"Με αυγό θα το βουλώσεις και με αυγό θα ανοίξει"
Σύμφωνα με μια παλιά παράδοση το τελευταίο πράγμα που έτρωγαν οι παλαιοί Αιγινήτες πριν ξημερώσει η Καθαρά Δευτέρα, πρώτη ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ήταν ένα αυγό. Έλεγαν λοιπόν χαρακτηριστικά ότι με αυγό βουλώνουμε το στόμα μας γιατί αρχίζει η νηστεία και με αυγό ανοίγουμε το Πάσχα, μια που το πρώτο πράγμα που τρώμε το βράδυ της Ανάστασης είναι το κόκκινο αυγό.
Ιδιαίτερα όμως σε πολλά σημεία της Αίγινας τηρούσαν ένα έθιμο που είχε να κάνει με το τελευταίο αυγό.
Στις Άλωνες και σε πολλά άλλα χωριά την Κυριακή της Τυροφάγου κρεμούσαν ένα αυγό δεμένο με σπάγκο, από το ταβάνι του σπιτιού. Κανόνιζαν να φθάνει μέχρι το τραπέζι που έτρωγαν. Οι άνθρωποι του σπιτιού, με τα χέρια σταυρωμένα πίσω σηκώνονταν και κάποιος έπρεπε να πιάσει το αυγό με το στόμα του. Όταν το κατάφερνε αυτό τότε κέρδιζε σε αυτό το παιχνίδι και το έπαθλο ήταν ελιές, λάδι, κρασί.
Υπάρχουν όμως και άλλα έθιμα με το τελευταίο αυγό σε πολλά σημεία της Ελλάδας. Σε κάποιες περιοχές βάζουν αυγά στην χόβολη στο τζάκι και τα ψήνουν. Ο κάθε ένας έχει το δικό του αυγό. Τραβούσαν μάλιστα και πολύ στάχτη για να ψηθούν πιο γρήγορα. Όποιου το αυγό ιδρώσει πρώτο αυτό δείχνει ότι θα είναι καλή η χρονιά για αυτόν. Το αυγό αυτό λέγεται "δουλευταράς" και εκείνου που το αυγό έσκαγε πρώτο σήμαινε " να σκάσουν οι εχθροί του από το κακό τους".
Το τελευταίο δείχνει πως η καθημερινότητα των ανθρώπων, η ζωή γενικότερα είχε μπολιαστεί από την Εκκλησιαστική πράξη και ήταν συνυφασμένη με αυτήν.