Πλούσιος ο λαογραφικός διάκοσμος της εορτής του Αγίου Δημητρίου που βρίσκεται στο μεταίχμιο δύο εποχών. Ιδιαίτερα αγαπητός Άγιος με πολλές εκκλησίες αφιερωμένες στη χάρη του, ο Άγιος Δημήτριος έρχεται κάθε χρόνο εκεί στα τέλη του Οκτώβρη να μας θυμίσει ότι οι γιορτές του χειμώνα είναι προ των πυλών.
Ωστόσο πάντα μας προσφέρει και τις τελευταίες λιακάδες ή "καλωσυνάδες" όπως έλεγαν οι παλαιότεροι, το καλοκαιράκι του Άι - Δημήτρη, όπως ο λαός θέλει να ονομάζει τις τελευταίες λιακάδες της εποχής, αλλά και διστακτικός ο χειμώνας που ακόμα δεν λέει να βρέξει κανονικά.
Η εορτή του Αγίου Δημητρίου είναι και προπομπός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου. Και σιγά- σιγά μπαίνουμε στον μεγάλο κύκλο των ονομαστικών εορτών που ζεσταίνουν την φθινοπωρινή ατμόσφαιρα και μας οδηγούν προς τα Χριστούγεννα.
Η εορτή του Αγίου Δημητρίου είναι και προπομπός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου. Και σιγά- σιγά μπαίνουμε στον μεγάλο κύκλο των ονομαστικών εορτών που ζεσταίνουν την φθινοπωρινή ατμόσφαιρα και μας οδηγούν προς τα Χριστούγεννα.
Στα καθ' ημάς ο Άγιος Δημήτριος πανηγυρίζει σε ξωκλήσια της Αιγινήτικης υπαίθρου. Και είναι κάτι που μαρτυρεί και την ευλάβεια των κατοίκων του νησιού προς τον Άγιο.
Στους Τζίκηδες, στο Συνεταιρισμό, στη Σαρακίνα και σε άλλα σημεία.
Ο ναός στη φωτογραφία βρίσκεται στα όρια των οικισμών του Λεοντίου και της Κυψέλης, στη στάση Παυλινέρη. Πρόκειται για ένα πολύ παλαιό εκκλησάκι, μεγάλων διαστάσεων μετά τις συνήθεις προσθήκες σε αυτές τις περιπτώσεις προς τα δυτικά. Το ενδιαφέρον όμως βρίσκεται στην αρχιτεκτονική του ναού και ιδιαίτερα στο εσωτερικό του όπου συναντάμε τόξα με πέτρα όπως αυτά των εκκλησιών της Παλαιάς Χώρας. Η εγγύτητα των εκκλησιών ίσως ή η μικρή χρονική απόσταση της κατασκευής των ναών μπορεί να επέδρασε προς αυτή την κατεύθυνση.
Το ναΰδριο επιμελούνται ιδιαίτερα οι οικογένειες της περιοχής. Το διατηρούν καθαρό και εξοπλισμένο με κάθε αντικείμενο που απαιτείται. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλείται από τις όμορφες φορητές εικόνες που βρίσκονται στο τέμπλο και στους τοίχους.