Το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας στις Λαούσες γιόρταζεi στις 23 Αυγούστου ημέρα αφιερωμένη στα εννιάμερα - εννέα ημέρες από την Κοίμηση -της Παναγίας. Παναγία η Φανερωμένη λοιπόν η μικρή εκκλησούλα που είναι σε λίγους γνωστή με την κανονική ονομασία της, αν και αρκετά αναγνωρίσιμη αφού αποτελεί αναπόσπαστη ψηφίδα του νησιώτικου τοπίου των Λαουσών που συναντάμε με το πλοίο της γραμμής από και προς τον Πειραιά. Ανήκει στην ενορία της Αγίας Τριάδος Βαθέος αλλά η πρόσβαση ως εκεί είναι ιδιαίτερα δύσκολη μια που δεν υπάρχει μώλος και θα πρέπει να είναι απόλυτα ήρεμη η θάλασσα για να δέσει το καΐκι πάνω στα βράχια.
Το εκκλησάκι είναι μικρό και ταπεινό. Του προσθέτει όγκο όμως η κατασκευή που έχει προστεθεί στην δυτική του πλευρά ώστε να βρίσκουν καταφύγιο από τον ήλιο ή τη βροχή οι προσκυνητές του. Ας σταθούμε όμως στην παρουσία του που για τον κουρασμένο ταξιδιώτη αποτελεί εικόνα παρηγορητική που γαληνεύει το μάτι και την ψυχή.
Οι δύο πρώτες φωτογραφίες που δημοσιεύουμε είναι από το Μάιο του 2010 όταν με τα καΐκια των κυψελιωτών Γ. Μπέση και Ν. Μπήτρου προσεγγίσαμε στην περιοχή για να τελέσουμε επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα από το βομαβαρδισμό του Α/Τ Υδρα από τα γερμανικά αεροπλάνα τον Απρίλιο του 1941.
Πριν δύο χρόνια είχαμε κάνει ένα μικρό αφιέρωμα στο εκκλησάκι που βρίσκεται σε ένα από τα μικρά νησάκια που αποτελούν το σύμπλεγμα των Λαουσών, ή καλύτερα που συντροφεύουν το μεγάλο ξερονήσι της Λαούσας.
Ο φίλος της "Οδού Αιγίνης" κ. Νίκος Πανταζής μας ανανέωσε το ενδιαφέρον για το ναΰδριο αυτό στέλνοντας μας φωτογραφίες από την τελευταία του ανάβαση στο νησί.
Το ενδιαφέρον είναι μεγάλο για όλους εμάς που δεν έχουμε πάει εκεί και το μόνο που κάνουμε είναι να το κοιτάμε από το πλοίο της γραμμής. Ένα από τα αναρίθμητα γλαρονήσια που στολίζουν το Ελληνικό Αρχιπέλαγος. Μην ξεχνάμε ότι στα νερά του έχει βυθιστεί το Α/Τ ΎΔΡΑ τον Απρίλιο του 1941. Ο τόπος πέρα από την ομορφιά του έχει και τη δική του ιστορία, από τα χρόνια της Κατοχής, διότι δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποιοι Αιγινήτες κατέφυγαν στα νησάκια αυτά για να γλυτώσουν από τη μανία των Γερμανών. Η σημαία που κυματίζει περήφανη μας σκορπά ρίγη συγκίνησης, είναι μια εικόνα πέρα για πέρα ελληνική που συναντάμε από τη μικρή Ρω ως την Ερικούσα πάνω στο Ιόνιο.
Το τοπίο είναι μια μικρή αποκάλυψη καταμεσίς του Σαρωνικού. Αλήθεια αν δεν ξέραμε τον τόπο θα μπορούσαμε άνετα να υποθέσουμε πως οι φωτογραφίες είναι από κάποια νησίδα του Αιγαίου.
