Να 'σαι καλά τον Αύγουστο που 'ναι παχιές οι μύγες

Πίνακας του Λ. Γεραλή

    Ο αγαπημένος μήνας Αύγουστος έχει κι αυτός τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα του αλλά κυρίως τις παροιμίες του. Ο Αύγουστος, ο μήνας της Παναγιάς, της Ευαγγελίστριας των Ελλήνων. Ο Αύγουστος, το Πάσχα του καλοκαιριού, της αφθονίας των καρπών, των προλήψεων και των παροιμιών.
  
  Ας  θυμηθούμε όμως τα όσα αναφέρει η κ. Λίνα Μπόγρη - Πετρίτου σχετικά με το μήνα Αύγουστο στο βιβλίο της "Τα λέμε και στην Αίγινα"

                                     

Ο όγδοος μήνας του Γρηγοριανού ημερολογίου, που στο ρωμαϊκό ημερολόγιο λεγόταν Sextilis (λατιν. sextus=έκτος), ήταν τότε ο έκτος μήνας. Αργότερα πρόσθεσαν στην αρχή του χρόνου τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο και έγινε ο όγδοος μήνας που του έδωσαν το όνομα Αύγουστος (λατιν. Augustus=Σεβαστός), τιμώντας τον αυτοκράτορά τους Οκταβιανό Αύγουστο. Με τη σειρά του εκείνος πρόσθεσε αυθαίρετα μία ημέρα ακόμα, που την πήρε από το Φεβρουάριο, και τις έκανε 31, για να μη υστερεί από τον Ιούλιο, (που είχε ήδη 31) και ήταν αφιερωμένος   στον Ιούλιο Καίσαρα!

-Περί της υγείας σου τον Αύγουστον ερώτα, αναφέρει η παροιμιώδης έκφραση, γιατί κρύβει κινδύνους για την υγεία. Οι υψηλές θερμοκρασίες, τα πολλά έντομα, η μεγάλη κατανάλωση λαχανικών και φρούτων ιδιαίτερα τις ημέρες της νηστείας του 15αύγουστου, οι στομαχικές διαταραχές και πιο παλιά οι ελώδεις πυρετοί.

Είναι ο μήνας που αρχίζει με τη νηστεία της Παναγιάς και τελειώνει με τη νηστεία του Άι Γιάννη του Αποκεφαλιστή (στις 29) ή του Νηστικού, που θεράπευε τη θέρμη.

Οι πρώτες έξι ημέρες του Αυγούστου, τα μερομήνια, όπως τα λέει ο λαός μας, προσφέρονται για τις καιρικές προγνώσεις. Παλιοί ναυτικοί, αγρότες και βοσκοί, γίνονται οι μετεωρολόγοι της υπαίθρου για όλο το χρόνο, αφού η κάθε μέρα αντιστοιχεί σε δύο μήνες του χρόνου.

Τις πρώτες έξι ημέρες, ο λαός μας τις ονομάζει δρίμες και δεν αφήνουν τα παιδιά, κυρίως, να κολυμπούν στη θάλασσα (πικρή ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων, που δεν μπορούσαμε βέβαια να καταλάβουμε, πως η όλη ιστορία είχε σχέση με τα  δυνατά μελτέμια, τα μπουρίνια). Επίσης, τις ημέρες αυτές δεν έπλεναν ρούχα, δεν έκοβαν ξύλα. Κι όλα  αυτά γιατί πίστευαν πως τότε «επενεργούν ανεξιχνίαστες δυνάμεις».

 Γι’ αυτό και λένε:

-Τ’ Αυγούστου οι δρίμες στα πανιά (σκώρος), και του Μαρτιού στα ξύλα (σαράκι).

Στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα, η νηστεία για την Κοίμηση της Παναγιάς, κάνει ένα μικρό διάλειμμα,  επιτρέπεται… προς βρώσιν  το ψάρι, και ο λαός συμβουλεύει:

-Της Αγιά Σωτήρας σωτήρευε τα ρούχα σου, για να ’χεις το χειμώνα. (και πάλι για τις δρίμες ο φόβος!)

Και η λαϊκή σοφία έκλεισε όλο τον Αύγουστο μέσα σε παροιμίες με συμβουλές για καλλιέργειες, καιρικές προγνώσεις, ευχές:

-Τον Αύγουστο τον χαίρεται, οπόχει να τρυγήσει.

-Ο Αύγουστος πουλά κρασί κι ο Μάης πουλάει στάρι.

-Αύγουστος άβρεχος, μούστος άμετρος.

-Θεός να φυλάει τα λιόδεντρα  απ’ το νερό τ’ Αυγούστου.

-Όποιος φυλάει τον Αύγουστο, το Μάη θερίζει μόνος.

-Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ’ Αυγούστου το φεγγάρι, (έχει το πιο λαμπερό και ολόγιομο φεγγάρι).

-Τ’ Αυγούστου και του Γεναριού τα δυο λαμπρά φεγγάρια.

-Από Μαρτιού πουκάμισο κι απ’ Αύγουστο σεντόνα.

-Ούτε Αύγουστος χειμώνας, ούτε Μάρτης καλοκαίρι.

-Του Αυγούστου τα βοριάσματα, χειμώνα αναθυμούνται.

-Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.

-Ήρθε ο Αύγουστος; Παρ’ την κάπα σου.

-Δεκαπέντησε ο Αύγουστος; Πυρώσου και μη ντρέπεσαι.

-Επλάκωσε ο Αύγουστος, η άκρια του χειμώνα.

-Το Μάη με πουκάμισο, τον Αύγουστο με κάπα.

-Κάθε πράμα στον καιρό του, κι ο κολιός τον Αύγουστο.

-Αλωνάρης τ’ αλωνίζει κι Αύγουστος τα ξεχωρίζει. (εννοεί τα σιτηρά)

-Να ’σαι καλά τον Αύγουστο που ’ναι παχιές οι μύγες.

-Αυγουστοοικοδέσποινα, καλαντογυρεύτρα, (όταν η νοικοκυρά είναι σπάταλη τον Αύγουστο, που είναι όλα άφθονα, τα Χριστούγεννα ζητιανεύει).

-Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι, και τον Αύγουστο σταφύλι. (έλεγαν οι αγωνιστές του 21 στ’ άλογό τους για να κάνει κουράγιο ως να τελειώσει ο πόλεμος!)

-Μακάρι σαν τον Αύγουστο να ’ταν οι μήνες όλοι.

-Τον Αύγουστο δεν λιάζονται, ούτε περαματούνε,

γιατί συκομαζώνουνε και σταφυλοπατούνε.

-Όταν αρχίσει ο Αύγουστος να βαρυχειμωνιάζει,

ο γεωργός τ’ αλέτρι του αμέσως να ταιριάζει.

-Αύγουστε τραπεζοφόρε, να ’σουν τρεις φορές το χρόνο.

Και η δική μας έμμετρη αιγινήτικη  παροιμία-ευχή για να πουληθούν σε καλή τιμή τα σύκα και τα σταφύλια:

-Καλέ μου, μήνα Αύγουστε, πόσοι σε καρτερούνε!

Άλλοι να ξεχρεώσουνε, κι άλλοι να παντρευτούνε! (για να πωληθούν σύκα και σταφύλια) 

Η κωμωδία: "Ειδήσεις είναι θα περάσουν" σήμερα στο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

   Έναν όμορφο νεανικό θίασο υποδέχεται απόψε το 9ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αίγινας. Πρόκειται για την κωμωδία: "Ειδήσεις είναι θα περάσουν" σε κείμενα των Λ.Ελευθερίου, Γιώργου Φειδά, Μάριου Ντερντέ.

   Στην παράσταση βλέπουμε τη ζωή ενός άντρα εθισμένου στους οικονομικούς όρους, ο οποίος αδιαφορώντας  για την προσωπική του ζωή και ευτυχία, αποχαυνώνεται παρακολουθώντας συνεχώς δελτία ειδήσεων. Ενός μετανάστη που πουλάει τριαντάφυλλα και δείχνει πως παρά την καταγωγή του, το χρώμα της επιδερμίδας του και οι προσβολές που δέχεται καθημερινά κρύβει μέσα του μια ψυχή που αισθάνεται αγαπά και πονάει. Μιας νεαρής Ρωσίδας η οποία παρόλο που ταξίδεψε στην Ελλάδα για αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης, αναγκάστηκε να ψιθυρίσει στα κακόβουλα σχόλια των άλλων ανθρώπων: «Ντρέπομαι» Ενός πρώην μεγάλου ονόματος της πίστας  που έζησε το όνειρό του και τώρα λέει τις μεγαλύτερες αλήθειες.

Αυτοί και πολλοί άλλοι ρόλοι ενσαρκώνονται από τρεις ευρηματικούς ηθοποιούς οι οποίοι εργάστηκαν με μεράκι και αγάπη με κύριο σκοπό όχι να υπενθυμίσουν τα πάσης φύσεως προβλήματα των σύγχρονων Ελλήνων αλλά να τους παροτρύνουν μέσα από το γέλιο τους να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με μεγαλύτερη δύναμη, αισιοδοξία, ελπίδα, ανυποταγή και χιούμορ.

Σκηνοθεσία: Μάριος Ντερντές.

Κείμενο: Λευτέρης Ελευθερίου, Γιώργος Φειδάς, Μάριος Ντερντές.

Ερμηνεύουν: Άρης Τσάπης, Αναστασία Παντούση, Γιάννης Φραγκίσκος.

Τα Αιγινήτικα κανάτια του Δημήτρη Ξανθούλη

                                              Πηγή: elculture.gr    -   saronic magazine.gr

Ο Δημήτρης Ξανθούλης δεν είναι συλλέκτης, αυτό μπορούν να το βεβαιώσουν οι άνθρωποι που τον γνωρίζουν, είναι κάτι παραπάνω, αυτό που λέμε «εραστής» μιας τέχνης που μας έχει χαρίσει αριστουργήματα, είναι από τις αρχαιότερες που έχουν καταγραφεί και πολλές φορές μας οδήγησε στο να ανακαλύψουμε το ανάγλυφο ενός χαμένου πολιτισμού.

Η συλλογή κεραμικών του Δημήτρη Ξανθούλη απαριθμεί πάρα πολλά αντικείμενα, τα οποία συλλέγει και μελετάει από παλιά. Το κύριο σώμα της, περιλαμβάνει αντικείμενα κατασκευασμένα στην Αθήνα, στο Μαρούσι κυρίως, το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα και από νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης ενόψει της έκθεσης «Πικάσο και Αρχαιότητα. Γραμμή και πηλός» που ξεκίνησε στις 20 Ιουνίου, στο Cycladic Shop, παρουσιάζει προς πώληση μοναδικά κεραμικά από την πλούσια συλλογή κεραμικών του Δημήτρη Ξανθούλη. Είναι η πρώτη φορά που το πωλητήριο ενός μουσείου παρουσιάζει προς πώληση σπάνια, μοναδικά κεραμικά μιας ιδιωτικής συλλογής. Μοναδικά κεραμικά από τον ελληνικό χώρο, τα οποία συνθέτουν νοσταλγικά την ατμόσφαιρα μιας εποχής που δεν υπάρχει πια, ξυπνώντας μνήμες και εικόνες της καθημερινής ζωής των 100 τελευταίων χρόνων.

Ζητήσαμε από τον Δημήτρη Ξανθούλη να μας μιλήσει για την έκθεση και τη συλλογή του:

«Ούτε που κατάλαβα το πώς άρχισα να συλλέγω κεραμικά. Η αλήθεια είναι ότι την αγάπη την είχα από μικρός, αλλά τόσα χρόνια που είχα τον “Εξερευνητή”, ένα παλαιοπωλείο γκαλερί στο Κολωνάκι, ασορτί με το μικρόβιο του εμπόρου, αναγκαστικά πουλούσα τα πάντα. Μετά ήρθε η κρίση, έκλεισε ο “Εξερευνητής” και για πρώτη φορά, αντικείμενα που αγόραζα από το παζάρι με πολύ αγάπη, άρχισαν να συσσωρεύονται επικίνδυνα – μια και δεν είχα πια τρόπο να τα πουλήσω, στην αρχή στα ράφια και στα τραπέζια του σπιτιού, και πολύ σύντομα όταν αυτά γέμισαν, στα ντουλάπια, στα μπαούλα στις αποθήκες και ου το καθεξής.

Με αυτόν τρόπο, από αποτυχημένος – θύμα της κρίσης έμπορος, έγινα συλλέκτης! Η ιδέα του να κάνω μονοθεματική συλλογή, ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια, όταν θαυμάζοντας τα κεραμικά της Ήρας Τριανταφυλλίδη στο σπίτι του παλιού μου φίλου και συλλέκτη Θέμη Ραγιά, σκέφτηκα να οργανώσω στο Φουγάρο στο Ναύπλιο, μία έκθεση με κεραμικά της. Το σχέδιο αυτό τελικά ναυάγησε, αλλά είχα κολλήσει το μικρόβιο, και άρχισα να συλλέγω μετά μανίας έργα της».

«Με ενθουσίαζε η ιδέα, του ότι σε ένα χωριό – συνοικία της Αθήνας, στο Μαρούσι συγκεκριμένα, μετανάστευσαν από τις Κυκλάδες κυρίως, όλοι αυτοί οι αγγειοπλάστες στις αρχές του 20ού αιώνα και όταν πια η ζήτηση για στάμνες και άλλα χρηστικά είχε τελειώσει, μετά τον πόλεμο, άρχισαν να δημιουργούν κεραμικά αντικείμενα, αστικού γούστου αλλά με τους παλιούς τρόπους, για τις αγοραστικές ανάγκες της νέας κοινωνίας τον αστών που δημιουργήθηκε μετά τον πόλεμο.

Η Ήρα Τριανταφυλλίδη μαθήτευσε, έζησε και δημιούργησε μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Οπότε εκ των πραγμάτων, παράλληλα με τη συλλογή Τριανταφυλλίδη, άρχισα να συλλέγω για τεκμηρίωση, κεραμικά της ίδιας περιόδου από το Μαρούσι στην αρχή και αμέσως μετά από τα άλλα αθηναϊκά κέντρα παραγωγής. Ήταν ένα πράγμα εξαιρετικά δύσκολο μια και τα αντικείμενα αυτά, εξαιρετικά ταπεινά, δεν αποτέλεσαν ποτέ αντικείμενο συλλογής και μέσα στα χρόνια σπάστηκαν, οι χρήστες τους τα πετούσανε κλπ. Μια και το μικρόβιο είναι μικρόβιο, με τα χρόνια, η συλλογή αυτή επεκτάθηκε, σε κεραμικά της ίδιας περιόδου από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και βεβαίως διάφορα «ξέμπαρκα» αντικείμενα που τα αγόραζα απλώς γιατί μου άρεσαν.

Η ιδέα του να τα δείξω, δεν ήταν δικιά μου. Ανταποκρίθηκα στην πρόταση της Τίνας Δασκαλαντωνάκη, η οποία έχει την επιμέλεια αυτής, ας την πούμε επίδειξη και διάθεση -για έκθεση, που θέλει μια διαφορετικού είδους προσέγγιση και τεκμηρίωση σίγουρα και περιλαμβάνει ένα κομμάτι της περιφερειακής συλλογής, όχι δηλαδή της Ήρας Τριανταφυλλίδη, αλλά των συγχρόνων της αγγειοπλαστών από την Ελλάδα.

Μια ευκαιρία για μένα να θυμηθώ το εμπορικό μου παρελθόν και να ανασάνουν κάπως τα ράφια και τα μπαούλα του σπιτιού από το στοκ, σε ένα χώρο που αγαπώ και θαυμάζω».

Τα λαϊκά κανάτια της Αίγινας, άρχισαν να κατασκευάζονται ήδη από τον 19ο αιώνα. Το υλικό τους είναι η χαρακτηριστική «πασπάρα», δηλαδή αργιλώδης και πορώδης πηλός που είχε την ιδιότητα να κρατάει δροσερό το νερό. Τα κανάτια αυτά γίνονται γρήγορα το σήμα κατατεθέν του νησιού. Είναι πάντα διακοσμημενα με λουλούδια σε έντονα χρώματα, συνήθως γαρύφαλλα και ιβίσκους. Διακοσμούνται επίσης με θέματα όπως καράβια και ελληνική σημαία ή τη φράση «Καλό Πάσχα» ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Παρουσιάζονται κάποια κανάτια από τη δεκαετία του ’60, κάποια σπανιότερα όπως τα κόκκινα από τη δεκαετία του ’70 και κάποια από την πιο πρόσφατη παραγωγή, διακοσμημένα με αρχαιοελληνικής εμπνεύσεως φρίζες.

Η παρουσίαση των κεραμικών, την οποία επιμελείται ο ίδιος ο κ. Ξανθούλης, περιλαμβάνει σειρές αντικειμένων που στην πορεία θα εναλλάσσονται. Στον πρώτο κύκλο αντικειμένων, παρουσιάζεται μεταξύ άλλων, μία ομάδα «αστικών» κεραμικών από το Μαρούσι: κορμοί βάζα της δεκαετίας του ’60 μιας νοσταλγικής αισθητικής του τύπου «επιστροφή στις αξίες της φύσης» εξαιρετικά δημοφιλούς στους νέους αστούς της εποχής, καθώς και μια ομάδα από επιζωγραφισμένες κεραμικές φιγούρες και βάζα, της ίδιας εποχής, από την Αγιάσο της Μυτιλήνης: αναμνηστικά που εξάγονταν και πωλούνταν στα πανηγύρια  των νησιών του Αιγαίου και στα τουριστικά μαγαζιά της εποχής.
Οι τιμές των κεραμικών κυμαίνονται  από 15,00€ ως περίπου 200,00€.

Τα πρώτα αγγειοπλαστεία της Αγιάσου ιδρύθηκαν από αγγειοπλάστες πρόσφυγες τη δεκαετία του ’30. Αυτοί, αναπαρήγαγαν τους «τρόπους» του Τσανάκαλε, της ζωγραφισμένης δηλαδή με λαδομπογιές terracotta. Με τον ίδιο τρόπο είναι φτιαγμένα και τα «αναμνηστικά» της δεκαετίας του ’60. Βαζάκια αγιασμού, θυμιατά, διακοσμητικά κανάτια, αλλά και φιγούρες ανθρώπων και γαϊδουριών που μεταφέρουν πόσιμο νερό σε λαΐνια.

Μία από τις πρώτες ελληνικές βιομηχανίες κεραμικών από τις αρχές του ’20ού αιώνα. Παρήγαγε χρηστικά κεραμικά αλλά και μοναδικά κομμάτια. Στα ατελιέ της συνεργάστηκαν κατά καιρούς σπουδαίοι έλληνες εικαστικοί. Παρουσιάζονται κεραμικά από την τελευταία ενδιαφέρουσα «καλλιτεχνική» περίοδο της βιομηχανίας, των δεκαετιών δηλαδή ’60 και ’70. Λίγο αργότερα, τη δεκαετία του ’80, ο Κεραμεικός, χτυπημένος από τους σεισμούς, αλλά και από τον ανταγωνισμό των φτηνών εισαγωγών αναγκάζεται να κλείσει οριστικά.

—

“Man of God”, μια νέα ταινία για τον Άγιο Νεκτάριο.

Έχει αποκτήσει ήδη μεγάλη δημοσιότητα η αναγγελία  της είδησης  για τα γυρίσματα ταινίας  με θέμα  τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου από τη Σερβικής καταγωγής σκηνοθέτη Ελένα Πόποβιτς. Σε πολλά εκκλησιαστικά sites κυκλοφορεί αυτή η είδηση με λεπτομέρειες ακόμα και για το καστ  των ηθοποιών που θα υποδυθούν τους ρόλους.

Η είδηση αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι η  παραγωγή της ταινίας είναι διεθνής, θα παίξουν Έλληνες και ξένοι ηθοποιοί και θα προσδώσει μεγάλη προβολή στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αίγινα. 

Την ταινία “Man of God”( ο άνθρωπος του Θεού ) σκηνοθετεί η Αμερικανίδα Ελένα Πόποβιτς, η οποία το 2012 ταξιδεύοντας από την Σερβία για το Λος Άτζελες  σε ένα ταξίδι ρουτίνας, διάβασε τον βίο του Αγίου Νεκταρίου και εμπνεύστηκε το σενάριο πάνω στο οποίο βασίζονται τα γυρίσματα της ταινίας.

Η ταινία που βρίσκεται αυτήν την ώρα στο στάδιο της προετοιμασίας των γυρισμάτων θα γυριστεί στην αγγλική γλώσσα και αναμένεται το Φθινόπωρο να ξεκινήσουν κανονικά τα γυρίσματα.

Η κινηματογράφηση θα πραγματοποιηθεί σε διάφορα μέρη από όπου πέρασε ο Άγιος Νεκτάριος, αλλά και στην Αίγινα καθώς και στο νοσοκομείο που άφησε την τελευταία του πνοή.

Η διεθνής παραγωγή  έχει άρωμα Χόλυγουντ και οι  αμερικανοί casting director και agents ήδη βρίσκονται σε συμφωνία με ονόματα της διεθνούς κινηματογραφικής σκηνής.

Ανάμεσα στους Αμερικανούς ηθοποιούς θα πρωταγωνιστούν κι Έλληνες ηθοποιοί μεταξύ των οποίων, ο Άρης Σερβετάλης ο οποίος έχει προταθεί για το ρόλο του Αγίου Νεκταρίου και σύμφωνα με το ρεπορτάζ έχει ήδη δεχθεί τον ρόλο για τον οποίο επιλέχθηκε λόγω και της ασκητικής του μορφής.

Σύμφωνα  με το ρεπορτάζ, θα πάρει μέρος και η Μαρθίλια Σβάρνα Ελληνίδα ηθοποίος με σπουδές κινηματογράφου στην Αμερική, όπου πρόσφατα πρωταγωνίστησε σε παραγωγή θεατρικού έργου στο Χόλυγουντ και  τώρα  θα ενσαρκώσει το ρόλο της Μοναχής  Ευφημίας η οποία έκλεισε τα μάτια του Αγίου Νεκταρίου , όταν κοιμήθηκε, αφήνοντας τα ρούχα του Αγίου πάνω σε έναν παραλύτο με αποτέλεσμα να γίνει και το πρώτο θαύμα από την κοίμηση του Αγίου αφού ο παράλυτος περπάτησε.

Οι Έλληνες ηθοποιοί που θα πάρουν μέρος επιλέχθηκαν λόγω της άρτιας χρήσης της αγγλικής γλώσσας, της φυσιογνωμίας και της υποκριτικής ικανότητας.

Επίσης, σε σημαντικό ρόλο που έχει στενή σχέση με τον Άγιο Νεκτάριο στην ταινία ενδέχεται να είναι ο Χολυγουντιανός ηθοποιός Τζόναθαν Τζάκσον, αλλά και στον ρόλο του παράλυτου που έγινε καλά, όταν ακούμπησαν πάνω του τα ρούχα του Αγίου, θα είναι ένα όνομα έκπληξη .  Με σημαντικούς ρόλους της ταινίας φλερτάρουν και άλλοι αγαπημένοι ξένοι ηθοποιοί και σύντομα θα δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματά τους και παρόλο που κάποια έχουν γραφεί ακόμη δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Το ρεπορτάζ συνεχίζεται και σύντομα θα έχουμε περισσότερα νέα από τους συντελεστές ενώ η ταινία αναμένεται στους κινηματογράφους το Νοέμβριο του 2020 οπότε και συμπληρώνονται 100 χρόνια από το θάνατό του

 Πηγή: orthodoxia.gr

Εορτάζει ο ενοριακός ναός των Αιγινητών Αγίων στο Λιβάδι.

 

  Άλλο ένα καλοκαιρινό πανηγύρι για την Αίγινα, είναι αυτό της Συνάξεως όλων των Αιγινητών Αγίων που τελείται την  30η Ιουλίου  ημέρα  μνήμης των ένδεκα Αιγινητών Αγίων στο Λιβάδι, στο ναό που φέρει το όνομα τους.   Δυστυχώς η συνήθεια  έχει επιβληθεί και πολύς κόσμος αποκαλεί το ναό αυτό ως "Άγιο Θωμά". Είναι λάθος. Στη μνήμη του Αγίου Θωμά έχει κτιστεί το παρακείμενο μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται στο προαύλιο του σημερινού ναού.

   Ο μεγάλος ναός των Αιγινητών Αγίων ο οποίος τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί πλέον ενορία και με τη φροντίδα, τον κόπο και την συμπαράσταση των ενοριτών αποτελεί ένα κόσμημα για την περιοχή, ενώ η καλαισθησία, και η αισθητική του προηγούμενου εφημερίου πρωτ. Ιωάννη Βλάχου τον  καθιστούν υπόδειγμα εκκλησιαστικής τέχνης και διακόσμησης. Άριστες αγιογραφίες, αυστηρά επιλεγμένα χρώματα, ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο, οι πολυέλαιοι, τα φωτιστικά και κάθε αντικείμενο μαρτυρούν την αγάπη και την προσήλωση όχι απλά στο καλό γούστο αλλά και στο σεβασμό στην παράδοση και στον εκκλησιαζόμενο.  

    
 Ο ναός εορτάζει λοιπόν την 30η Ιουλίου την σύναξη των Αιγινητών Αγίων, δηλαδή των Αγίων που πέρασαν, έζησαν ή τελείωσαν τη ζωή τους στην Αίγινα. Των Αγίων Κρίσπου του αποστόλου της Αίγινας, Αγίου Λεοντίου από την περιοχή της Κυψέλης, των αδελφών ιεραποστόλων από την Παχειά Ράχη Ιούλιου και Ιουλιανού, της Οσίας  Αθανασίας, Θεοδώρας, Θεοπίστης, του Οσίου Λουκά του εν Στειρίω, του Αγίου Διονυσίου του εκ Ζανύνθου, του Αγίου  Νεκταρίου και του μαθητή του Σάββα του Καλύμνιου.
  Ωστόσο στη χορεία των Αγίων έχει  συμπεριληφθεί  τον τελευταίο χρόνο και ο Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής, μετά  την αγιοκατάταξη του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο γέροντας Αμφιλόχιος της Πάτμου είναι ο ιδρυτής  της Ιεράς Μονής  του Αγίου Μηνά  στην Αίγινα.
 

   Για τη ζωή και το έργο των Αγίων αυτών μορφών έχει κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια και διατίθεται στα βιβλιοπωλεία  της Αίγινας  το βιβλίο "Αγιοβάδιστα νησιά" με κείμενα των Γ. Μπήτρου - Χρ. Γελαδάκη. Αποσπάσματα από  το βιβλίο  μπορεί κάποιος να αναγνώσει  στο ηλεκτρονικό site  της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας.

Μια βραδιά με τον Οδυσσεβάχ.

 Μια διαφορετική βραδιά έζησαν οι μικροί και μεγάλοι θεατές του 9ου Φεστιβάλ Θεάτρου που πλημμύρισαν την αυλή  του 2ου Δημοτικού Σχολείου για να παρακολουθήσουν το έργο της Ξένιας Καλογεροπούλου, "Οδυσσεβάχ".

Οι μικροί αλλά και οι μεγάλοι θεατές γοητεύτηκαν με  το ταξίδι του Οδυσσεβάχ και καταχειροκρότησαν  τους έξι ταλαντούχους  αγαπημένους ηθοποιούς της παράστασης. Ανάμεσα  τους πρόσωπα ιδιαίτερα γνωστά από τηλεοπτικές σειρές όπως οι πρωταγωνιστές Φώτης Σπύρος και Ορφέας Παπαδόπουλος.

Το 9^ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας με την παράσταση του  «Οδυσσεβάχ»  έδωσε την ευκαιρία στους  μικρούς θεατές να παρακολουθήσουν ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα του θεάτρου για παιδιά, βασισμένο στους μύθους, στα λαϊκά παραμύθια και την επική λογοτεχνία. Ένα γοητευτικό μαγικό ταξίδι σε χώρες ονειρικές, με αλλόκοτους ήρωες, ένα παραμύθι όπου τα πάντα είναι δυνατά και αδύνατα.

Άλλωστε ήταν και η πρώτη φορά που το Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας φιλοξένησε παιδική παράσταση.

Τους ρόλους ερμήνευσαν οι : Φώτης Σπύρος, Ορφέας Παπαδόπουλος, Νίκος Χρηστίδης, Ευθύμης Τζόρας, Ήρα Δαμίγου, Φλάβιο Νιάγκου.