Στο κατώφλι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής η σημερινή Κυριακή αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην πορεία και την προετοιμασία προς το Πάσχα. Τέταρτη στη σειρά Κυριακή του Τριωδίου έρχεται να μας προβάλει ένα πρόσωπο από "τα παλιά". Τον Αδάμ τον προπάτορα. Μας θυμίζει την εξορία του από τον Παράδεισο. Την έκπτωση του. Την απομάκρυνση από την πατρική αγκαλιά
Ο Αδάμ και κατά συνέπεια ο άνθρωπος είναι εξόριστος. Βιώνει τη δική του προσφυγιά. Κάθεται απέναντι από τον Παράδεισο και θρηνεί. Στερήθηκε τα δώρα του Θεού. Στερήθηκε τον Πατέρα. Ορφάνεψε.
Τα τροπάρια και οι ύμνοι αυτής της ημέρας είναι γιομάτα από το θρήνο του Αδάμ. Και οι Πατέρες της Εκκλησίας πολύ σοφά στην είσοδο μας στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας υπενθυμίζουν το παράδειγμα του Αδάμ για να συγκλονιστούμε και να ανάψει στην ψυχή μας, ο πόθος της επιστροφής μας στο Θεό.
Με μια προϋπόθεση. Αυτός ο δρόμος περνά μέσα από τη συγχώρηση. Την ανάγκη να συγχωρήσουμε και να συγχωρεθούμε. Απαραίτητη προϋπόθεση που απαιτεί δύναμη ψυχής και αυταπάρνηση.
Η Κυριακή αυτή ονομάζεται επίσης και "Τυροφάγου ή Τυρινή" διότι καταναλώνουμε τυροκομικά προϊόντα για τελευταία φορά πριν ξεκινήσει η νηστεία της Τεσσαρακοστής.
Οι νοικοκυρές αυτή την ημέρα συνήθιζαν να μαγειρεύουν μακαρόνια και να σκαρώνουν γαλόπιτες ή τυρόπιτες.
Από αύριο Καθαρά Δευτέρα οι κατσαρόλες θα καθαριστούν και θα ξεκουραστούν. Η νηστεία αλλάζει την καθημερινότητα και επιβάλει τα νηστήσιμα φαγητά. Και αυτά δεν ήταν και δεν είναι έθιμα. Είναι μέρος της εκκλησιαστικής ζωής των ανθρώπων.
