βιβλίο "Αγιοβάδιστα νησιά" με κείμενα των Γ. Μπήτρου - Χρ. Γελαδάκη

Μια μαγική βραδιά μας χάρισαν η Δέσποινα και ο Βαγγέλης.

 

    Μια κορυφαία στιγμή έζησαν πάνω από 200 θεατές χθες το βράδυ στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας. Μια μαγική βραδιά μας χάρισαν με την ερμηνεία  τους η Δέσποινα Γιαννούλη και ο Βαγγέλης Πιτσιλός, ερμηνεύοντας διαδοχικά  τους ρόλους "Μεταξύ συρμού και αποβάθρας" Μια παράσταση που γράφτηκε ειδικά για το 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας και ξεχείλιζε από το ώριμο πλέον παίξιμο και των δύο ηθοποιών.

    Μια παράσταση  που σύντομα θα επαναληφθεί στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου.

 Γράφει η κ. Ειρήνη Κουνάδη

"Μεταξύ Συρμού και Αποβάθρας". Η εγχώρια θεατρική δυναμική στο 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου (29.7.2016)

"Επικοινωνία". Μια κοσμική τραγωδία. Ένα από τα προβλήματα στη χώρα μας είναι ότι οι έννοιες έχουν χάσει το πραγματικό τους νόημα. Παρατηρείται, έντονα το φαινόμενο, ειδικά τα τελευταία χρόνια, να πραγματοποιείται μια γενικευμένη κατάχρηση της σημασίας και του νοήματος των εννοιών. Λέξεις, φορείς συγκεκριμένων νοημάτων, που η ορθή χρήση τους συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για την ουσιαστική επικοινωνία και κατ’ επέκταση για την εύρυθμη λειτουργία της ίδιας της κοινωνίας, επανοηματοδοτούνται συνεχώς αυθαίρετα χάνοντας, στην χρήση τους τουλάχιστον, παντελώς την πραγματική τους σημασία.
Αυτό το καυτό κοινωνικό ζήτημα, επέλεξαν να καυτηριάσουν οι δύο νέοι, ταλαντούχοι Αιγινήτες ηθοποιοί, ο Βαγγέλης Πιτσιλός και η Δέσποινα Γιαννούλη, με το έργο τους "Μεταξύ Συρμού & Αποβάθρας".
Με άλλα λόγια, η έλλειψη επικοινωνίας και η συνεχής δημιουργία μη υγειών σχέσεων δεν είναι για τους ηθοποιούς, απλά ένα τυχαίο γεγονός, αλλά αποτελεί προϊόν μιας μαθημένης αδυναμίας και μιας μαθημένης συμπεριφοράς στα πλαίσια της οποίας το άτομο καταδικάζει τον εαυτό του ως αποτυχημένο και ανίκανο μέσα σε σχέσεις αρνητικές που διαρκώς υποβαθμίζουν την επικοινωνία του. Με κύριο άξονα τους, τον έρωτα και τις σχέσεις, ο Βαγγέλης και η Δέσποινα, αφηγούνται μια πορεία αιώνων για να μελετήσουν θεατρικά, αν το "πολύ" στην επικοινωνία, έφερε τελικά και το "ευ". Από την παντομίμα και τη νοηματική γλώσσα, μέχρι τα ταχυδρομικά περιστέρια και τα σύννεφα καπνού και από το Messenger έως τα SMS, ο επίλογος είναι ένας: πλέον οι Σχέσεις νοσούν επειδή ασθενεί και η Επικοινωνία.
Τα δυο παιδιά, αποτελούν ένα από τα καλύτερα δείγματα του εγχώριου θεάτρου, με φρέσκιες ιδέες, πολύ ενέργεια, άψογο στήσιμο και φυσικά μπόλικο ταλέντο. Εξαιρετική και η δουλειά της Βασιλικής Ταντάουι στα φώτα και τα ενδιάμεσα video. Πρόκειται, εν κατακλείδι, για μία ομάδα που σίγουρα στο μέλλον θα συνεχίσει να μας προσφέρει όλο και μεγαλύτερα πράγματα.

Φωτό & κείμενο: Ειρήνη Κουνάδη

"Το μήλο" στο 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

Τέσσερις μεγάλοι πρωταγωνιστές έρχονται απόψε να φωτίσουν με το ταλέντο τους το 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας. Στην αυλή  του Λαογραφικού Μουσείου και ώρα 21.30.

             «ΤΟ ΜΗΛΟ» είναι μια ξεκαρδιστική κωμωδία που είιχε παρουσιαστεί με τεράστια καλλιτεχνική επιτυχία το 2011-12 σε Αθήνα,  Θεσσαλονίκη και μια μικρή καλοκαιρινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, με θέμα τις σημερινές σχέσεις ανδρών γυναικών. Ένα θέμα επίκαιρο όσο ποτέ με γέλιο, συγκίνηση, τρυφερότητα και πολλές ανατροπές. Ο Γιάννης (ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΟΥΔΑΡΟΣ), στην Αθήνα της κρίσης του σήμερα, είναι δημόσιος υπάλληλος και θα είναι ευχαριστημένος να γίνει υποδιευθυντής –αν όχι σε δεκαπέντε χρόνια- αλλά πάνω απ’ όλα τον ενδιαφέρει η προσωπική του ζωή, και μια γυναίκα για «σπίτι». Η Σοφία (ΝΑΤΑΛΙΑ ΔΡΑΓΟΥΜΗ)  είναι φιλόδοξο και ανερχόμενο στέλεχος καναλιού, φανατική της show biz και θέλει να γίνει διευθύντρια -αν όχι καναλάρχις- και σίγουρα δε θέλει αν παντρευτεί άμεσα εκτός κι αν είναι ψηλός και επιτυχημένος!

      Υπάρχει ποτέ περίπτωση αυτοί οι δύο άνθρωποι να δαγκώσουν «το μήλο», να παντρευτούν, να κάνουν οικογένεια και να ευτυχήσουν; Και όταν τους συμβαίνει πως θα αντιδράσουν; Ειδικά  όταν έχουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες μανάδες, την «Πολίτισσα» πεθερά (ΚΩΣΤΑ ΒΟΥΤΣΑ) και την «αρχόντισσα» πεθερά (ΓΙΩΡΓΟ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ) που θέλουν να ελέγχουν πλήρως τη ζωή τους , τις προσωπικές τους σχέσεις και θέλουν να τους δούν «παντρεμένους»,  όπως οι ίδιες θέλουν…! Είπαμε ότι η ζωή έχει χιούμορ, αλλά τόσο τρελό πιά;

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Γιώργος Βάλαρης - Στέλιος Παπαδόπουλος

Σκηνοθεσία: Γιώργος Βάλαρης

Σκηνικά: Κων/νος Ζαμάνης

Κοστούμια: Γιώργος Βάλαρης

 Μουσική- ηχητική  επιμέλεια:  Νίκος Ραμός

Χορογραφίες: Έλενα Γεροδήμου

Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Κοτζαηλία

Φωτογραφίες: Θωμάς Χρυσοχοίδης

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γιάννης Χριστόπουλος